نقش «دانشجو» در تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

به گزارش ایکنا، شبستان نوشت: «عادل پیغامی» با اشاره به اهمیت فعالیت دانشجویان در عرصه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، اظهار کرد: جامعه دانشجویی ما طبیعتا باید به طور ویژه در این زمینه دیده شده و نقش او مورد قبول واقع شود چراکه این جامعه کسانی هستند که در دوره های بعد و سال های آتی وارد عرصه تصمیم سازی، تصمیم گیری و نهایتا اجرای برنامه های اصلی و کلان کشور می شوند.

عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) ادامه داد: از این حیث همواره باید جوانان، دانشجویان، نخبگان جامعه در این قبیل سندنویسی ها و برنامه های کلان کشوری، مشارکت داده شوند. برای مثال در فرآیند نگارش الگوی پایه پیشرفت نیز از همان ابتدا در کنار انواع جلسات نخبگانی و کارشناسی که شکل می گرفت، فعالیت های متعددی بر محور دانشجویان انجام گرفت، از جمله کنگره پیشگامان پیشرفت که با مشارکت بدنه دانشجویی در سراسر کشور برگزار شد.

پیغامی تصریح کرد: این رویکرد نشان می دهد که حتی مسئولان نسبت به نقش دانشجویان در رابطه با الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت توجه دارند، اما یکی از مسایل مهم آن است که خود دانشجو نیز باید نسبت به این مولفه مساله مند باشد.

عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) با طرح این پرسش که دانشجو باید خود را در چه وادی ای باید نسبت به مساله الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ببیند، بیان کرد: طبیعتاً نخستین گام تبدیل گفتمان پیشرفت به عنوان یک مساله در ذهن دانشجویان است، اینکه تصور و چشم انداز آتی دانشجویان ما این باشد که در مسیر پیشرفت و انتخاب های پیش رو، کشور به سمت یک ترقی رهنمون می شود و زمان حاضر مهمترین دستاورد و گردنه ای است که باید از آن عبور کنیم، پس باید دغدغه مند باشیم.

وی تاکید کرد: اگر جامعه نخبگانی جوان را به این مساله نرسانیم که پیشرفت ممکن است و برای رسیدن به آن الگویی داریم،  طبیعتا هر سند و نوشته ای هم باشد نتیجه ای در پی نخواهد داشت. پس اولین توصیه به دانشجویان این است که در هر رشته ای که تحصیل می کنند از منظر رشته خودشان به مقوله پیشرفت ایران بیاندیشند، ایران پیشرفته ۵۰ سال آینده را از منظر رشته تخصصی خودشان تصور کرده و به تصویر بکشند و آن را به مباحثه جمعی میان خود بگذارند.

پیغامی ابراز کرد: اینجاست که دانشجو عملا با مباحثی درگیر می شود که در افق سال های تحصیل باید عهده دار آن باشد، چه به عنوان تصمیم ساز، چه به عنوان تصمیم گیر و چه به عنوان کارشناس مدیری که می خواهد کشورش را بسازد.

این پژوهشگر تاکید کرد: اگر همه دانشجویان از منظر رشته های خودشان، اعم از شیمی، باستان شناسی، جغرافیا، اقتصاد و ... چشم اندازی از ایران پیشرفته پنجاه سال آینده و ملزومات رسیدن به آن را در ذهن داشته باشند و با جمعی از هم رشته ای هایشان آن را به بحث و یک خرد جمعی بگذارند، قطعا شاهد نتایج درخشانی خواهیم بود.

وی ادامه داد:  مهمترین وظیفه ای که یک دانشجو بعد از تبدیل شدن این قبیل مباحث به یک گفتمان عمومی بر عهده دارد آن است که ذهنش را مساله محور کند، زمانی که استادان، نخبگان و مسئولان در اتاق های فکر مشغول صحبت از چگونگی این الگو هستند، باید تمام مسیر مطالعاتی و آموزشی و پژوهشی دانشجو در این مسیر جهت داده شود. مشکل ما در آموزش های رایج آن است که خیلی وقت ها دانشجو سوال مند و مساله مند نیست.

پیغامی با بیان اینکه آموزش و پژوهش باید از یک حالت منفعل به وضعیتی فعال درآِید، گفت: عموما کلاس های خوب کلاس هایی است که ذهن دانشجو را «حلِ مساله کُن» بار می آورد. بنابراین با توجه به اینکه مسایل پیشرفت محورهای مختلفی دارد، شاید هزاران مساله بشود  از آن طرح کرد و در این میان درگیر شدن ذهن جوان به مساله، بسیار حایز اهمیت است.

وی در پایان با بیان اینکه گاهی فرایند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را صرفا نوشته ای می دانیم که از سوی برخی نخبگان طراحی شده است، خاطرنشان کرد: الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت صرفا یک سند مکتوب نیست، کارکردهای آن نیز پشت درهای بسته نیست، با این وجود برخی چنین نگاهی دارند، اما نگاه دوم که رقیب نگاه اول است می گوید وقتی صحبت از سند بالادستی و الگوی پیشرفت و قانون اساسی می کنیم، در واقع صحبت از یک گفتمان کرده ایم. گفتمانی که جامعه نسبت به آن به نوعی از اجماع رسیده است و اصل اهمیت وجود آنها نیز همان کارکرد اجماع و گفتمانی است که ایجاد می شود.

انتهای پیام