رجبعلی نعمتزاده، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از مازندران، با اشاره به معنای وحدت، گفت: وحدت حوزه و دانشگاه به معنای اجتماع و اتحاد نخبگان جامعه در کنار یکدیگر برای تعالی و پیشرفت جامعه است چرا که حیات و ممات تمدن اسلامی و تمدن هر جامعهای و نیز فراز و فرود آن به گسست یا پیوست نخبگان آن جامعه بستگی دارد.
وی با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه به این معنا است که ما این دو نهاد ارزشمند و گرانسنگ را به مثابه یک روح در دو کالبد ببینیم، افزود: ما باید حوزه و دانشگاه را دو شعبه از مجموعه واحد ترویج علم و دین بنامیم که توأمان، هم مولدان علم و هم حاملان اصلی فرهنگ هستند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه، تصریح کرد: حاکمیت ما خوشبختانه هم ماهیتاً مردمی است و هم حقیقتاً فرزند دانشگاه و حوزهاست. شاید هیچگاه مثل این دوران، اینگونه بین ایده وعمل پیوند ایجاد نشده باشد.
وی با اشاره به اینکه در نظام جمهوری اسلامی ایران افکار برخاسته از حوزه و دانشگاه فوراً عملیاتی شده و به عرصه حاکمیت انتقال مییابد، افزود: شکست منبع تولید علم حوزه و دانشگاه، شکست حاکمیت را در پی خواهد داشت.
نعمتزاده با اشاره به وحدت ماهوی حوزه و دانشگاه اظهار کرد: وحدت حوزه و دانشگاه اجمالاً اتفاق افتاده و در یک مقایسه میان وضعیت قبل از انقلاب و بعد از انقلاب به روشنی درمییابیم که ارتباطات و تعاملات بین حوزه و دانشگاه به شکل قابل ملاحظهای بهتر شده است.
وی ادامه داد: اگر خواهان تعمیق وحدت دو قشر تأثیرگذار جامعه، حوزه و دانشگاه هستیم، لازم است موانع پیش روی آن را شناسایی و با تدابیر و ساز و کارهای مناسب در جهت رفع آنها تلاش کنیم.
ضرورت از بین بردن تقابل حوزه و دانشگاه
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه از بین بردن تقابل حوزه و دانشگاه و تبدیل آن به تعامل سازنده و راهگشا لازم است، بیان کرد: بدیهی است داشتن زبان و ادبیات مشترک، کمک شایانی در جهت آشنایی طرفین با یکدیگر نموده و بهرهگیری از تمامی ظرفیتها را امکانپذیر خواهد کرد.
وی ادامه داد: بدون تردید ایجاد دفاتر ارتباطی فیمابین و همفکری میان دانشجویان و اساتید دانشگاه با نخبگان و فضلای حوزه، تعامل هدفمند و تقریب اندیشهها بهویژه در مسایل سیاسی را فراهم خواهد ساخت.
نعمتزاده با اشاره به اهمیت وحدت حقیقی حوزه و دانشگاه، عنوان کرد: به نظر میرسد اگر بخواهیم به مسأله وحدت حوزه و دانشگاه فقط به شکل صوری نگاه نکنیم بلکه واقعبینانه و حقیقی بنگریم، پیش از آن باید به حل تعارض علم و دین بپردازیم تا از قِبَل آن، اندیشهها سامان پذیرد و در سایه آن انگیزه نیز به حرکت درآید.
وی افزود: اگر علم و دین دو بال بالندگی جامعه محسوب میشوند، برای آن است که بین تفکر بشری و معنویت گره خورده است. شکی نیست که اگر فکر بشر بیاتصال به خالق رها گردد، هیچ چیز نمیتواند ضامن تصدیق و یا ردش باشد.
مقابله با ناتوی فرهنگی از آثار وحدت حوزه دانشگاه است
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آثار وحدت در حوزه و دانشگاه، اظهار کرد: از جمله آثار وحدت حوزه و دانشگاه این خواهد بود که با بالا بردن ضریب بهرهوری از ظرفیت حوزه و دانشگاه، به مقابله با ناتوی فرهنگی بپردازیم.
وی با اشاره به اینکه، اسلامی دانستن تمامی علوم مهمترین محصول وحدت حوزه و دانشگاه، است، تاکید کرد: اصول کلی همه علوم را قرآن بیان میکند، بنابراین دانشمندان علوم طبیعی و تجربی در واقع در مقام تفسیر کتب تکوینی خدای متعال هستند و فرزانگان حوزههای علمیه نیز به تفسیر کتاب تدوین خدا مینشینند.
نعمتزاده خاطرنشان کرد: تردیدی نیست اگر بخواهیم در مقابل جهانیسازی فرهنگ غرب، خیزشی مقدس به سمت ایجاد تمدن جهانی بر محور ارزشهای اسلامی راه بیندازیم، بایستی به وحدت حوزه و دانشگاه به معنای درست کلمه بیندیشیم و رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری را جامه عمل بپوشانیم.