به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) دكتر علیاصغر تجری، محقق و عضو هيئت علمی دانشگاه اراك با حضور در نخستين كنگره بينالمللی بزرگداشت حافظ كل قرآن كريم، محمدكاظم كريمی ساروقی و ارائه مقالهای تحت عنوان آسيبشناسی راههای رسيدن به فيوضات الهی اظهار كرد: يكی از آموزههای مهم قرآنی كه در احاديث نيز بسيار به آن پرداخته شده است، موضوع هدايتهای ويژه و فيضرسانیهای خاص است كه خداوند در حق برخی بندگان خود انجام میدهد.
وی ادامه داد: مسلما برخورداری از اين هدايت و فيوضات، وابستگی كامل به ميزان آمادگی و قابليتهای ويژه در افراد دارد و شايد بتوان عامل اصلی اين آمادگی و قابليت را گام نهادن در مسير حق و سلوك الیالله دانست.
تجری در ادامه عنوان كرد: در قرآن آيات متعددی میتوان يافت كه شاهد گويايی بر اين مدعاست: از چمله سوره مريم آيه 76، سوره محمد آيه 17، سُوره عنكبوت آيه69، سوره انفال آيه 299، سوره تغابن آيه 111
در احاديث نيز به اين مطالب پرداخته شده، چنانچه از پيامبر روايت شده است كه" هركه خود و كارهای خويش را 40 روز برای خدا خالص كند، خداوند چشمههای حكمت و دانش را از دل او بر زبان جاری و ساری میكند.
عضو هيئت علمی دانشگاه اراك يادآور شد: اين آيات و احاديث كه تماما بر وجود هدايت و فيوضات خاص الهی دلالت دارد، منشا دو بحث مهم و اساسی است، نخست آنكه چه اموری میتواند زمينههای برخورداری از چنين هدايتهايی را در انسان تقويت كنند و روح و جان او را آماده پذيرش فيوضات الهی سازد و دوم آنكه چه موانعی بر سر راه چنين هدايتهايی قرار دارد.
وی در ادامه به بررسی آسيبهايی كه مانع برخورداری از اين فيوضات می شود پرداخت و عنوان كرد: در قرآن و احاديث مساله موانع و آفتهای هدايت و برخورداری از فيوضات الهی طرح و عوامل اصلی آن تبيين شده است كه اين عوامل در يك گروهبندی ساده عبارتند از:
1ـ صفات روحی و اخلاقی كه حجاب ديده و جان میشود
2 ـ اعمال و كارهايی كه آيينه دل را غبارآلود میكند
3ـ عوامل بيرونی كه بر روح و جان آدمی اثر میكند و مانع برخورداری از فيوضات الهی میشود.
دكتر تجری ادامه داد: صفاتی كه حجاب ديده و جان میشَود را میتوان هواپرستی، محبت دنيا، كبرو مستی قدرت، نفاق، تعصب و لجاجت و در نهايت رفاهطلبی نام برد.
اين استاد دانشگاه اراك تاكيد كرد: از بررسی آيات قرآن و احاديث به روشنی در میيابيم كه انجام گناه دل آدمی را مكدر می كند كه در قرآن و احاديث معصومين، نقش موردی اين گناهان در تاريكی دل و جان و حجاب بودن آنها برای كسب فيوضات الهی پرداخته شده است و كفر و اعراض از حق، ظلم و تجاوز، خوردن حرام را دليل امر دانسته است.