به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، بيست و پنجمين دوره مسابقات بينالمللی قرآن كريم اوقاف ايران كه با حضور بيش از 100 قاری و حافظ از 58 كشور جهان از هشتم مردادماه در مشهد كار خود را آغاز كرده بود، سهشنبه هفته گذشته با معرفی نفرات برتر در سه رشته قرائت، حفظ كل قرآن و مقالهنويسی به كار خود پايان داد.
ذكر اين نكته ضروری است كه بحث درباره كليه ابعاد مثبت و منفی اين دوره از مسابقات در مقالی كوتاه و اجمالی نمیگنجد و ما در اين نوشتار فقط در پی آن هستيم كه نگاهی به نقاط قوت و ضعف اين دوره از مسابقات از لحاظ چگونگی انتخاب و تركيب هيئت داوران و ابعاد فنی و كيفی شركتكنندگان رشته حفظ و قرائت بياندازيم.
از برجستهترين نقاط قوت بيستوپنجمين دوره مسابقات قرآن كريم ايران میتوان به تركيب هيئت داوران اين دوره از مسابقات و مقايسه آن با تركيب هيئت داوران در دورههای قبل اشاره كرد.
بايد گفت شيوهای كه در انتخاب و چينش دوران رشتههای مختلف اين دوره از مسابقات اتخاذ شده بود، بسيار مطلوب و تحسين برانگيز بوده و بر خلاف دورههای قبل كه بعضاً شاهد حضور چهرههايی ثابت در تركيب هيئت داوران بوديم، در مسابقات امسال از برگزيدگان دورههای قبل اين مسابقات نيز برای داوری دعوت شد كه به طور مثال میتوان به «عبدالباسط امام تومارا» قاری برجسته فيليپينی و نفر نخست هفدهمين دوره مسابقات بينالمللی قرآن ايران در رشته قرائت اشاره كرد.
از ديگر نقاط قوت اين دوره از مسابقات نسبت به دورههای قبل، سطح فنی و كيفيت بسيار بالای متسابقان در رشته حفظ كل قرآن بود؛ حسن حفظ بسيار قوی، تسلط و احاطه كامل بر آياتی كه به صورت مشابه در سورههای مختلف آمده است، تجويد به نسبت قوی و فصاحت در تلفظ حروف، همچنين بهكارگيری الحان متناسب با آيات ويژگیهايی است كه در اغلب شركتكنندگان بيستوپنجمين دوره مسابقات بينالمللی قرآن كريم ايران شاهد آن بوديم و اين مهم نشان از اهميت مسابقات بينالمللی قرآن ايران برای كشورهای شركتكننده است كه بهترين و قویترين حافظان خود را برای حضور در آن اعزام كرده بودند.
اما پايين بودن سطح تلاوت تحقيق شركتكنندگان اين دوره از مسابقات بدون شك يكی از نقاط ضعف بيست و پنجمين دوره مسابقات بود كه بايد برای دورههای فكری برای آن انديشيد.
به عقيده نگارنده اين مقال كه مفتخر است قاری كوچك قرآن باشد، بعضی از قاريان شركتكننده در بيست و پنجمين دوره مسابقات قرآن كريم ايران از ويژگیهای لازم كه يك قاری شركتكننده در مسابقات بينالمللی بايد داشته باشد، بیبهره بودند كه بازنگری تلاوت نمايندگان كشورهای مالی و رومانی ناظری بر اين مدعا خواهد بود.
اينكه برخی از كارشناسان قرآنی بر اين عقيدهاند كه نفس حضور قاريان و حافظان ديگر كشورها باعث اتحاد بين مسلمانان و نمايانگر عظمت اسلام خواهد بود، امری بديهی است اما اين نكته را بايد مدنظر داشت كه بايد چهارچوبی مشخص درباره ابعاد فنی مسابقات بينالمللی قرآن وجود داشته باشد تا در نهايت وجه بينالمللی بودن آن خدشهدار نشود.
البته نبايد اين مطلب به ذهن متبادر شود كه اين نوشتار منكر شايستگی نفرات برگزيده اين دوره از رقابتها در رشته قرائت است و آنها را قاريانی بينالمللی نمیداند، بلكه لبه انتقاد حضور قاريان ضعيف شركتكننده در اين دوره از مسابقات را نشانه گرفته است كه باعث میشود اعتبار مسابقات بينالمللی قرآن ايران خدشهدار شود.
به هر روی بايد با ايجاد سازوكارهايی بهعنوان ارزيابی كم و كيف و سطح قرائت قاريان شركتكننده در مسابقات ايران زمينهای را فراهم كنيم كه همانند مسابقات بينالمللی قرآن مالزی، قاريان برجسته كشورها در مسابقات بينالمللی قران ايران حاضر شوند.
ارزيابی كلی از بيست و پنجمين دوره مسابقات بينالمللی قرآن ايران اين نتيجه را بهدست میدهد كه در مجموع مسئولان برگزاری اين مسابقات توانستهاند سطح اين دوره از مسابقات را از لحاظ نحوه اجرا و اعتبار در حد مسابقات مالزی برسانند.
سيدجاسم موسوی