فراموش شدن پیام عاشورا در همهمه هیئت‌های مذهبی
گروه اندیشه ــ هیئت‌های مذهبی در راستای کارناوالی شدن عزاداری‌ها در ایران آن چنان همهمه و سر و صدایی برپا کرده‌اند که دیگر هیچ جایی برای طرح پیام اصلی قیام عاشورا باقی نگذاشته‌اند.
به گزارش ایکنا؛ محمد باقر تاج الدین در یادداشتی نوشت:
از جمله پیام‌های مهم، درس آموز و تاریخی مکتب عاشورای امام حسین(ع) که در تمامی دوران های تاریخی معنا دار و عبرت آموز و بلکه مورد نیاز است، همانا پیام مبارزه با بی‌عدالتی و نابرابری در جامعه است. افسوس و هزار افسوس که این پیام مهم اکنون به دست فراموشی و نسیان سپرده شد و به جای این که صدای عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی بیشتر از همه بلند و رسا باشد، با تأسف فراوان می‌بینیم و می‌شنویم که صدای طبل و سنج و موزیک از همه بلندتر است!!! و این دقیقا نشان از انحطاط جامعه در ابعاد گوناگون آن دارد. دوست دانشمندم جناب دکتر محدثی در نوشته ای با عنوان «تراژدی حسین(ع)، کمدی عزاداری» به خوبی اشاره داشتند که وقتی جامعه‌ای منحط می‌شود، این چنین به «عزاداری های کارناوالی» روی می‌آورد و پیام اصلی قیام عاشورا را این چنین به ابتذال می‌کشد. من هم معتقدم که عزاداری‌ها در ایران کاملا «کارناوالی» شده‌اند و هر سال بر شدت این قضیه هم افزوده می شود، آن هم جهت دار و با برنامه!!!.
هیئت‌های مذهبی در راستای کارناوالی شدن عزاداری ها در ایران آن چنان همهمه و سر و صدایی برپا کرده اند که دیگر هیچ جایی برای طرح پیام اصلی قیام عاشورا باقی نگذاشته‌اند و امروزه هر آن چه که دیده و شنیده می‌شود، صدای غرش طبل و موزیک‌های جورواجور، نورپردازی های رنگارنگ، آرایش‌های متنوع و جدید دختران و پسران، گشت و گذارهای شبانه، شلوغی های سرسام آور، نوشیدنی‌ها و خوردنی‌های رنگارنگ و خوشمزه(از چای ذغالی گرفته تا پیتزا و لازانیا و انواع دسر و......)، گعده‌های فامیلی و همسایگی، قرارها و ملاقات های دوستانه و کاری و به نمایش گذاشتن لباس و آرایش و خودرو است. حالا به راستی باید پرسید که در چنین فضایی دیگر چه گونه می توان پیام عاشورا را به گوش مردمان این جامعه رساند و به آنان گفت که امام حسین(ع) شهید راه عدالت و حق طلبی و راستی بوده است و با شهادت خود می خواست به همه مردان و زنان تاریخ بیاموزد که همواره باید بی عدالتی‌ها و نابرابری‌ها را فریاد زد و هیچ فریادی نباید بلند تر از فریاد عدالت طلبان و حق طلبان باشد و هر فریاد و صدایی دیگر در راستای خاموش کردن و از بین بردن فریاد و صدای عدالت طلبی است.
اکنون در جامعه ایرانی این همه هیئت‌های مذهبی به جای برآوردن فریاد عدالت طلبی و برابری خواهی و حق طلبی دانسته و ندانسته فریاد گوش خراش طبل و سنج را به صدا درآورده اند و گویی نمی‌دانند که همه این ها برای این است که فریاد و ندای عدالت خواهی خاموش بماند!!!!
بیاییم بار دیگر فریاد عدالت طلبی و برابری خواهی را بلند کنیم و نگذاریم صدای عدالت طلبان و برابری خواهان جامعه در همهمه صداهای هیئت های مذهبی به دست فراموشی سپرده شود و ناشنیده باقی بماند.
انتهای پیام
