به گزارش ایکنا؛ بسیاری از مخاطبان سؤال میکنند که چگونه میتوانیم در طرح همنمک کمک کنیم و خیری برسانیم؟ شاید فکر کنید که برای مشارکت در این امر نیکوکاری باید رستورانی داشته باشید یا غذایی بپزید اما یک راه بسیار سادهتر و پربرکت برای گسترش این طرح وجود دارد: اگر رستورانی را در محله یا منطقهای میشناسید و از آن شناخت کافی را دارید، همین حالا به آنجا بروید، طرح همنمک را معرفی کنید و از آنها بخواهید در برنامهها و جشنهای خود، غذای مازاد را به گرسنگان اختصاص دهند.
حتی شاید بعضی از متصدیان این رستورانها حاضر باشند روزهایی در ماه، چند پرس غذای مازاد بپزند و آن را به بیبضاعتان جامعه اختصاص دهند. اگر خود نیز مایل هستید در تهیه اقلام مواد غذایی برای این پخت به آن رستوران کمک کنید، چه خوب است که به آنها اعلام کنید و در بر مبنای آیه شریفه قرآن که میفرماید: «وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى» با هم همکاری کنید. گاهی یک بسته عدس، لوبیا و حتی یک بسته نمک شما را در این طرح، همنمک میکند.
این معرفی سینه به سینه، خود یک امر خیر است و یاریرساندن به گرسنگان و جلوگیری از اسراف را آرام آرام در زیر پوست شهر تهران نهادینه میکند.
اما سهیمشدن در طرح همنمک راههای بیشتر و جالبتری هم دارد، یک سالی است که بچههای همنمک به شناسایی محلههای محروم تهران مشغولاند. کمک به شناسایی محلههایی که در آن افراد بیبضاعت زندگی میکنند، خود یکی از راههای مشارکت در همنمک است. همچنین اگر به واسطه همکاری در خیریهها و سازمانهای مردمنهاد یا فعالیت اجتماعی در مسجد محلهتان از خانوادههای بسیار بیبضاعت یا افرادی که هیچ بهرهای از غذای گرم ندارند، خبری دارید همین حالا دست به کار شوید و آن را به اطلاع روابط عمومی همنمک برسانید.
بخش مهمی از شیوه همکاری و سهیمشدن در طرح همنمک، ارائه ظرفیتهای خود برای کمک مشاورهای و پزشکی در مجموعه است. اگر در خانواده خود روانشناس، مشاور خانواده، پزشک عمومی، متخصص تغذیه و ... سراغ دارید یا خود به چنین تخصصی آراسته هستید، دست روی دست نگذارید و با اعلام آمادگی خود در پیشبرد این نیکوکاری سهیم شوید. همنمک در راستای خیر پایدار و ارتقای تأثیر خدمترسانی به محرومان، محلهها و خانوادههایی را مورد حمایت غذایی منظم و پیوسته خود قرار میدهد. چه خوب است که وقتی غذای گرم به خانوادههای بیبضاعت استان تهران میرود، یک مشاور، پزشک و راهنما نیز به آنان خدمتی برساند و در حد توان خود به آنها کمک کند.
یادمان نرود که همگی بر سر سفره نعمتهای خداوند، مهمان و همنمک هستیم. اگر غفلت برخی انسانها موجب شد که برخی انسانهای دیگر بهره کمتری از این سفره و خان گسترده داشته باشند، امروز وقت آن است که آستین همت بالا بزنیم و حق شکرگزاری نعمتهای خداوند را با خدمت به مردمش ادا کنیم.
انتهای پیام