تحقق امت واحده از مقاصد شریعت است
گروه اندیشه ــ رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به آیه «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنا رَبُّكُم فَاعبُدونِ» بیان کرد: از این آیه می‌توان استفاده کرد و این احتمال را داد که رسیدن به امت واحده از مقاصد شریعت باشد.
به گزارش خبرنگار ایکنا؛ کنفرانس بین‌المللی «ظرفیت‌های راهبردی آموزه‌های اسلام در تحقق همزیستی مسالمت‌آمیز» امروز، ۵ تیر، با حضور جمعی از اندیشمندان جهان اسلام و علاقه‌مندان در دانشگاه تهران برگزار شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب، در این مراسم بیان کرد: در ابتدا باید در این مقطع خاص به معامله قرن اشاره کنم که تحقق پیدا نخواهد کرد، چون کسی به از بین رفتن فلسطین رأی نمی‌دهد و هیچ کس قبله اول مسلمین را تقدیم دیگران نمی‌کند. اورشلیم به معنای شهر صلاح و همزیستی بین ادیان است و باید شهر صلاح باقی بماند نه اینکه به دست صهیونیست‌ها باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: بنابراین این معامله ننگین را که به قیمت فروش فلسطین است محکوم می‌کنیم. همین طور که «رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر درون»، از این مسئله استقبالی نشد و مشخص شد که موفقیتی هم برای آن متصور نیست.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب در بخش دیگری از سخنان خود به آیه‌ای از قرآن اشاره و بیان کرد: خداوند می‌فرماید که «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُم أُمَّةً واحِدَةً وَأَنا رَبُّکُم فَاعبُدونِ». البته اینجا دانشگاه و کلاس درس است و ما هم در خدمت اندیشمندان، علما و بزرگواران نکاتی را می‌گوییم و آن هم اینکه شاید بشود از این آیه استفاده کرد که امت واحده بودن از مقاصد شریعت است و یکی از مقاصد شریعت که باید روی آن بحث شود همین مسئله امت واحده بودن است. اگر امت واحده بودن از مقاصد شریعت محسوب شد، دیگر هر چیزی که با این مقصد اختلاف داشت، علما هستند و می‌دانند که چطور باید آن را حل و فصل کنند؛ لذا شاید مفهوم آیه این باشد که مقصود شریعت امت واحده است، بنابراین باید با حفظ امت واحده حرکت کرد.
وی در ادامه به طرح سؤالاتی در این زمینه پرداخت و تصریح کرد: حال باید دید که قرآن چقدر روی اختلاف حساس است و اختلاف را هم‌سنگ چه چیزی می‌داند؟ خداوند می‌فرماید که اختلاف هم‌سنگ عذاب است؛ چه اینکه فرمود «قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَى أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعًا»، می‌فرماید که عذاب از آسمان و زمین بر شما نازل شود یا اینکه شما به اختلاف بیفتید؛ یعنی هر دو یکسان هستند، بنابراین اختلاف و تفرقه هم‌سنگ عذاب است، یعنی از آسمان و زمین برای شما یا عذاب یا اختلاف آید تفاوتی ندارد.
نواب بیان کرد: نکته دیگر نیز مربوط به داستان حضرت موسی(ع) است. وقتی که ایشان به کوه طور رفت و پیروانش رو به گوساله‌پرستی آوردند، این گونه نبود که هارون متوجه گوساله‌پرستی نباشد و یا اینکه نداند گوساله‌پرستی بد است، بلکه در آیه دارد که «إِنِّی خَشِیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِی إِسْرَائِیلَ»؛ یعنی هارون بین گوساله‌پرستی و اختلاف متحیر مانده بود که کدام را انتخاب کند. او به موسی(ع) گفت که ترسیدم وقتی تو از طور برگشتی، بگویی که تو میان امت بنی اسرائیل تفرقه انداختی؛ بنابراین ارزیابی اختلاف در قرآن به این صورت است و چنین وضعیتی دارد.
وی در ادامه تصریح کرد: بنابراین اختلاف چیز ارزانی نیست، یا عذاب است یا اختلاف و این دو در ردیف هم هستند. ترس هارون نیز این بود که شاید گوساله‌پرستی درمان داشته باشد، اما چیزی که نشود به این سادگی درمانش کرد تفرقه است.
نواب در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت این کنفرانش بیان کرد: چه بخواهیم و چه نخواهیم، ۲۵ درصد جمعیت جهانی هستیم و جمعیت مسلمانان ۲۵ درصد جمعیت کل جهان است؛ بنابراین با ۷۵ درصد جمعیتی رو‌به‌رو هستیم که در عقیده با ما یکسان نیستند، اما به قول علی (ع) که به مالک توصیه کرد و فرمود «إمّا أَخٌ لَک فی الدِّینِ أَو نَظیرٌ لَک فی الخَلقِ»، این‌ها برادران ما یا برابر با ما در خلقت هستند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: این همزادان ما در خلقت، یعنی ۷۵ درصد جمعیت دنیا، مانند ما فکر نمی‌کنند، اما سؤال اینجا است که باید با این‌ها چه نوعی برخوردی داشت؟ بنده ۲۵ سال است که روی این مسئله تفکر می‌کنم و هرچه فکر کردم دیدم که ما جز این چهار راهی که عرض می‌کنم راه دیگری پیش رویمان نیست.
نواب در ادامه افزود: یا باید با آن‌ها بجنگیم که اصلا کار دستی نیست و تکلیف ما نیست که با بقیه بجنگیم. راه دوم در مواجهه با این ۷۵ درصد از مردم دنیا این است که تسلیم آن‌ها شویم که در این صورت دیگر مایی باقی نخواهد ماند؛ چراکه معتقدیم «ان الحیاه عقیده و جهاد» و زمانی که عقیده‌ای نباشد حیاتی هم نیست. راه سوم نیز قطع ارتباط است که نه بجنگیم و نه تسلیم شویم، بلکه ارتباط خود را با آن‌ها قطع می‌کنیم. آیا این امکان در بسیاری از کشورهای دنیا وجود دارد که مثلاً در هند با دیگر ادیان قطع رابطه کنند.
وی با بیان اینکه راه چهارم این است که با آن‌ها زندگی کنیم، تصریح کرد: همچنان که خداوند می‌فرماید «ادعُ إِلى سَبیلِ رَبِّکَ بِالحِکمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ وَجادِلهُم بِالَّتی هِیَ أَحسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبیلِهِ وَهُوَ أَعلَمُ بِالمُهتَدینَ»؛ لذا باید با یکدیگر زندگی و همکاری کنیم و خط‌مشی قرآن که به ما ارائه کرده این است که «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ». شهید مطهری نیز می‌گفت که ۸۰ درصد این کشیش‌ها به بهشت می‌روند، چون هیچ کدام با اینکه با ادیان اختلاف دارند، ولی به صورت عامدانه با ادیان مخالفت نمی‌کنند. این‌ها تربیتشان و مسیرشان این طور بوده است، لذا اسلام راه را برای ما هموار کرده است و گفته با دیگران زندگی کنید.
نواب در انتهای سخنان خود گفت: امام علی(ع) فرمود: «فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ کَانَ عِنْدِی بِهِ جَدِیراً»؛ شنیده‌ام که خلخال از پای یک زن یهودی درآورده‌اند، اگر انسان مسلمانی بر این غصه بمیرد حق دارد. ما ایرانیان مفتخر به همزیستی مسالمت‌آمیز با ادیان هستیم و پادشاهان ایران نیز با هیچ دینی سر جنگ نداشته‌اند.
انتهای پیام
