به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، عبدالهادی فقهیزاده امروز 17 آذرماه در مراسم دوره آموزشی توجیهی مبین که با حضور روسای گروه، کارشناسان قرآن و عترت استانها در مجتمع فرهنگی اقامتی آفتاب ولایت برگزار شد، اظهار کرد: خداوند در سوره توبه بعد از گفتوگو تاکید بر نگرش، بینش و روش کافران، یهود، نصاری و شیطان دارد. «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ»کافرون گروههایی است که عرض کردم در ادامه میفرمایند «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ». این آیه میتواند سرلوحه برنامههای ما در انجام وظایف در حوزه فعالیتهای قرآن و عترت باشد. همچنین این آیه ما را در فضایی قرار میدهد که با چه کسانی مواجه هستیم و هدف آنها چیست و ما باید چه کارهایی انجام دهیم.
وی عنوان کرد: در قرآن کریم آمده است "نور الهیرا"به حد اعلی به کمال برساند و اگر ما قصد و آرزومان خدمت به قرآن است در حقیقت باید این هدف را محقق کنیم و هدف متعالی تحقق تمام و کمال آموزههای ناب قرآنی را محقق کنیم، البته این هدف نهایی است و باید جزء به جزء حرکات ما در این راستا رقم بخورد.
فقهیزاده خاطرنشان کرد: در آیه شریفه «النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا»، «الناس» را در این آیه معنای ظاهری مردم نمیدانند، بلکه منظور گروهی از مردم است. به عنوان مثال از نظر حضرت آیت الله سیستانی مراد از «الناس» در این روایات دستهای از مردم است که جهان اسلام بر عقیده خلفا هستند و به تعبیر سادهتر اهل سنت هستند. اگر این معنا را مبنا قرار دهیم که معنای بسیار صحیحی است، مفهوم روایات این میشود که حتی در اهل سنت هم که ظاهرا از ما زاویه دارند، با نیکوییها و برجستگیهای سخنان ما به دور از خرافه آشنا میشوند.
باید بین دولت دینی و دین دولتی فرق بگذاریم
وی بیان کرد: زمانه، زمانه گفتوگو و عرضه است. شاید در دهههای قبل خیال میکردیم که میتوان با بخشنامه، آییننامه یا توسل به قوه قهریه و با اجبار فردی را به کار و عهدی بکشانیم و در فضا قرار دهیم. اما امروز به خوبی دریافتیم چنین روشهایی اصلا کارآمد نخواهد بود. اما راهی جزء گفتوگوی عالمانه و دقیق نداریم لذا ما باید دین را خوب بشناسیم و بین دولت دینی و دین دولتی تفاوت قائل شویم.
وی ادامه داد: ما همه در گوشهای از دولت قرار داریم اما باید توجه داشته باشیم که کارهای مردمی باید مردمی باقی بمانند اساتید و کارشناسان که در این حوزه فعالیت میکنند، میدانند در کلاسهای ساده و بی ریا و به دور از تشریفات شهد شیرین قرآن را تجربه کردند، نه اینکه در جلسات مجلل، خیره کننده و رسمی برگزار شود.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: باید به شدت بپرهیزیم که چنان دولت را فربه کنیم و حاکمیت را نقش دهیم که فعالیتهای خود را فراموش کند، سبقه دولتی پیدا کردن خوب و مطلوب نیست ممکن است برای عدهای از مدیران که به دنبال تهیه رزومه هستند کافی باشد اما برای بسط فرهنگ قرآنی به شدت مضر است.
وی گفت: ما باید کمک، همراهی و نیز غیر مستقیم هدایت کنیم. باید پای به پای دیگران و بدون اینکه عنوانی را برای خود قائل شویم شانی جزء شان افتخار خدمت خالصانه قائل باشیم. باید همراه موسسات قرآنی حرکت کنیم و خودمان را مبنا قرار ندهیم.
وی خاطر نشان کرد: عدهای فکر، ذکر و هدفشان به دنبال اثبات خود است و میخواهند خودشان را برجسته و اثبات کنند و امیدوارم که ما از این گروه نباشیم. علامه طباطبایی در مقابله بعضی تفاسیر میفرمایند «این طائفه گروهی از مسلمانان هستند» که در اغلب کاربردهای قرآن مراد مسلماناند نه مسلمانانی که در قله ایمان قرار دارد.
وی ادامه داد: طبق روایات امام رضا(ع) «ما باید خالصانه و به صورت صحیح معارف و آموزههای اهل بیت را در یابیم و با خلوص نیت و با تمسک به روشهای صحیح تبلیغ کنیم». بر همین اساس ما میتوانیم موفق و یا ناموفق باشیم. میتوانیم با انگیزه و با افتخار چنین وظیفه بزرگی را بر عهده بگیریم و در نتیجه احساس کنیم که بازهم وقت کم است.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: باید با همکاران، موسسات، ادارات دولتی و ... همدلی داشته و حتی با مخالفان، منکران و رقبا به گفتوگو بپردازیم. نباید از گفتوگو طفره برویم. از طرفی ما در آستانه ورود به دهه 40 انقلاب اسلامی هستیم. در عالم علم و دانش تخصصی، علما میگویند که «روشها گاه از اصل مطلب مهمتر است» در مشرق زمین بیشتر افراد به محتوا اهمیت میدهند و قصد این را ندارم که بگویم محتوا اهمیتی ندارد. آنچه که ما باید در ظرفهای گوناگون تجلی دهیم و عمل کنیم این است که اهمیت روش از اهمیت محتوا کمتر نیست.
وظیفه ما برای ترویج زیست قرآنی، اندیشه است
وی بیان کرد: امروزه وظیفه داریم برای ترویج زیست قرآنی این است که بیاندیشیم و عمل کنیم. فعالیتهای قرآنی هدف نیستند. فعالیت، پل رسیدن ما به هدف و توسعه فرهنگ قرآنی است. هدف ما تغییر در نگرش با هدف ایجاد تغییر در رفتار است و نباید خوشحال باشیم که دو و یا چند نمایشگاه برگزار کردیم و اگر همه فعالیت ما تنها به برگزاری چند جشنواره و نمایشگاه ختم شود، گویی که کار بیهودهای انجام دادیم.
وی تصریح کرد: باید ابزار را از مقصد جدا کنیم اقتضاعات دهه 40 انقلاب اسلامی را بشناسیم و مقتضیات آن را اجرا کنیم. در حال حاضر همچنین هنرهای قرآنی جایگاه ممتاز دارد و نکته دیگر کوشش برای شناخت اقتضاعات جدید فرهنگی و جدا شدن از ذهنیتهای کهنه و نگرشهای سنتی است. به عنوان مثال بعضی از هنرها، مانند نقاشی، عکاسی مدرن و ... تازه هستند و مشابه بعضی از این هنرها ممکن است در دهههای قبل وجود داشته باشد. در این میان گرایش صحیحی به لطف، برکت و حضور افرادی شکل گرفت که در این زمینه موفقیتهایی داشتند اما معتقد هستم که اکتفا به این امر هرگز مطلوب نیست.
وی عنوان کرد: همچنین باید گفت که قرائت و حفظ ابزار است و هدف ما رسیدن به مراحل بالاتر است. حتی هنر که تاکید داریم بیش از ابزار نیست، مفاهیم، درک مفاهیم و مفسر شدن هم هدف نیست و قرآن این را به ما میآموزد. ما از لاک خودمان بیرون بیاییم از دور مشاهده کنیم که داریم چه کارهایی انجام میدهیم اگر به وظیفه عمل نکنیم ما خلاف فرهنگ قرآن عمل کردیم و اگر کوتاهی کنیم و خود را به کارهایی که وظیفه ما نیست مشغول کنیم، خطا کردیم و از فرهنگ قرآنی فاصله گرفتیم.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: محمدرضا حکیمی از خادمان برجسته مکتب قرآن و عترت، کتابی تحت عنوان «ادبیات و تعهد در اسلام» دارد و در صفحات بسیار زیاد عنوان کرده که «ایمان عبارت است از علم» اما در مکتبت اهل بیت ایمان آمیختهای از علم و عمل است. ما باید به آن عمل کنیم و اگر چنین کنیم به وظیفه خودمان عمل کردهایم.
وی تصریح کرد: مسئله دیگری که با آن مواجه هستیم تمرکزگرایی است. ما در این زمینه نقش ایفا کردیم و مقصر هستیم. در دوران وزارت آقای صالحی وزیر قرآنی و فرهیخته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید دغدغهها را از مراکز استان به شهرها و شهرستانها بگسترانیم و فاصله شهر و شهرستانها را کم کنیم. این اقدام به بودجه و اعتبار احتیاج و در حیطه وظایف ما قرار دارد و این مسئله اقتضا میکند که با فعالان قرآنی گفتوگو کنیم.
فقهیزاده بیان کرد: روانشناسان میگویند «یکی از نشانههای هوش سرشار استفاده از تجربیات دیگران است» ما باید خودمان را نیازمند تجربیات یکدیگر قرار دهیم و با یکدیگر گفتوگو کنیم. حقیقت، فقط میراث ما نیست ما از مدیران سابق استفاده کنیم. با دلسوزان و صاحبان تجربه به گفتوگو بنشینیم چرا که این امر باعث میشود فعالیتها را اثر بخشتر کنیم.
وی افزود: بنده خوشحال هستم در اداره کل فرهنگ و ارشاد استانها، خراسان رضوی پای را از پیشنهاد هم فراتر گذاشته است و عملا وارد میدان شده که بانک ایدههای خلاق قرآنی را تشکیل دهد و ما نیز از آن حمایت میکنیم اما اکتفا به این ایدهها را در حد کفایت نمیدانیم و باید تلاش کنیم و بیاندیشیم که چگونه به برنامه تبدیل شود.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر لزوم اندیشیدن برای توسعه کیفی موسسات قرآنی، عنوان کرد: به تجربه دریافتیم که تکثیر تاسیس موسسات بی فایده است و من متاسفم که بسیاری از موسسات قرآنی کشور موسسات کاغذی هستند. چه لزومی دارد که پنج الی 10 هزار موسسه داشته باشیم. 1000 موسسه فعال میتواند در حوزه رساندن ما به دامان برکتخیز توسعه فرهنگ قرآنی کارکرد و کارایی داشته باشد. البته مخالف توسعه کمی نیستم اما توسعه کیفی را نباید فدای توسعه کمی کنیم.
فقهیزاده خاطرنشان کرد: خوشبختانه در تحول جدیدی که رخ داد شبه استقلالی بسیار، بیشتر از گذشته به موسسات قرآنی و همچنین به معاونت قرآن و عترت در اداره مرکز قرآنی بخشیده شده است و میتوان به فال نیک گرفت و تحرک علمی و عملی را در کنار فرصت ایجاد شده غنیمت شماریم.
انتهای پیام