به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، حجتالاسلام والمسلمين كاظم صديقی امروز، 21 مردادماه، برابر با يازدهم رمضانالمبارك، در خطبه اول نماز جمعه تهران ضمن دعوت نمازگزاران به تقوی، درك حضور حق، اجتناب از محرمات و اهتمام به اعمال مرضی خداوند به ذكر نكاتی درباره روزه ماه رمضان پرداخت.
وی در بيان بخشی از اسرار و حكمتهای روزه اظهار كرد: تمامی موجودات دائماً با خدا و پيش خدا هستند و نور الهی به آنها بدون حجاب میرسد، لذا هم ذكر و سجود و صلاة و نسك آنان دائم است و مدام سرود عشق سر میدهند و به خاطر مشترك بودن در اين حالت عرفانی عبادت آنها دستهجمعی است.
صديقی خاطرنشان كرد: اما بشر به دليل بار سنگين آزادی كه بر دوش او قرار گرفته و به سبب كششهای حيوانی و نفسانی موجود در او، برای عبادت خداوند كار بسيار دشواری پيش رو دارد و يكی از حكمتهای روزه ماه رمضان همين امر است.
خطيب جمعه تصريح كرد: البته ترك هوی و هوس و گناه و كششهای درونی در واقع انقلاب انسان عليه خود و صرفنظر كردن از تمايلات و خواستههای خود كاری بسيار دشوار و مستلزم ايثار و استقامت است.
وی در ادامه افزود: روزه دعوت به انس يكماهه انسان با خدا و اهميت دادن به روح و بارقه الهی موجود در آفرينش انسان است؛ او يكسال برا ی فربه كردن جسم زندگی كرده و در اين ماه بايد برای جان بكوشد.
امام جمعه موقت تهران اضافه كرد: حقيقت ماه رمضان اعراض از ماسویالله و با خدا بودن است و از همين روست كه به «ضيافت» موسوم شده است. در ماه رمضان انسان مهمان الهی است و تمامی امور مهمان در اختيار ميزبان و مطابق اراده و حكمت اوست.
صديقی با اشاره به برخی از نكات مهم ماه رمضان خاطرنشان كرد: اولين نكته اين ماه تحصيل «تقوی» به معنای مقاومت در برابر نفسانيات، اجرايی كردن فرمانهای مولا، زدودن رذايل عملی و مقيد بودن به دستورات و فرامين حضرت حق است.
وی شهوت و غضب را دو پايگاه اصلی شيطان در وجود انسان خواند و ضمن تأكيد بر ضرورت مبارزه با اين دو پايگاه، با استناد به حديثی از امام محمدباقر(ع) در ذكر حكمتهای لقمان گفت: انسان بايد روزهای متعادل بگيرد؛ يعنی سركشی شهوت را بشكند و زمينگير كند و از سوی ديگر بهگونهای باشد كه به نمازش صدمه نزند.
خطيب امروز نماز جمعه تهران در پايان افزود: نكته ديگر درباره روزه ماه رمضان مسئله كنترل حقيقت خودمان است؛ انسان بايد علاوه بر محرمات ظاهری، نسبت به نكات باطنی و درونی روزه كه همانا رعايت انضباط اعضا و جوارح، اعم از زبان و چشم و گوش و مو مقيد باشد.