به گزارش ایکنا از استان مرکزی، اشتیاق حفظ قرآن کریم، ایرانی و غیرایرانی نمیشناسد. وقتی عاشق باشی برایت فرقی ندارد از کدام تبعه و دیاری یا در کدام شهر و روستا زندگی میکنی، وقتی عاشقی، سراز پا نشناخته و با امید، دل به حفظ کلام وحی میسپاری. راضیه حیدری، حافظ کل قرآن تبعه کشور افغانستان و مقیم دلیجان در رابطه با حفظ خود میگوید: 10 سال پیش وقتی دیپلم گرفتم بیکار بودم، شبها همیشه مسجد میرفتم. یک شب با اعلامیه فراخوان شرکت در دوره حفظ قرآن مواجه شدم که جایزه آن سفر حج بود. جرقه حضور در کلاس حفظ به ذهنم رسید و دوستم هم پیشنهاد حاضر شدن در کلاسها را داد و گفت: اگر نتوانستیم ادامه نمیدهیم.
وی تصریح کرد: اولین جلسه حفظ تقریبا 2 ساعت طول کشید. نحوه برخورد مربی با ما خیلی خوب بود و همین برخورد اشتیاق مرا به ادامه افزایش داد. الان 10 سال است که در این حوزه وارد شدم و مدت 5 سال است که حفظم را به پایان رساندم. سه سال است که حافظ کل هستم و روزی 2 یا 3 جزء مرور میکنم.
حیدری از فعالیتهای مؤسسه قرآنی اصحابالثقلین دلیجان تشکر کرد و افزود: حفظ قرآن راحت است اما نگهداشتن آن سخت است و برای ارائه محفوظات باید مدام مرور کرد. در اوایل هفتهای شش صفحه حفظ میکردم تا به دیگر قرآنآموزان برسم اما پس از آن هفتهای 4 صفحه بود. در حال حاضر هم مباحثهها و آموزش زیر نظر اساتید ادامه دارد.
وی اظهار کرد: گرایش من به سمت قرآن پیشینه خانوادگی دارد. پدرم همیشه قرآن تلاوت میکند و محافل قرآنی هفتگی در منزل ما برگزار میشد. این محافل کمابیش در فامیل و آشنایان به ویژه در مناسبتهای مذهبی، ماه مبارک رمضان و روزهای منتهی به سال نو برگزار میشود.
حیدری اضافه کرد: محفل هفتگی منزل ما شبهای جمعه با حضور علاقهمندان و بستگان برگزار میشد، اما متأسفانه به علت آموزشمحور نبودن محفل و نداشتن مربی قرآن کنسل شد، در حالحاضر که خودم قطرهای از اقیانوس بیکران قرآن میدانم؛ امیدوارم فرصتی دست دهد این محفل را بار دیگر احیا کنم.
وی تصریح کرد: اوقاف، من به همراه چند نفر از دوستان را به دوره تربیت معلم حفظ قرآن که در قم برگزار میشود اعزام کرد و در حالحاضر همان دوره آموزشی را در دلیجان برگزار میکنم. بنده در دوره مقدماتی طرح تربیت معلم حفظ قرآن شرکت کردم و امید است که بتوانم در دوره تکمیلی هم حضور پیدا کنم.
حیدری ابراز کرد: سال گذشته در مرحله استانی مسابقات قرآن اوقاف علیرغم اینکه خوب کار کرده بودم نتوانستم موفقیت کسب کنم، سؤالات مطروحه از سوی داوران بسیار سخت بود، اولینبار بود که بد تلاوت کردم میدانستم کجای قرآن است اما زبانم از بیان قاصر بود، وقتی از جایگاه پایین آمدم فقط گریه کردم.
وی اظهار کرد: بزرگترین مشکل ما بچههای دلیجان ضعف در تجوید و صوت و لحن است. ما حفظ را همراه تجوید آغاز نکردیم و این بزرگترین مشکلی است که در مسابقات داریم، مربیان به دلیل اینکه آقا بودند گفتند فقط حفظ کنید بعدا تجوید کار میکنید و این مهم مشکل بزرگی را برای ما به وجود آورد. اوقاف قول برگزاری دوره آموزش صوت و لحن با حضور اساتید بنام را داده است.
حیدری ادامه داد: سه نفر از اتباع افاغنه در دلیجان حافظ کل هستند. استقبال قرآنآموزان افاغنه از دورههای آموزش قرآن بیش از دیگر قرآنآموزان است و مسئولان نیز تلاش میکنند این ظرفیت و نیازمندی را پاسخگو باشند. دوست دارم اگر بخواهم پیشرفت کنم از سوی مسئولان حمایت شوم. نمیدانم اگر قصد داشته باشم برای فراگیری تخصصی و رفع نقاط ضعف به استان قم یا تهران بروم کسی حمایتم میکند یا خیر.
وی اظهار کرد: بهتر است اطلاعرسانی مسابقات قرآن اتباع افاغنه با دقت بیشتری صورت گیرد تا متسابقان قوی وارد مسابقات شوند، سال گذشته مسابقات مرحله شهرستانی اطلاعرسانی نشده بود. فقط به ما گفتند فردا همایش است حضور داشته باشید. برای مسابقات حفظ حداقل 2 یا 3 داور برای داوری حضور دارند اما برای ما تنها یک نفر بود که داوری میکرد. مرحله استانی نیز به همین منوال بود اطلاع دقیق نداشتیم وقتی هم اعتراض کردیم گفتند شماره تلفن نداشتیم.
حیدری تصریح کرد: حمایتهای زیادی از سوی استانداری انجام نمیشود، برای اعزام متسابقان به مرحله استانی سال گذشته حتی میگفتند با هزینه شخصی اعزام شوید که با اعتراض شرکتکنندگان مواجه شدند و وسیله ایاب و ذهاب را فراهم کردند. وی ادامه داد: بهتر است دورههای آموزش قرآن در رشته صوت و لحن ویژه اتباع افاغنه برگزار شود تا سطح دوستان ارتقا یابد. سال گذشته دوستان ما در مسابقات قرآن حائز رتبههای خوبی در مرحله استانی شدند.
حافظ کل در پایان اظهار کرد: مهمترین آرزوی من در زندگی فرج امام زمان(عج) و سلامتی همه مردم است. کلاس تفسیر را خیلی دوست دارم این دوره تنها در ماه مبارک رمضان برگزار میشد اما الان این جلسات تعطیل است. امیدوارم خدا کمکم کند لذت واقعی از تلاوت قرآن ببرم.
انتهای پیام