به گزارش ایکنا؛ آیتالله مهدی هادوی تهرانی امروز در ادامه جلسات تفسیر سوره «ق» با اشاره به تعبیر سائق و شهید گفت: روز قیامت همه نفوس میآیند و آنجا یک قرین همراه او هست و این قرین همان سائقی است که انسان را حرکت میدهد یا آن شهیدی است که نظارت میکند یا یک شخص ثالث یا این سه تا یکی است.
وی ادامه داد: از سه جهت این سه وجود است؛ از این سه میتوان به سه حقیقت، سه فرشته یا سه ملک یا سه قوه تعبیر کرد؛ یک حقایقی است که این حقیقت همراه نفس است؛ طبق آنچه در آخر تفسیر سوره زمر بحث شد، در این روز انسانها دو دسته میشوند؛ یک دسته به جهنم میروند و یک دسته بهشت میروند؛ دو گروه میشوند و سه تا نداریم؛ در دنیا سه تا هستیم؛ در برزخ سه تا هستیم؛ بهشتیهای برزخی، جهنمیهای برزخی و یک اکثریت در حال خواب، اما در قیامت بعد از داوری، دو دسته میشوند.
هادوی تهرانی با اشاره به تعبیر«اَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ» گفت: افراد جهنمی کفار، عنید، مناع للخیر، معتد و مریب هستند؛ نکته به تعبیر قرآن «الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا» این است که اینها چون شرک داشته و الهه دیگری را قبول داشتهاند، برای همین کفار هستند و پوشانده حقیقت، برای همین مناع للخیر است. برای همین تعدی میکند و مریب است.
وی افزود: این آیات رابطه تنگاتنگ عقیده و عمل باور و عمل را نشان میدهد که انسان عملش نماینده باورش است؛ بنابراین فرد کافر، در عمل هم مناع للخیر است؛ در عمل معتد است یا در تفکرش مریب است. اینها بر میگردد به اینکه باورش مشکل دارد.
وی با بیان اینکه با ظاهرسازی هیچ چیز درست نمیشود، گفت: آقای بهاءالدینی میفرمود میشود این جا بازی در آورد، ولی جلو خدا که بازیگری نمیشود کرد. ما این جا نمایشهایی مثل نمایش تقوا میتوانیم اجرا کنیم؛ ولیکن این واقعیت اگر نداشت، آن وقت حساب قیامت با آن واقعیت است، کاری به این ظواهر و ادا ندارد. برای همین است که ما اگر اهل بصیرت بودیم، به بصر میدیدیم که بعضی از آنهایی که مثلاً خیلی فکر میکنیم صاحب منزلت هستند، در عالم واقع هیچی نیستند و ای بسا که در اسفل السافلین هستند.
هادوی تهرانی گفت: بعضی از این عوام را که میبینیم ، از خود میپرسیم که این کیست؟ بعضی از این عوام به اصطلاح ما، در اعلای علیین و از ما خواصتر عند الله هستند؛ و بعضی از خواص از اینها عوامتریم عندالله.
استاد حوزه بیان کرد: ما فکر میکنیم اولئک کالانعام، عوام در خیابان و کوچه هستند؛ بعضی از ما که خودمان را از علما میدانیم، ما هم مصادیق این آیات هستیم. بعضی از آن عوام مصادیق آن آیاتی که در وصف اهل بهشت و اهل یقین گفته شده است هستند، البته بعضیها و نه همه عوام، البته نمیگوییم همه علما خدای نکرده گرفتار هستند، میخواهیم بگوییم حساب ظاهر با حساب واقع متفاوت است.
انتهای پیام