2 نوع نگاه به انسان در قرآن

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، 23 خرداد در ادامه مباحث تفسیری سوره احزاب به دو آیه پایانی این سوره پرداخت و با بیان اینکه مراد از امانت از منظر قرآن، مسئولیت، تکامل‌پذیری و رشد با اختیار است، گفت: زیرا انسان ظرفیت رشد دارد، ولی سایر موجودات استعداد رشد ندارند.

وی افزود: انسان بار امانت را پذیرفت، البته این پذیرش به معنای این نیست که اگر نمی‌خواستیم می‌توانستیم نپذیریم بلکه نشان می‌دهد که ما قابلیت پذیرش این امانت را داشته‌ایم.

عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) العالمیه با بیان اینکه این امانت با مرگ خاتمه می‌یابد تصریح کرد: بعضی از انسان‌ها مانند مشرکین و مشرکات، قدر این امانت را ندانسته و ظلم و ستمگری کردند؛ لذا شایسته عذاب الهی هستند.

رفیعی اظهار کرد: کسانی که این امانت را حمل و رعایت کردند کسانی هستند که به نفس مطمئنه رسیده و مصداق تائبون و تائبات و قانتون و قانتات شده‌اند.

وی با بیان اینکه در قرآن دو نوع نگاه به انسان وجود دارد تصریح کرد: این نگاه در قالب آیات مدح و مذمت بیان شده است که نمونه آیات مدح مضامینی است که فرموده انسان خلیفة الله و مسجود ملائکه است؛ همه هستی مسخر انسان است؛ انسان تاج کرامت دارد و در احسن تقویم آفریده شده است.

وی افزود: در برخی آیات نیز مذمت شده و فرموده انسان اهل یاس و نومیدی، عجول و ظلوم و جهول و کفور و کالانعام است؛ انسان اگر تربیت شده باشد مصداق مفاهیم اول است و اگر تربیت نشده باشد مصداق آیات مذمت است؛ بنابراین مدح‌ها اشاره به بعد روحانی و معنوی انسان و مذمت اشاره به بعد مادی او دارد.

رفیعی با بیان اینکه اگر عقل انسان اسیر هوا و هوس شد تربیت نایافته و پیرو و مرید شیطان است، افزود: بنابر برخی روایات شیطان گفته که اگر انسانی دارای چند ویژگی باشد مانند توپ در دست من است؛ اول کسی که شحیح است یعنی چیزی بسیار شدیدتر از بخل، دیگر اینکه حریص یا حسود، متکبر و عجول باشد.

استاد حوزه با بیان اینکه قرآن نیز امانت است اظهار کرد: در سوره مومنون و در سوره فرقان در تبیین ویژگی عبادالرحمان به کسانی که امانت الهی را رعایت می‌کنند اشاره شده است.

انتهای پیام