نگاهی به زندگی و شهادت خبرنگار شهيد محمود صارمی

گروه اجتماعی: خبرنگار شهيد محمود صارمی در خردادماه ‎ 1347در شهرستان بروجرد در خانواده‌ای مذهبی ديده به جهان گشود و در 17 مرداد سال 77 در مزار شريف به شهادت رسيد.

به گزارش خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه لرستان، شهيد صارمی تحصيلات ابتدايی و راهنمايی را در مدرسه شهيد باهنر بروجرد سپری نمود و دوران متوسطه را در دبيرستان حضرت رسول(ص) در رشته علوم انسانی با موفقيت در سال ‎ 65 -66پشت سر نهاد.

وی همراه با تحصيل به‌دليل علاقه شديد به ورزش كاراته در اين رشته فعاليت خود را آغاز كرد و در فاصله كوتاهی با گذراندن دوره‌های مختلف اين رشته موفق به كسب كمربند مشكی و كارت مربيگری در اين حرفه شد.

شهيد صارمی در سال ‎ 67در كنكور سراسری رشته علوم انسانی دانشگاه تهران پذيرفته شد و دوران تحصيلات دانشگاهی خود را در سخت‌ترين شرايط زندگی با كاركردن جهت امرار معاش و تأمين هزينه‌های تحصيل طی كرد.

وی در دوران تحصيلات در دانشگاه بنا به وظيفه و احساس مسئوليت از طريق بسيج دانشجويی دانشگاه تهران به جبهه‌های كردستان، حلبچه و جنوب خرمشهر اعزام و ‎ 14ماه در اين جبهه‌ها در كنار ساير رزمندگان اسلام به دفاع از كيان و تماميت ارضی كشور پرداخت.

شهيدصارمی در سال ‎ 71با داشتن دانشنامه كارشناسی به‌استخدام سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی درآمد و به عنوان كارشناس متون خبری فعاليت خود را آغاز نمود.

شهيد صارمی با پشتكار فراوان در حين اشتغال در خبرگزاری تحصيلات خود را در دوره كارشناسی ارشد ادامه داد و در سال ‎ 74موفق به اخذ مدرك كارشناسی ارشد از دانشگاه شهيد بهشتی در رشته جغرافيای انسانی با گرايش روستايی شد.

وی در ‎ 26دی‌ماه سال ‎ 75به‌عنوان مسئول نمايندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی راهی افغانستان شد زمانی كه اين كشور درگير جنگ‌های داخلی بود و به خوبی می‌دانست در اين سرزمين آشوب‌زده خطر به اسارت درآمدن و حتی شهادت وجود دارد اما بر حسب وظيفه، رسالت و تكليف اين راه را انتخاب كرد.

وی با تنها سلاحش كه ايمان و قلمش بود در آن وضعيت بحرانی كشور مصيبت‌زده افغانستان توانست مظلوميت مردم ستمديده، زجر كشيده و بی‌دفاع و بی گناه بويژه مردم مزار شريف و جنايت گروه ضد‌بشری، متحجر و خائن طالبان را به‌طور صريح و سالم به گوش جهانيان برساند.

شهيد صارمی حدود ‎ 20روز قبل از سقوط مزار شريف و به اسارت درآمدن و شهادت در افغانستان دچار بيماری آپانديس می‌شود كه با مشكلات فراوان و تلاش و پيگيری دوستانش شبانه به دكتر رفته و سپس ايشان را با توجه به وضعيتی كه داشت در محيطی كاملاً غير‌بهداشتی با فقدان امكانات بدون وجود نور كافی و برق تحت عمل جراحی قرار می‌دهند.

بعد از گذشت دو روز از اين جراحی به ايران اعزام می‌شود و با وجود اينكه ايشان دوران نقاهت خود را در تهران طی می‌كرد پس از به اوج رسيدن جنگ افغانستان بر حسب تكليف از طريق ايرنا و با توجه به احساس مسئوليت شرعی و حرفه‌ای كار خبرنگاری و رسالتی كه بر دوش داشت مجدداً چهاردهم مردادماه ‎ 77به كشور افغانستان و محل كارش مزار شريف اعزام و در زمان بسيار كوتاهی به مدت سه روز يعنی ‎ 17مرداد‌ماه خبر سقوط مزار شريف و به خاك و خون كشيدن، قتل عام زنان، مردان و كودكان بی‌گناه را به ايران و سراسر جهان مخابره نمود.

بعد از آن شنبه سياه ديگر كسی نبود تا خبر شهادت و يا به اسارت درآمدن او و ‎ 9ديپلمات و پرستوی عاشق، غريب و بی‌گناه را كه در زير‌زمين كنسولگری ايران به‌طور فجيعانه و با بی‌رحمی تمام توسط پيشرفته‌ترين سلاح‌های آمريكايی به رگبار مسلسل بسته بودند به دنيا مخابره نمايد.

آری سرانجام پيكر گلوله‌باران شده صارمی از دياری آمد كه خون سياه قرون وسطايی در گنداب عروق طالبانی جاری است.