سعادت جامعه در گرو اخلاق و مهرورزی است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، آیت‌الله محمدهادی عبدخدایی، نماینده مردم خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری، دیروز، ۲۰ دی ماه در نشست تخصصی «تربیت دینی در ادیان ابراهیمی» که با حضور نماینده پاپ از کشور فرانسه در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، با بیان اینکه محور اخلاق بر پایه عدالت و محور حقوق بر پایه مهرورزی قرار دارد، اظهار کرد: رابطه بین این دو بسیار تنگاتنگ است. از همین منظر مدیریت جامعه با دو قانون امکان پذیر است؛ یکی قوانین حقوقی و دیگری مقررات اخلاقی. اگر جامعه بی قانون باشد، آنگاه با  هرج و مرج مواجه خواهد شد و اگر اخلاق در آن نباشد، حقوق بدون وجود آن معنایی نخواهد داشت و نمی‌تواند جامعه را به شکلی ارزشمند اداره کند و در آن صورت است که با جامعه ای ماشینی مواجه خواهیم شد.

 

سفیر سابق ایران در واتیکان خاطرنشان کرد: خداوند به عدل و احسان تأکید کرده است چراکه احسان نماد عملی از عشق و علاقه است. اگر جامعه‌ای بخواهد تنها با مقررات حقوقی و بدون در نظر گرفتن رعایت اخلاق و مهرورزی کار خویش را پیش برد، قطعا آن جامعه به سعادتمندی دست نخواهد یافت چرا که این دو مهم در کنار یکدیگر بکار گرفته نشده است.

 

وی تاکید کرد: از دیگر سو اگر تنها اخلاق و محبت در جامعه‌ای جریان داشته باشد اما حقوق در آن از جایگاهی برخوردار نباشد، برخی افراد از این شرایط سواستفاده خواهند کرد.

 

در ادامه این نشست حجت‌الاسلام مجتبی الهی‌خراسانی، عضو هیئت مدیره بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، با اشاره به نقش اسوه در تربیت و ایمان اسلامی اظهار کرد: من اعتقاد دارم تربیت انسان‌ها اگر با رویکرد دینی همراه باشد، قطعا انسان‌های بهتری را برای امروز و آینده بشریت خواهیم داشت. در اسلام در زمینه تربیت انسان‌ها به شیوه تربیتی غیرزبانی تاکید شده چرا که مشی عملی و رفتار مومنان بیش از سخنان و تبلیغات آن‌ها موثر است. در همین راستا در سنت اسلامی به مبلغان، راهنمایان مذهبی و مردم توصیه شده راهنمای مردم از طریق رفتارهای خود باشند.

 

وی با بیان اینکه مشاهده رفتارهای متعالی انسان‌ها، الهام‌بخش انسان‌های دیگر هم خواهد بود، ادامه داد: به همین دلیل از این شیوه تربیت با مفهوم بنیادین اسوه، تلقی می‌شود؛ در واقع اسوه یک الگوی بینشی و رفتاری است که در انسان‌های رشد یافته وجود دارد و این الگوی بینشی و رفتاری می‌تواند سرمشق شایسته‌ای برای هدایت دیگران نیز باشد؛ همانطور که یکی از روش‌های مهم اسلام برای تربیت الگودهی اسوه است.

 

عضو هیئت مدیره بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی عنوان کرد: در این رویکرد اسوه شخص خاصی نیست بلکه الگوی رفتاری است که در شخص وجود دارد؛ همانطور که خداوند در قرآن‌کریم کسانی را به عنوان اسوه قرار داده است. از جمله این افراد حضرت ابراهیم(ع) است که ایشان به عنوان اسوه شناخته شده‌است. در واقع منظور خدا این است که در وجود حضرت ابراهیم(ع) الگویی برای رفتار همگان وجود دارد که همه می‌توانند آن را برای مسیر زندگی خود انتخاب کنند. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که اهمیت وجودی حضرت ابراهیم(ع) برای نمایندگان مسیحی نیز پوشیده نیست.

 

این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: در واقع انتخاب شدن حضرت ابراهیم(ع) به عنوان اسوه از این جهت است که در آن زمان، افرادی که از حضرت بیزاری می‌جستند، نزد ایشان می‌آمدند و بیزاری خود را ابراز می‌کردند. حضرت ابراهیم(ع) نیز در مواجه با چنین رفتارهایی با بردباری از خداوند برای آن‌ها طلب آمرزش و سپس با خداوند مناجات می‌کرد و در برابر تنفر کافران به خدا می‌فرمود که «من به تو باز می‌گردم. خداوندا ما را برای عبرت کافران قرار مده و ما را بیامرز که تو حکیم هستی».

 

الهی‌خراسانی تصریح کرد: در واقع آیین پاک و تسلیم خدا بودن در وجود حضرت ابراهیم(ع) منجر به این امر شد که ایشان به اوج رسد و این موضوع پس از ایشان نیز تداوم پیدا کند. در ادامه پیامبر(ص) و اشخاص دیگری نیز به عنوان الگو معرفی شده‌اند.

 

این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: در همین راستا می‌توان به یکی دیگر از مثال‌هایی که در قرآن آمده است، اشاره کرد. در آیات 11 و 12 سوره مبارکه تحریم از حضرت مریم(س) به عنوان یکی از مهم‌ترین الگوها یاد می‌شود و سرمشق مومنان قرار می‌گیرد. همچنین خداوند در آیه 10 این سوره از آسیه، همسر فرعون، برای مومنان مثال آورده است. در واقع باید گفت که حضرت مریم(س) و آسیه به عنوان الگو به مومنان معرفی نشده‌اند بلکه به عنوان مثالی در قرآن از آن‌ها یاد می‌شود.

 

عضو هیئت مدیره بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی عنوان کرد: در این میان می‌توان از حضرت علی(ع) در مقاومت، امام حسین(ع) در شهادت و ایثارگری و همچنین حضرت فاطمه(س) در صبر و شکیبایی به عنوان الگوهای رشد یافته یاد کرد.

 

انتهای پیام