اعتقاد به موعود و مصلح جهانی در همه ادیان

به گزارش ایکنا از استان مرکزی، همه ادیان الهی بر یک مسئله اتفاق نظر دارند و آن اینکه بلاخره یک روز مصلح جهانی خواهد آمد و جهان تیره و سیاه را از ظلمات جهل، ظلم، تبعیض و فساد نجات خواهد داد. در كتاب«ديد» هندوها آمده: پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخر‌الزمان پیدا می‌شود که پیشوای خلق باشد و نام وی«منصور» باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود درآورد و همه کس از مومن و کافر را بشناسد و هر چه از خدا خواهد برآید. و در كتاب «شاكموني» نيز كه از كتب مقدّس هندوهاست آمده است: پادشاهي و دولت دنيا به فرزند سيّد خلايق دو جهان؛ کشنِ بزرگوار(حضرت خاتم الانبياء) تمام شود و او كسي باشد كه بر كوه‌های مشرق و مغرب جهان حكم براند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان كاركنان او باشند... دين خدا يك دين شده و زنده گردد و نام او ايستاده و خداشناس باشد.
بودایی‌ها موعود و منجی آخر‌الزمان را«بودای پنجم» می‌نامند و آمدنش را بشارت داده‌اند. آن‌ها معتقدند که منجی زمانی ظهور خواهد نمود كه دنیا را ظلم و جور فراگرفته باشد و پس از خرابی كائنات دوباره دنیای جدید به وجود می‌آورد، كه دارای همه خوبی‌ها و نیكی‌هاست. (موعود شناسی، ص107)
آئین زرتشت برای ظهور منجی اهمیت ویژه‌ای قائل شده است. در کتاب اوستا از منجی با نام«سوشیانت» یاد شده است.
در آئین یهود نیز به ظهور موعود اشاره‌های فراوان شده است. در اسفار تورات و دیگر کتب و منابع یهود، نوید ظهور رهبری بزرگ به نام«ماشیح» داده شده است. یهودیان معتقدند موعود، هنوز متولد نشده است. بر اساس باور آنان موعود از نسل داوود(ع) است و در آخر‌الزمان متولد خواهد شد و پادشاه جهانیان شده و جهان را پر از عدلوداد می‌کند. (منجی در ادیان، روح الله شاکری)
مسیحی‌ها هم معتقدند موعود و مصلح جهانی خواهد آمد و جهانیان را نجات خواهد داد، آن‌ها بر این باورند که این منجی جهانی کسی نیست جز حضرت عیسی(ع) و همگی آنان بر این مسئله اتفاق نظر دارند. بر این اساس، عیسی(ع) دوباره ظهور خواهد کرد و به تصریح اناجیل با ظالمان ستیز می‌کند و عالم و عالمیان را به سعادت و رستگاری می‌رساند. در انجیل لوقا آمده است: «کمر‌های خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند... پس شما مستعد باشید، زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید؛ پسر انسان می‌آید...»
اما اسلام به عنوان تنها مکتب حیات‌بخش بشریت و کامل‌ترین دین الهی برای این موضوع اهمیت ویژه‌ای قائل شده است. همه مسلمانان از هر فرقه و گروهی که باشند معتقدند، در آخر‌الزمان حضرت مهدی(عج) خروج می‌کند و انسان‌ها را نجات می‌دهد. اهل‌سنت در این که مهدی(عج) در آخر‌الزمان خروج می‌کند و حتی اینکه ایشان از نسل حضرت زهرا(س) است، تردیدی ندارند. آن‌ها معتقدند او هنوز به دنیا نیامده است ولی همه آنان به این که ایشان، از نسل فاطمه(س) است؛ اذعان دارند. روایات فراوانی در منابع دست اول اهل‌سنت از قبیل: صحیح بخاری، مسند احمد‌بن‌حنبل، سنن ترمذی، سنن ابی‌داوود، سنن ابن‌ماجه و ... یافت می‌شود که همگی به ظهور مهدی(عج) اشاره می‌کنند. مرجع عالیقدر حضرت آیة الله صافی گلپایگانی در کتاب«منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر» این روایات را گردآوری کرده است.
اعتقاد به ظهور حضرت ولی‌عصر(عج) آن‌چنان ریشه محکمی دارد که حتی وهابیت هم به این موضوع معترف است. ابن تیمیه در کتاب مشهورش«منهاج السنة النبویة» به ظهور امام‌عصر(عج) در آخر‌الزمان اذعان می‌کند و بر درستی احادیث مهدی(ع) تاکید دارد.
اما در مذهب حقه تشیع مسئله مهدویت جایگاهی حساس‌تر دارد. مهدویت در مکتب شیعه هم از اصالت برخوردار است و هم از صراحت و شفافیت. به دلیل وجود روایات متواتر و فراوان از اهل‌بیت(ع) همه مشخصات ظاهری حضرت ولی‌عصر(عج)، نحوه تولد ایشان، وقایع زمان غیبت صغری و نام و مشخصات نواب خاصّ آن حضرت، اتفاقات زمان غیبت کبری، چگونگی ظهور و تشکیل حکومت جهانی ایشان، ذکر شده است و هیچ گونه ابهامی باقی نمانده است. یعنی در مکتب تشیع همه جزئیات به صورت مستند و مستدل بیان شده است.
پیامبر اکرم(ص) خطاب به علی(ع) می‌فرماید:
پس از من دوازده امام خواهد آمد، اول آن‌ها تو هستی ای علی و آخر ایشان«قائم» همان کسی که بـه لطف خدای متعال بر همه شرق و غرب جهان پیروز می‌شود. (صدر،سيد محمدباقر، آخرين اختر فروزان، ص 27)
امام جواد(ع) نیز در روایتی خطاب به حضرت عبدالعظیم حسنی درباره حضرت مهدی(ع) می‌فرماید: ای ابـوالقـاسـم! قـائم مـا هـمان مهدی است که لازم است در غیبت او انتظارش را بکشند و در هنگام ظهورش اطاعتش کنند. او سوّمین از فرزندان من است. (بحارالانوار، علامه مجلسی، ج51، ص156)
درباره حتمی بودن ظهور، رسول خدا(ص) می‌فرماید: لَوْ لَم یـَبـْقِ مـِنَ الدّنـیا اِلاّ یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهَ ذالِکَ الیَوْمَ حَتّی یَلی رَجُلٌ مِنْ عِتْرَتی اِسْمُهُ اِسْمی یَمْلاَءُ الاَرضَ عَدلاً وَ قِسطاً کَما مُلِئَت ظُلْما وَ جَوْراً. اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را آن قدر طولانی کند تا مردی از اهل بیتم که نامش نام من است بیاید و زمین را پس از آن که از ستمگری و بیداد پر شده بود، از عدل و داد پر کند. (سنن ابی داوود، جلد 2، صفحه 208)
روایات درباره حضرت مهدی(عـج) بسیار است و در منابع شیعه نیز مانند اهل سنت و بلکه بهتر و بیش‌تر از آنها روایات بی‌شماری که به قول علامه طباطبائی(ره) تعداد آنها از 3000 روایت بیش‌تر است از پیامبر(ص) و ائمه(ع) نـقـل شـده اسـت. نام مادر حضرت مهدی(ع)، نرجس دختر یشوعا پسر قیصر پادشاه روم است که بشر بن سـلیمان او را به دستور امام هادی(ع) از برده فروشی به نام عمر بن یزید برای آن حـضرت خرید. سپس امام هادی(ع) وی را به فرزندش امام حسن عسکری(ع) بخشید و بدین ترتیب وی افتخار مادری حضرت ولی‌عصر(ع)، مهدی موعود را پیدا کرد. نرجس دارای نام‌های دیگری از قبیل ریحانه، سوسن و صیقل نیز بوده است.
حسن‌ختام این نوشتار، تقدیم خالصانه‌ترین درود و سلام به پیشگاه غوث امان و یگانه دوران و صاحب عصر‌و‌زمان، امام جهان و جهانیان و موعود همه ادیان و پیامبران، نعمت الله العامه و کلمته التامه، النور‌المبین و الکهف‌الحصین، حضرت مولانا‌المهدی الحجة بن الحسن‌العسکری علیه و علی آبائه الطاهرین افضل صلوات المصلین است، با ذکر فرازهایی از زیارت شریف آل یس:
سَلامٌ عَلَى آلِ يس السَّلامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ فِي آنَاءِ لَيْلِكَ وَ أَطْرَافِ نَهَارِكَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ.
انتهای پیام