قیام امام حسین(ع) تجلی آیات قرآن بود

حجت‌الاسلام براتعلی حق‌شناس در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: ولید بن عتبه، نماینده یزید در مدینه از امام حسین(ع) خواست با یزید بیعت کند که امام حسین(ع) با ذکر آیه 33 سوره مبارکه احزاب (آیه تطهیر) اذعان می‌کند خانواده‌ای همچون او که اهل تطهیر هست با خانواده‌ای مثل یزید نمی‌تواند بیعت کند و این به اراده تکوینی خداوند که مقام عصمت کبری را به علت خصوصیاتی که اهل‌البیت داشتند به آنان عطا کرده بود، باز می‌گردد.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: امام حسین(ع) در پایان وصیت‌نامه خود با ذکر آیه 88 سوره مبارکه هود، این پیام را می‌رساند که منظور از فلسفه عاشورا و نهضت کربلا، اراده‌ای جزء اصلاح امور، اصلاح رفتار، اخلاق و اعتقادات و... نبوده، هر چند این آیه به تاریخ زندگی شعیب مربوط می‌شود، اما باز در تاریخ کربلا تکرار شده است.
حق‌شناس با بیان اینکه امام حسین(ع) اصلاح امتش را توفیقی از جانب پروردگار می‌داند، گفت: امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه و مادامی که از بیعت کردن با یزید امتناع کرد، این آیه را خوانده‌اند: «فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»؛ همان آیه‌ای که حضرت موسی برای فرار از فرعونیان می‌خوانند، در واقع این آیه، مصداق دیگری از استناد آن حضرت به آیات قرآن کریم است.
این کارشناس دینی با بیان اینکه در نهضت کربلا امام حسین(ع) با منافقان درگیر می‌شوند، گفت: خداوند در آیه 8 سوره جمعه می‌فرمایند: قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلي‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»؛ موضوع مرگ و عناوین دیگر مثل شهادت به اندازه‌ای مهم است که خداوند این لفظ را در قرآن کریم دوبار به عنوان «یقین» یاد کرده است؛ یکی در آیه 99 سوره مبارکه حجر که فرموده‌اند: خداوند را عبادت کن تا یقین که همان مرگ است تو را فرا گیرد، و در جای دیگر آیه47 سوره مبارکه مدثر. در آیه43 سوره مدثر، جهنمیان اذعان می‌کنند که چهار عمل ما را جزو جهنمیان کرد؛ یکی اینکه نمازگزار نبودیم، دوم اینکه زکات واجب را نمی‌پرداختیم، سوم اینکه ما در مجالس باطل شرکت داشتیم و چهارم اینکه روز جزا و قیامت را تکذیب کردیم تا اینکه مرگ ما را فرا گرفت؛ در این قسمت از آیه مرگ با عنوان یقین یاد شده است.

اهل‌البیت امت وسط هستند
وی تصریح کرد: امام حسین قبل از حرکت به سوی کربلا، آیه22سوره مبارکه قصص را تلاوت می‌کنند و می‌گویند من امیدوارم خداوند این بنده را هدایت کند به راه وسط؛ اهل‌البیت امتی هستند که در راه وسط قرار دارند و افراط و تفریط و انحرافی در کار آنها نیست. طبق همین آیه، امام حسین(ع) می‌فرمایند بنده امید دارم خداوند من را در راهی که وسط است و در آن هیچ نوع انحرافی وجود ندارد، هدایت کند و در واقع ایشان در مسیر معنای همین آیه بودند.
این استاد حوزه‌علمیه گفت: امام حسین(ع) در گفت‌وگوی خود با ابن‌عباس در مکه به سه آیه54سوره مبارکه توبه، آیه142 و 143سوره مبارکه نساء اشاره می‌کنند که در واقع اینطور می‌توان برداشت کرد امام حسین چند ویژگی برای دشمنان خود قائل هستند، یکی از این ویژگی‌ها این بودکه خداوند به علت کفر آنان به یگانگی خداوند و همچنین کفر آنان به رسول خدا(ص) انفاق‌های ایشان را قبول نمی‌کنند، ویژگی دیگری که امام حسین(ع) در این آیه به عنوان خصوصیات قاتلان و دشمنانش یاد می‌کند، ادای نماز آن‌ها با کسالت بوده است، لذا زائر و عزادار امام حسین(ع) اگر نمازش را با کسالت بخواند شبیه به بنی‌امیه شده و به همین علت گفته‌اند روزه روز عاشورا مکروه است چون شبیه به بنی‌امیه می‌شود، برای آنکه آنان برای شادی قتل امام حسین(ع) روزه می‌گرفتند.
وی بیان کرد: امام حسین(ع) در وصف بنی‌امیه به آیه142سوره مبارکه نساء اشاره می‌کنند؛ در این آیه مقصود این است که آن‌ها به خداوند نیرنگ و خدعه زدند، نیرنگ آن‌ها این بود که در جلسات مومنین شرکت می‌کردند ولی در باطن با مومنان نبودند و در واقع آنان ایمان ظاهری داشتند و فقط اذعان به ایمان داشتند، متقابلا نیرنگ خداوند نیز این بود که آنان را کیفر می‌کرد و آنان را عذاب می‌داد. خصلت دیگر بنی امیه این بود که ریاکار بودند و همچنین خداوند را یاد نمی‌کردند جز به‌اندازه خیلی کم؛ پس مومنان اگر کم و با کسالت خداوند را یاد کنند شباهت زیادی با بنی‌امیه خواهند داشت.قاتلان امام حسین(ع) مردد بودند، یعنی استحکامی در ایمان نداشتند.
حق‌شناس با اشاره به آیه «یهدی من یشاء و یضل من یشاء»، یعنی خدا هر کس را که بخواهد هدایت و هر کس را که بخواهد گمراه می‌کند»، ادامه داد: در اینجا منظور گمراهی ابتدایی نیست، چون خداوند در ابتدای امر هیچ انسانی را گمراه نمی‌کند، چون انسان‌ها عقل و فطرت دارند و برای آنان پیامبر، کتاب و حجت فرستاده؛ در این آیه خداوند گمراهی انسان‌ها را به عنوان یک کیفر درنظر گرفته است.
قطع ارتباط با قرآن، انسان را دنیاطلب می‌کند
این مبلغ دینی گفت: عزاداری و زندگی زائران امام حسین(ع) باید قرآنی باشد که در رفتار، گفتار و کردارشان شباهتی با قاتلان امام حسین(ع) و بنی‌امیه پیدا نکنند. زائران حسینی در سراسر دنیا باید شور و نشاط و حرکت حسینی آنان آمیخته با معارف قرآنی باشد، در این صورت به واقع در مسیر بند‌گی و عبودیت الهی قرار گرفته‌اند. همانند همین آیات قرآنی که در نهضت امام حسین(ع) متبلور شده است، زائران حسینی نیز این رسالت را دارند که با استناد به آن آیات رفتار کنند.
حق‌شناس اظهار کرد: کل ارض کربلا کل یوم عاشورا باید همیشه مصداق داشته باشد، لذا یاد و نام امام حسین(ع) در طول زندگی باید پررنگ باشد. ارتباط با اهل‌البیت باید یک پیوند دائمی و توام با تمسک به قرآن کریم باشد که دنیاطلبی و دنیا زد‌گی پیش نیاید، لذا قطع پیوند با قرآن باعث می‌شود، انسان دنیا طلبی شود.
انتهای پیام