حسین(ع) تمام حقیقت توحید است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حشمت الله قنبری همدانی، شب گذشته، 20 مهرماه، در مسجد نورالمهدی مشهد در خصوص جریان‌سازی و تحلیل سیاسی شخصیت‌های کربلا اظهار کرد: حضرت سیدالشهدا(ع) در مکتوبی که در آخرین شب درنگشان در مدینه به محمد حنفیه تحویل دادند، اعلام داشتند این قیام برای ماجراجویی و  خودنمایی نبود.       

وی با بیان اینکه خروج امام حسین(ع) برای اصلاح امت پیامبر(ص) بود، افزود: عبارت امت پیامبر اکرم(ص) به این معناست که نهضت حضرت سیدالشهدا(ع) و حرکت اصلاحی او در سال 60 شروع شد اما تاریخ انقضا ندارد. این کارشناس مذهبی افزود: موج قیام حسین بن علی(ع) طراوت و شادایی خود را حفظ کرده و هر جایی قرار باشد از حرکتی بر پایه عدالت، حقانیت و شرافت سخنی گفته شود، یکی از مهم ترین نمادهای آن به سید الشهدا(ع) اشاره دارد. سید الشهدا(ع) رخوت را از بشریت گرفت و به زندگی بشر معنا داد. کار سید الشهدا(ع) در تعاریف نمی گنجد. 

قنبری همدانی  با بیان اینکه حقیقتی که در کربلا به وقوع پیوست، راهکاری برای اندازه گیری هر حرکت خیرخواهانه برپایه اسلام است، گفت: این یعنی خانواده اسلامی خانواده‌ای است که در بین اهل خانه معروف اقامه، انکار منکر و زشتی رسمیت نداشته باشد. جریان لطیف و نرم افزاری سیدالشهدا(ع) به گونه ای است که نرسیده به کربلا تکلیف مشخص است؛ این تکلیف با لقمه‌ای که افراد در زندگی می خورند، مشخص می شود.

وی با اشاره به اینکه امام در روز واقعه سه گروه را مرخص کردند، خاطرنشان کرد: گروه اول مردمانی هستند که تعلق خاطر به دنیا دارند. گروه دوم مردمانی هستند که دنبال به دست آوردن ثروت هستند. این افراد  قلب های شان با امام ولی شمشیر آن ها با بنی امیه بود و به دنبال دنیا بودند. گروه سوم نیز کسانی بودند که حق الناس بر گردن آن ها بود. تمام نهضت عاشورا یک هویت نرم است. نمی توان حقوق مردم را ضایع کرد و در عین حال در خیمه سیدالشهدا(ع) ماند.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: به همین علت پیامبر اکرم(ص) تمام موجودیت خود را درحسین ابن علی(ع)  می دید. پیامبر اکرم(ص) فرمود «تمام وجود من با وحی و نبوت را در حسین ابن علی(ع) ببینید». این وجود پیامبر(ص) را مردم زمانی دیدند که سر حسین ابن علی(ع) را در شهر کوفه می گرداندند. درست آن زمانی که سر حسین ابن علی(ع) قرآن تلاوت می کرد. در حقیقت بعثت در این حادثه اتفاق افتاد که و وحی نازل و بر لب های حسین ابن علی(ع) جاری شد.

قنبری همدانی اشاره کرد: وجود مقدس امام حسین(ع) جامعه مخاطب خود را کاملا مشخص کرده است.  امام حسین(ع) فرمودند «اگر مردم قول من را قبول کردند، حرف خدا را قبول کرده اند؛ مردم بر امام منت ندارند اما اگر این ها تبعیت نکردند، من صبر می کنم». این صبری که حسین ابن علی(ع) از آن یاد می کند، صبری نیست که در روز واقعه انجام می دهد. آن روز وجود مبارک او تبدیل به قله صبر و عظمتی شد که تا پیشگاه تاریخ و تا روزی که قیامت برپا می شود، به یادگار خواهد ماند. باید امام حسین(ع) را فهمید و احساس کرد. حسین ابن علی(ع) اسطوره نیست بلکه تمام حقیقت توحید و فیض در جریان حق تعالی است که از رگ گردن به ما نزدیک تر است. 

این کارشناس مذهبی بیان کرد: در این سخن امام حسین(ع) از بنی امیه صحبت نشده است  بلکه سخن او با تمام امت جدش است که تا انقراض آدم ادامه پیدا می کند. از این سخن معلوم می شود که حسین بن علی(ع) به عنوان حجت قاطع پیوسته افاضه می کند و هر کسی که دستش در دست قدرتمند سیدالشهد(ع)ا قرار نگیرد، فرق نمی کند چه کسی با چه امکانات و تحصیلاتی باشد، در اردوگاه بنی امیه است؛ در واقع چنین شخصی نه تنها از قوم بنی امیه است بلکه خود یزید است. 

وی تصریح کرد: امام یک اقدام شگفت انگیز انجام داد و آن این بود که با خروج از مدینه خاندان وحی را یک جا از مدینه بیرون آورد. روزی که امام حسین(ع) اعلام کردند همه حرکت کنند؛ برخی این سؤال را مطرح کردند که ایشان اگر برای جنگ می رود، چرا خانواده و حضرت زینب(س) را با خود می برد؟ عده ای برای خیرخواهی این را می گفتند اما عده ای مانند عبدالله ابن عمر می‌گفت «من از پیغمبر(ص) شنیدم که اگر حسین(ع) کشته شود و خون او ریخته شود، خدا لباس ذلت بر تن امت می پوشاند». در واقع سخن این است که حسین ابن علی(ع) لباس عزت و شرافت را بر تن این امت است. اگر امام حسین(ع) لباس صیانت از امت است، پس باید حفظش کرد.

هر جا حسین(ع) باشد، آثار تحول را در آنجا باید دید
قنبری همدانی گفت: عبدالله ابن عباس می گوید «وقتی عقلیه بنی هاشم با حسین ابن علی(ع) از مدینه رفت، کرسی علم و تفسیر قرآن در مدینه افول کرد». پاسخ به این سوال که چرا برخی اصرار داشتند زینب(س) با حسین(ع) نباید برود، به بعد از واقعه کربلا مرتبط است. بعدها تاریخ نشان داد کربلای بدون زینب(س) بی روح است. زینب جامه عزت بر حماسه حسینی است. اگر موفق می شدند زینب(س) را در مدینه نگه دارند، نباید تردید کرد که تاریخ را به نفع خود تغییر می دادند. 

وی اظهار کرد: کربلا جنگ نرم پیچیده است. بخش بسیار مهم آن جریان های برانداز یا غافل است و روی این برنامه ریزی کرده بودند که قیام حسین ابن علی(ع) را فقط در کربلا حفظ کنند. کربلا یک الگو است که قدرت حرکت آفرینی و معجزه تربیت آفرینی دارد. این حادثه می تواند نشاطی درست کند که پیرمرد 80 ساله را هم تراز با یک جوان 20 ساله در خلق حماسه کند. این نظام الگویی باید وارد زندگی شود. هرجا حسین ابن علی(ع) باشد، عزت است؛ فرقی نمی کند در چه دوره ای از تاریخ باشد. در حقیقت هر جا حسین(ع) باشد، آثار تحول را در آنجا باید دید. 

اهل سیاست باید در ترازوی دین خدمت کنند، نباید طبع مردم را به رشوه عادت دهند
قنبری همدانی یادآور شد: در زمانی که امام حسین(ع) پا به رکاب جهاد گذاشت، غیر از خانواده خود کسی او را اجابت نکرد. یزید مدل یک رفتار سیاسی است؛ زمانی که او در قصر حکومتی نشسته بود، گفت «پدرم رفت؛ بد یا خوب امرش با خداست؛ هر چه پدرم در یک فصل اکرام می کرد، من در یک ماه اکرام می کنم». به تعبیر امروزی یارانه های شما مردم را سه برابر می کنم. اینجا تنها واژه عوض شده است اما هویت همان است. اگر اهل سیاست در ترازوی دین خدمت کنند، نباید طبع مردم را به رشوه عادت دهند و وعده دروغی دهند که خیری در آن نیست.

وی یادآور شد: مردم کوفه برای اینکه در بین خانواده امام حسین(ع) تاثیر بگذارند، گفتند اینا گرسنه و تشنه هستند. همین که شروع به توزیع کمک ها به اسرا کردند، زینب کبری(س) فریاد کشید «صدقه حرام است؛ شما بهترین ما را کشتید. عقبه ما کربلاست. ما باید حلقه تحریم شما را بشکنیم». زینب(س) اربعین را ایجاد کرد.

این کارشناس مذهبی در پایان عنوان کرد: خیلی از زنان جامعه ما هم تراز با زینب(س) و باشکوه هستند. صحبت های همسران شهدای مدافع حرم را که می شنوم، احساس می کنم 100 سال علم فهم فقه دارد. جنس حرف هایی بعضا می زنند، جنس همان سخنان ام وهب و رباب است. اگر غیرت و اعتقاد مردم نبود، نباید تردید کردکه امروز اینجا نایستاده بودیم. فراخوان سیدالشهدا(ع) به ما این است که پیوسته سر در زندگی خود داشته و مراقب درآمدهای خود باشیم.

انتهای پیام