آسيب‌شناسی وبلاگ‌نويسی دينی و قرآنی در كشور/ 40
وبلاگ دينی طيف مبلغان سنتی را گسترده كرد
گروه فضای مجازی: به اعتقاد مديرگروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية، در حوزه پيام‌رسانی سنتی؛ مثل منبر، افراد خاصی پيام‌رسانی می‌كنند، اما وبلاگ جايگاهی شد كه تمام دغدغه‌مندان و فعالان دينی در آن مشاركت كردند؛ بنابراين وبلاگ طيف مبلغان دينی سنتی را گسترده كرد.
«عيسی جهانگير»، مديرگروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية و كارشناس فضای مجازی، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، درباره تعريف خود از وبلاگ‌نويسی دينی گفت: اگر بخواهيم به تعريفی جامع از وبلاگ دينی برسيم بايد به ارتباط دينی اشاره كنيم؛ وبلاگ به عنوان يك ابزار يا به تعبير برخی از كارشناسان به عنوان يك رسانه ارتباطی می‌تواند برای اهداف دينی استفاده شود.
وی ادامه داد: بنابراين قبل از تعريف خود از رسانه و وبلاگ دينی، بهتر است به تعريف ارتباطات دينی اشاره كنيم؛ چراكه زيرمجموعه ارتباطات دينی، وبلاگ دينی است.
وی افزود: ارتباطات دينی از چند منظر قابل تعريف است؛ يكی اين‌كه ما بگوييم ارتباطات دينی آن است كه محتوای دينی داشته باشد؛ تعريف ديگر اين است كه بگوييم ارتباطات دينی ارتباطاتی است كه كانالش دينی باشد و در تعريف سوم نيز می‌توانيم بگوييم فرستنده اگر دينی باشد، ارتباطات دينی است و همين‌طور تعريف‌های ديگر.
وی تأكيد كرد: اما من در اينجا تعريف خاصی را ارائه می‌دهم كه محور تعريف وبلاگ دينی قرار می‌گيرد؛ ارتباط دينی از اين منظر ارتباطی است كه انگيزه ارتباط‌گر در آن دينی باشد؛ به طور مثال من نوعی كه می‌خواهم از طرق مختلف ارتباط برقرار كنم، اگر انگيزه دينی نداشته باشم ارتباط من دينی محسوب نمی‌شود.
مدير گروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية اضافه كرد: اگر نشريه يا هر رسانه ديگری دينی باشد، فرستنده دينی باشد، و محتوا هم دينی باشد، ولی انگيزه دينی نباشد ما نمی‌توانيم به اين ارتباط دينی بگوييم پس رسانه دينی رسانه‌ای است كه در آن فرستنده‌های پيام قصد دينی داشته باشند و انگيزه‌های ديگری ندارند.
وی تصريح كرد: پس در تعريف ما رسانه‌ای دينی است كه قصد و انگيزه فرستنده دينی باشد؛ وبلاگ دينی به عنوان يكی از ابزارهای فضای سايبری محيطی است كه ارتباط‌گير پيام، انگيزه دينی داشته باشد.
جهانگير درباره ظرفيت‌های وبلاگ برای اشاعه مفاهيم دينی گفت: مهم‌ترين ظرفيتی كه در اينترنت و وبلاگ داريم و اين ظرفيت بيشتر از رسانه‌های ديگر متبلور و فعال شده است، بحث ارتباط دوسويه است؛ در اينترنت ارتباط دو سويه است چيزی كه در رسانه‌های ديگر نه به صورت مطلق ولی به اين شكل وجود ندارد؛ معمولاً در رسانه‌های ديگر مخاطب تنها دريافت كننده پيام است، ولی در اينترنت اين مشكل نيست و اين در واقع ويژگی منحصر به فردی است و اين در وبلاگ بيشتر خود را نشان می‌د‌هد.
اين كارشناس فضای مجازی يادآور شد: در وبلاگ، تبادل اطلاعاتی بين فرستنده و گيرنده مدام در حال اتفاق افتادن است و همين طور ارتباط بين اين دو، دو سويه است كه ممكن است در سايت به اين اندازه نباشد.
مديرگروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية در ادامه، نقاط قوت وبلاگ‌های دينی را تشريح كرد و گفت: در وبلاگ‌های دينی افرادی كه حرفی برای گفتن داشته باشند هر چند كه ممكن است حرف‌ها كارشناسانه نباشد، ولی اين افراد فعال شدند، اين در حالی است كه در حوزه پيام‌رسانی سنتی؛ مثل منبر، افراد خاصی پيام‌رسانی می‌كنند؛ بنابراين وبلاگ جايگاهی شد كه تمام دغدغه‌مندان و فعالان دينی در آن مشاركت كردند.
وی متذكر شد: ممكن است استادی كه حوزوی نيست با انگيزه دينی يك وبلاگ دينی راه بياندازد و پيام‌رسانی كند؛ بنابراين وبلاگ طيف مبلغان دينی سنتی را گسترده كرد و اين دايره را گسترش داد حتی در داخل حوزويان كسانی كه شايد در تبليغ سنتی توانايی كمتری داشتند توسط وبلاگ به اين فضا منتقل شدند و از طريق نوشتن، تبليغ كردند، پس وبلاگ از چندين جهت اين ظرفيت را گسترش داده است.
وی تصريح كرد: وبلاگ يك اجتماع سايبری بين فعالان سايبری تشكيل داده است كه گاهی گردانندگان وبلاگ‌ها در فضای واقعی هم با هم ارتباط دارند و فعاليت می‌كنند و اين مشاركت مجازی تبديل به مشاركت واقعی شده است.
جهانگير ادامه داد: افراد در فضای سايبر با هم آشنا شده‌اند، ولی ارتباط دينی خود را به فضای واقعی منتقل كردند و اين به ارتباطات دينی كمك می‌كند.
وی ادامه داد: بنابراين قبل از تعريف خود از رسانه و وبلاگ دينی، بهتر است به تعريف ارتباطات دينی اشاره كنيم؛ چراكه زيرمجموعه ارتباطات دينی، وبلاگ دينی است.
وی افزود: ارتباطات دينی از چند منظر قابل تعريف است؛ يكی اين‌كه ما بگوييم ارتباطات دينی آن است كه محتوای دينی داشته باشد؛ تعريف ديگر اين است كه بگوييم ارتباطات دينی ارتباطاتی است كه كانالش دينی باشد و در تعريف سوم نيز می‌توانيم بگوييم فرستنده اگر دينی باشد، ارتباطات دينی است و همين‌طور تعريف‌های ديگر.
وی تأكيد كرد: اما من در اينجا تعريف خاصی را ارائه می‌دهم كه محور تعريف وبلاگ دينی قرار می‌گيرد؛ ارتباط دينی از اين منظر ارتباطی است كه انگيزه ارتباط‌گر در آن دينی باشد؛ به طور مثال من نوعی كه می‌خواهم از طرق مختلف ارتباط برقرار كنم، اگر انگيزه دينی نداشته باشم ارتباط من دينی محسوب نمی‌شود.
مدير گروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية اضافه كرد: اگر نشريه يا هر رسانه ديگری دينی باشد، فرستنده دينی باشد، و محتوا هم دينی باشد، ولی انگيزه دينی نباشد ما نمی‌توانيم به اين ارتباط دينی بگوييم پس رسانه دينی رسانه‌ای است كه در آن فرستنده‌های پيام قصد دينی داشته باشند و انگيزه‌های ديگری ندارند.
وی تصريح كرد: پس در تعريف ما رسانه‌ای دينی است كه قصد و انگيزه فرستنده دينی باشد؛ وبلاگ دينی به عنوان يكی از ابزارهای فضای سايبری محيطی است كه ارتباط‌گير پيام، انگيزه دينی داشته باشد.
جهانگير درباره ظرفيت‌های وبلاگ برای اشاعه مفاهيم دينی گفت: مهم‌ترين ظرفيتی كه در اينترنت و وبلاگ داريم و اين ظرفيت بيشتر از رسانه‌های ديگر متبلور و فعال شده است، بحث ارتباط دوسويه است؛ در اينترنت ارتباط دو سويه است چيزی كه در رسانه‌های ديگر نه به صورت مطلق ولی به اين شكل وجود ندارد؛ معمولاً در رسانه‌های ديگر مخاطب تنها دريافت كننده پيام است، ولی در اينترنت اين مشكل نيست و اين در واقع ويژگی منحصر به فردی است و اين در وبلاگ بيشتر خود را نشان می‌د‌هد.
اين كارشناس فضای مجازی يادآور شد: در وبلاگ، تبادل اطلاعاتی بين فرستنده و گيرنده مدام در حال اتفاق افتادن است و همين طور ارتباط بين اين دو، دو سويه است كه ممكن است در سايت به اين اندازه نباشد.
مديرگروه زبان و فرهنگ انگليسی جامعة المصطفی(ص) العالمية در ادامه، نقاط قوت وبلاگ‌های دينی را تشريح كرد و گفت: در وبلاگ‌های دينی افرادی كه حرفی برای گفتن داشته باشند هر چند كه ممكن است حرف‌ها كارشناسانه نباشد، ولی اين افراد فعال شدند، اين در حالی است كه در حوزه پيام‌رسانی سنتی؛ مثل منبر، افراد خاصی پيام‌رسانی می‌كنند؛ بنابراين وبلاگ جايگاهی شد كه تمام دغدغه‌مندان و فعالان دينی در آن مشاركت كردند.
وی متذكر شد: ممكن است استادی كه حوزوی نيست با انگيزه دينی يك وبلاگ دينی راه بياندازد و پيام‌رسانی كند؛ بنابراين وبلاگ طيف مبلغان دينی سنتی را گسترده كرد و اين دايره را گسترش داد حتی در داخل حوزويان كسانی كه شايد در تبليغ سنتی توانايی كمتری داشتند توسط وبلاگ به اين فضا منتقل شدند و از طريق نوشتن، تبليغ كردند، پس وبلاگ از چندين جهت اين ظرفيت را گسترش داده است.
وی تصريح كرد: وبلاگ يك اجتماع سايبری بين فعالان سايبری تشكيل داده است كه گاهی گردانندگان وبلاگ‌ها در فضای واقعی هم با هم ارتباط دارند و فعاليت می‌كنند و اين مشاركت مجازی تبديل به مشاركت واقعی شده است.
جهانگير ادامه داد: افراد در فضای سايبر با هم آشنا شده‌اند، ولی ارتباط دينی خود را به فضای واقعی منتقل كردند و اين به ارتباطات دينی كمك می‌كند.
