کارگردان فیلم سینمایی «خانه دیگری»:
عمده آثار کمدی، شرافت سینما را لکه‌دار کرده‌اند
گروه هنر ــ بهنوش صادقی، کارگردان فیلم «خانه دیگری»، گفت: اگر سینما و تلویزیون در راستای ترویج سنت‌های اصیل ایرانی گام بردارد، به ساده‌ترین شیوه ممکن فرهنگ ایرانی ـ اسلامی را ترویج کرده است، ولی این روزها عمده آثار کمدی شرافت سینما را لکه‌دار کرده‌اند.
بهنوش صادقی، کارگردان فیلم سینمایی «خانه دیگری»، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با اشاره به اینکه خانه دیگری همانند آیینه‌ای مقابل تماشاگر است اظهار کرد: دغدغه اصلی من در این اثر پرداختن به موضوع خانواده بود، اما تلاش کردم تصوری دور از واقع ارائه ندهم بنابراین فکر می‌کنم هر فردی که این اثر را مشاهده کند، حداقل با یکی از شخصیت‌ها احساس نزدیکی می‌کند. این اثر به هیچ‌وجه درصدد ترویج خشونت نیست و فقط در بخش‌های کوچکی شاهد خشونت هستیم، اما به طور کلی بیان نکات اخلاقی جایگاه ویژه‌‌ای در این اثر دارد.
وی افزود: اینکه بگوییم خانه دیگری بی‌ادبی را رواج می‌دهد بیانگر آن است که تعریف صحیحی از بی‌ادبی نداریم، زیرا وقتی این اثر را با برخی آثار کمدی مقایسه می‌کنم، آن را اثری شریف می‌دانم. این روزها در سینما به خصوص در آثار کمدی فرهنگی ترویج می‌شود که دور از شأن خانواده است و گاهی از بیان آن شرم می‌کنم. در حال حاضر که فضای مجازی بسیاری از اقشار جامعه را درگیر خود کرده است، به نظرم این قبیل نقدها درباره یک اثر سینمایی دور از منطق است.
این سینماگر با بیان اینکه در فیلمش به سبک زندگی ایرانی – اسلامی هم توجه دارد، بیان کرد: خانه دیگری بدون اینکه در این زمینه مدعی باشد، به سبک زندگی ایرانی – اسلامی پرداخته است. برای مثال وقتی شخصیت پدر فیلم (حبیب) فوت می‌کند، اکرم دختر خانواده قرآن می‌خواند. این تصویر بدین جهت ارائه نشده که به هر قیمتی قرآن را در فیلم گنجانده باشیم؛ اما نمی‌توان از این موضوع گذر کرد، زیرا خانواده ایرانی برای بسیاری از مراسم و مناسبت‌های خود آداب خاصی دارد.
توجه به سنت؛ رویکرد ویژه خانه دیگری
صادقی با اشاره به رسالت سینما در ترسیم سنت گفت: به واسطه تغییراتی که در جامعه به وجود آمده، بسیاری از جوانان امروز با سنت‌های ایرانی آشنایی لازم را ندارند، اما هم‌نسلان من به یاد دارند وقتی در خانه‌ای فردی از دنیا می‌رفت، اعضای خانواده برای آرامش روح او قرآن می‌خواندند. در ضمن تلاش کردیم این پیام شعاری نباشد، چون اگر می‌خواستیم قبل از خواندن قرآن، سکانس نماز خواندن را هم ترسیم کنیم دیگر این سکانس شعاری می‌شد و سعی کردیم با بازگشت به سنت‌های اصیل ایرانی، سبک زندگی ـ ایرانی اسلامی را هم ترویج کنیم.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو درباره بازیگران این اثر بیان کرد: برخی بازیگران جزء انتخاب‌های اولم بودند، اما عده‌ای دیگر را با توجه به شرایط موجود برگزیدم. در این میان فقط گوهر خیراندیش بود که از زمان نگارش فیلمنامه به او فکر می‌کردم. متأسفانه در شرایط فعلی، رقم‌هایی که بازیگران به عنوان دستمزد مطالبه می‌کنند منطقی نیست و همین معضل باعث می‌شود کار فیلم‌ساز برای انتخاب بازیگرانش دشوار شود، هرچند در خانه دیگری ما چنین مشکلی نداشتیم و همه با خواندن فیلمنامه مشتاقانه در این اثر حضور یافتند.
صادقی در بخش بعدی این گفتوگو درباره اکران خانه دیگری بیان کرد: فیلم به سرگروهی سینما «آستارا» روی پرده رفت، اما از نمایشی که برای این اثر در نظر گرفته شد چندان راضی نبودیم، زیرا این اثر در کل کشور فقط در 31 سینما به نمایش درآمد. در تهران این فیلم در 13 سالن روی پرده رفت و عمده سانس‌ها هم زمان مناسبی نبود و البته این مسئله فقط به اکران مربوط نبود و در تبلیغات هم عملکرد خوبی نداشتیم.
وی در پاسخ به این سؤال که با توجه به فضای موجود سینما، چرا موضوعی را انتخاب کرده که ممکن است در فروش موفق نباشد چنین توضیح داد: در ابتدا قرار نبود خانه دیگری، یک اثر سینمایی باشد. برای همین هم پروانه ساخت آن، ویدئویی بود، اما وقتی وارد مرحله تولید اثر شدیم با گفتگو‌هایی که با عباس اکبری، تهیه‌کننده و دیگر عوامل فیلم داشتیم به این نتیجه رسیدیم که داستان کشش سینمایی دارد. پس تصمیم گرفتیم این اثر را به صورت سینمایی تولید کنیم. در این میان باید در نظر داشت که این مسئله تغییری در بودجه و زمان تولید نداشت و ما با سرمایه یک اثر ویدئویی یک اثر سینمایی تولید کردیم، اما با تمام این توصیفات اگر خانه دیگری را نمی‌ساختم، باز هم اولین تجربه سینمایی خود را با یک فیلم کمدی آغاز نمی‌کردم.
این فیلم‌ساز درباره حواشی پیش‌آمده برای این فیلم در جشنواره فجر گفت: این فیلم چهار سال پیش تولید شد، ولی اخیراً روی پرده رفته است. این نکته خود جای سؤال و تأسف دارد، اما می‌خواهم به اتفاقاتی که در جشنواره فجر سی و چهارم رخ داد اشاره کنم. این فیلم در مردادماه سال ۹۴ ساخته شد و برای حضور در بخش نگاه نو انتخاب شد، سالی که «ایستاده در غبار»، «ابد و یک روز» و... هم در بخش نگاه نو حضور داشتند. در آن زمان شوک عجیبی به این اثر وارد شد به دلیل پروانه ساخت ویدئویی از حضور در جشنواره منع شد. وقتی این اتفاق برای خانه دیگری رخ داد مذاکراتی فراوانی را با مسئولان سینمایی انجام دادم تا دریابند خروجی اثر مهم است نه پروانه ساخت، ولی تمام تلاش‌ها بی‌فایده بود و اولین ضربه را آن زمان خوردیم.
تصمیمات سلیقه‌ای مدیران آفت سینماست
صادقی تأکید کرد: سینمای ما همیشه از نگاه‌های سلیقه‌ای آسیب دیده است، چون هر مدیری فقط رویکرد خود را صحیح می‌داند، اتفاقی که فقط باعث قربانی شدن آثاری مثل خانه دیگری می‌شود، زیرا همان‌گونه که گفتم در مقطعی فیلم‌ها بدون داشتن پروانه سینمایی، نمی‌توانستند در جشنواره فجر حضور داشته باشند، اما امروز این قانون تغییر کرده است. در این میان کیفیت اهمیت ندارد، در حالی که هفت نفر از هیئت انتخاب که فریدون جیرانی و علی‌رضا شجاع نوری جزئی از آن بودند و فیلم را شایسته حضور در جشنواره انتخاب کردند، سازمان سینمایی بنا به تصمیمی سلیقه‌ای این اثر را کنار گذاشت.
وی در پایان این گفتوگو درباره اتفاقاتی که برای این فیلم در جشنواره رخ داد و آیا ربطی به اکران فیلم داشت؟ گفت: تمام افرادی که در سینما فعالیت می‌کنند می‌دانند موفقیت یک اثر در جشنواره فیلم فجر تأثیر مستقیمی روی اکران دارد. پس اگر این اتفاقات برای جشنواره رخ نمی‌داد، شاید مسیر جدیدی پیش روی من قرار می‌گرفت، اما تصمیمی سلیقه‌ای سبب شد تا فیلم پس از چهار سال مهجورانه روی پرده برود.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام
انتهای پیام
