«محمود صديق منشاوی»؛ احياكننده سبك خاندان منشاوی در تلاوت قرآن
گروه فعاليت‌های قرآنی: صوت و شيوه تلاوت «محمود صديق منشاوی» يادآور تلاوت‌های محزون و پرجذبه برادرش «محمد صديق منشاوی» است و او در واقع كسی بود كه توانست بار ديگر سبك خاندان منشاوی در تلاوت قرآن كريم را پس از درگذشت برادرش زنده كند.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، پس از درگذشت «محمد صديق منشاوی» قاری برجسته جهان اسلام و از نسل دوره طلائی تلاوت قرآن در سال 1348 هجری شمسی، خاموش شدن صدای ملكوتی و الهی و تلاوت‌های زيبای او همگان را در غم و اندوه فرو برد.
محمد صديق منشاوی استادی توانا در فن تلاوت قرآن كريم بود كه تلاوت‌های محزون او همگان را در جذبه‌ای سرشار از معنويت فرو می‌برد، تلاوت‌های محزونی كه تا عمق روح و روان انسان را تحت تأثير قرار می‌داد و حالتی ملكوتی در مستمع به‌وجود می‌آورد.
آن زمان كه «محمود صديق منشاوی» برادر محمد به تلاوت قرآن می‌پرداخت شايد بسياری بر اين انديشه بودند كه او كسی جز استاد محمد صديق منشاوی نمی‌تواند باشد، صوت و شيوه تلاوت اين استاد يادآور تلاوت‌های محزون و پرجذبه برادرش محمد صديق منشاوی است و او در واقع كسی بود كه توانست بار ديگر سبك خاندان منشاوی در تلاوت قرآن كريم را پس از درگذشت برادرش زنده كند.
محمود منشاوی كه يكی ديگر از تربيت شدگان مكتب قرآن از خاندان منشاوی است، در سال 1319 هجری شمسی در شهر منشاه مصر به دنيا آمد، وی تحت تربيت پدرش استاد «صديق منشاوی» كه از استادان قرائت قرآن در دانشگاه الازهر و آشنا با ديگر علوم اسلامی بود به وادی تلاوت قرآن كريم گام نهاد.
پدرپزرگ وی «طيب منشاوی» از اساتيد خوشنويسی و حافظ كل قرآن بود كه تمامی اين كتاب مقدس را چهار مرتبه با خط زيبای نسخ تحرير كرده است، از اساتيد محمود بايد به استاد «خليل عثمان» اشاره كرد كه از قاريان ممتاز و از فضلای علوم قرآنی در شهر منشاه به حساب می‌آمد.
استاد محمود منشاوی پس از اتمام تحصيلات متوسطه، برای گذراندن مدارج عالی وارد دانشكده علوم دانشگاه الازهر مصر شده موفق به اخذ گواهی‌نامه ليسانس در رشته آموزش و پرورش شد، وی همواره در محافل و مجالس قرآنی به تلاوت می‌پرداخت و در اين راستا پيشرفت‌های چشم‌گيری نيز به دست آورد.
محمود صديق منشاوی به كشورهای اروپايی، آفريقايی و آسيايی مسافرت كرد و با استادانی مانند «عبدالباسط محمد عبدالصمد»، «راغب مصطفی غلوش»، «عبدالحكم» و بسياری ديگر از قاريان ممتاز قرآن كريم هم‌سفر بوده و در اين سفرها به تلاوت قرآن كريم پرداخته است.
آن‌هنگام كه از اين استاد درباره برادر بزرگترشان محمد صديق منشاوی سئوال شد وی چنين پاسخ داد: برادرم استاد محمد صديق منشاوی به هنگام وفات 49 سال داشت و او را شيخ‌القراء می‌ناميدند، چون تلاوتش در نهايت خضوع و خشوع بود.
وی می‌افزايد: قاريان قرآن بايد پس از حفظ كامل قرآن و فراگيری علم تجويد، هنگام قرائت خشوع كامل داشته باشند و قرآن را فقط برای رضای خدا بخوانند، رسول اكرم (ص) نيز در اين‌باره می‌فرمايد: «هنگام قرائت گريه كنيد و اگر نمی‌توانيد حالت گريه به خود بگيريد».
استاد محمود صديق منشاوی در ماه مبارك رمضان سال 1370 هجری شمسی به همراه استاد «شعبان عبدالعزيز صياد» به كشور جمهوری اسلامی ايران مسافرت كرده و در شهرهای تهران، مشهد، قم، اصفهان و رشت به تلاوت قرآن كريم پرداخته است و تلاوت‌های وی مورد استقبال جمع كثيری از علاقه‌مندان به قرآن كريم نيز قرار گرفته است.
هرچند كه شايد خيلی‌ها محمود صديق منشاوی را جزء قاريان طراز اول مصر به حساب نمی‌آورند اما نقش او را در احياء سبك خاندن منشاوی در تلاوت قرآن كريم نمی‌توان ناديده گرفت و به سادگی از آن گذشت.
گزارش از: سيد جاسم موسوی
محمد صديق منشاوی استادی توانا در فن تلاوت قرآن كريم بود كه تلاوت‌های محزون او همگان را در جذبه‌ای سرشار از معنويت فرو می‌برد، تلاوت‌های محزونی كه تا عمق روح و روان انسان را تحت تأثير قرار می‌داد و حالتی ملكوتی در مستمع به‌وجود می‌آورد.
آن زمان كه «محمود صديق منشاوی» برادر محمد به تلاوت قرآن می‌پرداخت شايد بسياری بر اين انديشه بودند كه او كسی جز استاد محمد صديق منشاوی نمی‌تواند باشد، صوت و شيوه تلاوت اين استاد يادآور تلاوت‌های محزون و پرجذبه برادرش محمد صديق منشاوی است و او در واقع كسی بود كه توانست بار ديگر سبك خاندان منشاوی در تلاوت قرآن كريم را پس از درگذشت برادرش زنده كند.
محمود منشاوی كه يكی ديگر از تربيت شدگان مكتب قرآن از خاندان منشاوی است، در سال 1319 هجری شمسی در شهر منشاه مصر به دنيا آمد، وی تحت تربيت پدرش استاد «صديق منشاوی» كه از استادان قرائت قرآن در دانشگاه الازهر و آشنا با ديگر علوم اسلامی بود به وادی تلاوت قرآن كريم گام نهاد.
پدرپزرگ وی «طيب منشاوی» از اساتيد خوشنويسی و حافظ كل قرآن بود كه تمامی اين كتاب مقدس را چهار مرتبه با خط زيبای نسخ تحرير كرده است، از اساتيد محمود بايد به استاد «خليل عثمان» اشاره كرد كه از قاريان ممتاز و از فضلای علوم قرآنی در شهر منشاه به حساب می‌آمد.
استاد محمود منشاوی پس از اتمام تحصيلات متوسطه، برای گذراندن مدارج عالی وارد دانشكده علوم دانشگاه الازهر مصر شده موفق به اخذ گواهی‌نامه ليسانس در رشته آموزش و پرورش شد، وی همواره در محافل و مجالس قرآنی به تلاوت می‌پرداخت و در اين راستا پيشرفت‌های چشم‌گيری نيز به دست آورد.
محمود صديق منشاوی به كشورهای اروپايی، آفريقايی و آسيايی مسافرت كرد و با استادانی مانند «عبدالباسط محمد عبدالصمد»، «راغب مصطفی غلوش»، «عبدالحكم» و بسياری ديگر از قاريان ممتاز قرآن كريم هم‌سفر بوده و در اين سفرها به تلاوت قرآن كريم پرداخته است.
آن‌هنگام كه از اين استاد درباره برادر بزرگترشان محمد صديق منشاوی سئوال شد وی چنين پاسخ داد: برادرم استاد محمد صديق منشاوی به هنگام وفات 49 سال داشت و او را شيخ‌القراء می‌ناميدند، چون تلاوتش در نهايت خضوع و خشوع بود.
وی می‌افزايد: قاريان قرآن بايد پس از حفظ كامل قرآن و فراگيری علم تجويد، هنگام قرائت خشوع كامل داشته باشند و قرآن را فقط برای رضای خدا بخوانند، رسول اكرم (ص) نيز در اين‌باره می‌فرمايد: «هنگام قرائت گريه كنيد و اگر نمی‌توانيد حالت گريه به خود بگيريد».
استاد محمود صديق منشاوی در ماه مبارك رمضان سال 1370 هجری شمسی به همراه استاد «شعبان عبدالعزيز صياد» به كشور جمهوری اسلامی ايران مسافرت كرده و در شهرهای تهران، مشهد، قم، اصفهان و رشت به تلاوت قرآن كريم پرداخته است و تلاوت‌های وی مورد استقبال جمع كثيری از علاقه‌مندان به قرآن كريم نيز قرار گرفته است.
هرچند كه شايد خيلی‌ها محمود صديق منشاوی را جزء قاريان طراز اول مصر به حساب نمی‌آورند اما نقش او را در احياء سبك خاندن منشاوی در تلاوت قرآن كريم نمی‌توان ناديده گرفت و به سادگی از آن گذشت.
گزارش از: سيد جاسم موسوی
