جایی که ترس خود را به امید تسلیم می‌کند
کد خبر: 3821043
تاریخ انتشار : ۳۰ خرداد ۱۳۹۸ - ۲۰:۲۶
تریاژ مرهم؛

جایی که ترس خود را به امید تسلیم می‌کند

گروه سلامت ــ تریاژ هر بیمارستانی پلی مبهم به سوی آینده‌ای نا معلوم است، بیمارانی که با ترس از آینده وارد می‌شود و چشمانی اشک‌بار دارند و با نگرانی رهسپار اتاق عمل می‌شوند، تریاژ اتاق عمل مرهم اما جایی است که ترس خود را به امید می‌بازد و غم به لبخند تبدیل می‌شود.

تریاژ مرهم؛ جایی که ترس خود را به امید تسلیم می‌کندبه گزارش خبرنگار ایکنا، برای هر انسانی فرصتی به وجود می‌آید، تا تنها باشد، تنهایی که در آن می‌توان به خود اندیشیده و خود را بازسازی کند، اما مکان‌هایی نیز وجود دارد، که در عین جمع بودن انسان تنها است و علاوه بر تنهایی احساس ترس دارد، ترسی از لحظات دلهره آور ناشی از رفتن، رفتنی که می‌تواند او را موفق بازگرداند یا برای همیشه در آن وضعیت بماند.
همیشه مکان‌هایی وجود دارند، به مانند برزخ، اما برزخی وجود دارد که انسان احساس تنهایی دارد، اما تنها نیست، احساس بی پناهی می‌کند، اما فرشتگانی هستند که او را پناه می‌شوند، دلهره دارد، اما به آن‌ها امید داده می‌شود، غم دارد، اما غمخوار نیز هست؛ اینجا اتاق عمل بیمارستان است و قسمت تریاژ، جایی که دیگر پدر و مادر نیستند که ناز بچه‌هایشان را بکشند، فرزندی نیست که عصای دست والدین باشد و تنها بیمار است و کارکنان اتاق عمل ...
تریاژ هر اتاق عمل دنیایی است متفاوت، جایی که بیمار پس از ورود به اتاق عمل، دقایق شاید هم ساعت‌ها در انتظار است تا او را به اتاق عمل شاید هم اتاق سرنوشت هدایت کنند. بیمار است و هزاران اندیشه بیمناک، اشک است و لبخندی که بر لب می‌آورند. وصف تریاژ را شاید تنها بیمارانی بدانند که آنجا در انتظار ورود به اتاق عمل می‌مانند و البته کارکنانی که خود می‌گویند هیچ جایی تریاژ نمی‌شود یک دنیای واقعی است آنجا برای ما آینه زندگی است و محل آزمون انسان بودن و فرصتی برای ارتقای معنویت و اندوختن توشه‌ای برای زندگی باقی است.
تریاژ بیمارستان حکیم نیشابور در این روزها، معنویتی مضاعف دارد، بیمارانی نیازمند که برای آمدن به اتاق عمل لحظه شماری می‌کنند، اما وقت ورود، ترس از آینده سرپای وجودشان را می‌گیرند، بیمارانی که برخی از آن‌ها سال‌ها در انزوا زندگی کرده‌اند است، قرار است تنهایی تریاژ آخرین تنهایی‌شان باشد. بیماران حاضر در این تریاژ بیمارانی هستند که یک ناهنجاری در ظاهر خود دارند، لب‌هایشان شکری و کام‌هایشان شکاف دارد، ترس حضور در جمع داشته‌اند، اما انسان‌هایی آمده‌اند و قرار است مرهمی برزخم‌هایشان گذاشته و بر لبشان لبخند نشانده و کامشان را شیرین کند، اینجا مقصد بیست و پنجمین سفر گروه جراحان پلاستیک مناطق محروم گروه مرهم است. گروهی که در بیست و چهار سفر قبلی خود صورت‌های زیادی را خندانده و خانواده‌های بسیاری را شاد کرده‌اند.
تریاژ مرهم؛ جایی که ترس خود را به امید تسلیم می‌کند
رکسانا اردهی کارشناس اتاق عمل و از اعضای گروه مرهم، به ایکنا می‌گوید بیماران در آستانه ورود به اتاق عمل دچار استرس شدید می‌شوند چرا که همیشه این وضعیت برای بیمار مبهم است و دردناک و احساس می‌کنند قرار است اتفاقاتی برای آن‌ها در اتاق عمل رخ دهد. ما به آنان اطمینان می‌دهیم از اینکه خدا همواره با آن‌ها همراه است و قرار است بیشترین تلاش‌ها برای بهبود وضعیت آنان صورت گیرد.
اردهی یادآور شد: اما در میان آنان کودکان وضعیت خاص‌تری دارند، عمده این بیماران در عین شاد بودن تا پیش از اتاق عمل، به محض ورود احساس ترس و تنهایی می‌کنند والدینشان حضور ندارند و باید نقش مادر آنان را ایفا کنیم و تا بتوانیم آنان را با روحیه بالایی به درون اتاق عمل هدایت کنیم.
تریاژ مرهم؛ جایی که ترس خود را به امید تسلیم می‌کند
وی افزود: احساس رضایت بالاترین احساس در زندگی هر کس است و ما زمانی این احساس را داریم که بیشترین لبخند رضایت را پیش و پس از عمل از بیماران می‌گیریم.
برای هر عملی بالغ بر ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان هزینه می‌شود و بسیاری از خانواده‌ها از عهده این هزینه‌ها بر نمی‌آیند به همین دلیل بسیاری ممکن است تا آخر عمر اندوه یک ناهنجاری ژنتیکی را با خود همراه داشته باشند، اما جراحان پلاستیک مرهم هم پیمان شده‌اند که این رنج را بردارند و اعتماد به نفس را به پسری که به مدرسه می‌رود و هزاران برنامه برای آینده دارد اعطا کرده و زیبایی را به نوعروسان آینده هدیه دهند. مرهم نه هزینه‌ای می‌گیرد و نه دستمزدی حتی تجهیزات و داروی لازم را نیز خود با همراه می‌آورند و در جهانی که همه چیز پول است و حتی خنداندن نیز هزینه دارد، این‌ها خنده را رایگان ارزانی می‌دهند.
انتهای پیام
captcha