وقتی اقامه نماز اول وقت، مکان نمی‌شناسد
گروه جهاد و حماسه: اقامه نماز اول وقت در هر شرایط و مکانی، از ویژگی‌های معنوی و خصیصه‌های والای شهید سیدحمید حسینی بود که ساعاتی پس از انجام این فریضه در روز هشتم شهریورماه به شهادت رسید.
امین بهرامی، همرزم شهید سیدعبدالحمید حسینی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، درباره ویژگی‌های شخصیتی این شهید عنوان کرد: سید از نیروهای جان بر کف سپاه بود و در مناطق امنیتی از نظر آمادگی جسمانی و توانایی رزمی و مدیریت در سطح بالایی قرار داشت. در زمینه ورزش کیوکوشین و آمادگی جسمانی در سطح استان و یگان‌های نظامی جمهوری اسلامی موفق شد که رتبه کسب کند.
وی در ادامه بیان این مطلب و با اشاره به ابعاد معنوی و شخصیت والای شهید افزود: وی پیش از اینکه هر مراسم مذهبی برگزار شود، جزوه‌ای به همراه داشت که مملو از احادیث بود و پیش از آن که جلسات شروع شود، حتماً یک حدیث را بیان می‌کرد و بعد شروع به بیان تاثیر احادیث و راهنمایی نیروها می‌کرد. سیدعبدالحمید از نیروهای فعالی بود که در همه زمینه‌ای نظامی، فرهنگی و عقیدتی حضور فعال داشت و در آنها فعالیت می‌کرد.
بهرامی همچنین به خصوصیاتی اشاره کرد که سبب شد شهید در راه شهدا و سالار شهیدان گام بردارد و تأکید کرد: سیدحمید با تأسی کردن به سید و سالار شهیدان به گونه‌ای رفتار می‌کرد که همیشه در همه ماموریت‌ها پیشقراول دیگر نیروها بود. حمید از اینکه شهید شود ابایی نداشت و رسیدن به قرب الی‌الله و شهادت در راه دفاع از کشور و مردم، آرزویی بود که او سال‌ها در سینه داشت و آخرین ماموریت نیز او را به این آرزو و وصال به معشوق رساند.
دغدغه همیشگی شهید
همرزم این شهید در بخش دیگری از سخنانش درباره ویژگی‌های اخلاقی حسینی عنوان کرد: سید اخلاقی نیکو داشت و وجودش سرشار از عشق به سیدالشهدا(ع) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بود. حمید یک دغدغه همیشگی داشت و آن هم این بود که مشکلات دیگران از جمله همکارانش را برطرف کند.
وی همچنین از دیگر خصائص اخلاقی شهید یاد کرد و گفت: حمید در حوزه معنوی و امور اخلاقی به نماز اول وقت و انجام فرائض دینی اهمیت زیادی می‌داد و در اکثر مواقع دائم‌الوضو بود. سید همیشه در کیفی که پیوسته همراه داشت، یک روزنامه داشت و چه در زمان انجام ماموریت و چه اوقاتی که مشغول انجام کارهای شخصی‌اش بود، فرقی نمی‌کرد که در چه مکانی باشد، به محض شنیدن صدای اذان روزنامه را پهن می‌کرد و به اقامه نماز اول وقت می‌پرداخت.
بهرامی به توضیح بیشتر درباره اقامه نماز اول وقت شهید حسینی در هر مکانی که بود پرداخت و تصریح کرد: این عادت باعث ایجاد معنویتی دوچندان در وی شده بود. تابش مستقیم نور خورشید در روز شهادتش و ساعاتی قبل از اینکه به وصال معشوق برسد، گواه آن بود که وقت نماز ظهر فرا رسیده است. در منطقه کوهستانی جنگلی قرار داشتیم. دو روز بود که آنجا بودیم و از شب قبل با نیروهای ضدانقلاب درگیر بودیم.
وی در ادامه این مطلب و درباره نحوه شهادت این شهید در روز عملیات عنوان کرد: سید از شب قبل از شهادتش در عملیات شرکت کرد. هنگام ظهر بود که سید حمید تجهیزاتش را از خود جدا کرد و گفت که به نوبت نماز ظهر را اقامه کنیم. من هم قبول کردم. سید نمازش را در اول وقت بر ارتفاعات زیران خواند و در حالی که آخرین فریضه را انجام داده بود، کمی جلوتر با گروهک پژاک روبرو شده و مشغول مبارزه شدیم. ساعاتی بعد پیکر بی جان سید بر زمین نقش بسته بود و روح والای او به لقاءالله پیوست. تیر به دهلیز قلبش اصابت کرده بود. این اتفاق حدود نیم ساعت یا یک ساعت بعد از اذان روی داد.
آگاهی شهید از مکان شهادتش
بهرامی در توضیح بیشتر درباره واقعه روز شهادت اظهار کرد: مبارزه تن به تن بود و گلوله از فاصله 30 ، 40 متری به سید شلیک شده بود. سید از اینکه قرار است شهید شود خبر داشت و ما این قدرت و علم و توانایی را نداشتیم که بدانیم روح او به زودی از جسمش پر می‌کشد و ما را ترک می‌کند تا به وصال یاران شهیدش بپیوندد.
وی در ادامه این مطلب گفت: پیش از حرکت به سمت منطقه مورد نظر، هنگامی که در اتاق وضعیت، اوضاع منطقه را تشریح می‌کرد، روی نقطه‌ای کلیدی تأکید ویژه داشت و چندین بار انگشتش را روی آن محل گذاشت و مکرر تاکید کرد که این منطقه حیاتی و آلوده به حضور دشمنان است و باید در این منطقه عملیات انجام دهیم و نیروها را باید به این محل اعزام کنیم تا منطقه از لوث وجود عناصر ملحد پژاک پاکسازی شود.
همرزم شهید حسینی در پایان سخنانش افزود: حدود 10، دوازده روز پس از درگیری با نیروهای پژاک در منطقه بود که سید حمید حسینی در همان نقطه‌ای که در روی نقشه بر آن تاکید کرده بود به شهادت رسید. گویی به او الهام شده بود و ما ناتوان از درک این موضوع بودیم.
شهید سیدعبدالحمید حسینی همزمان با روز هشتم شهریور سال 94 در مبارزه با عناصر ملحد پژاک در ارتفاعات کرمانشاه به شهادت رسید. از این شهید یک فرزند دو ساله به یادگار مانده است.
