واردنشدن به مرزهای شبهه در مصرف بيتالمال؛ پيش‌شرط كسب اعتماد مردم
گروه سياسی: تبليغات پرخرج انتخاباتی در صورتی كه در خوشبينانه‌ترين حالت متكی به منابع مالی مشروع و حلال باشد فاقد توجيه است و اگر خدای‌ناكرده به گفته رهبر معظم انقلاب با تكيه بر سوءاستفاده‌هايی از بيتالمال يا پول مشتَبه به حرامِ برخی افراد ديگر صورت گيرد موجب عدم اطمينان قطعی مردم به نامزد مربوطه خواهد شد.
رهبر معظم انقلاب در سخنان خويش در مراسم دانش‌آموختگی دانشجويان افسری و تربيت پاسداری دانشگاه امام حسين(ع) كه همزمان با ايام سالروز فتح خرمشهر صورت گرفت در ادامه توصيه‌های خود، به نامزدهای يازدهمين دوره رياست‌جمهوری بر پرهيز از ريخت و پاش در جريان مبارزات و تبليغات انتخاباتی تأكيد كردند.
از جمله نكاتی كه ايشان در اين باب خاطرنشان كردند، اين بود كه مردم درخصوص نحوه تبليغات داوطلبان و همچنين نحوه هزينه‌ها و ريخت‌و‌پاش‌ها قضاوت خواهند كرد و كسانی كه برای تبليغات انتخابات، از بيتالمال يا پول مشتَبه به حرامِ برخی افراد ديگر استفاده كنند، نخواهند توانست اطمينان مردم را به‌سوی خود جلب كنند.
در اين خصوص بايد توجه داشت كه هيچ كس منكر ضرورت تبليغات گسترده و متنوع نامزدها در انتخابات گوناگون نيست چرا كه لازمه انتخاب فرد شايسته ـ كه طبعاً هر نامزدی خود را شايسته‌ترين می‌داند ـ ايجاد زمينه‌های شناخت برای مردم در اقشار مختلف در اقصی نقاط كشور است كه شايد حتی كمترين شناختی از بعضی كانديداها نداشته باشند.
مضافاً اينكه در كشور ما تبليغات برای انتخابات رياست‌جمهوری به نسبت ديگر انتخابات به‌عنوان مثال انتخابات مجلس شورای اسلامی، اهميت فوق‌العاده‌‌ای می‌يابد؛ چرا كه به علت فقدان تحزب، عدم بازيگری مؤثر احزاب، تشكل‌ها و سنديكا‌ها و بی‌اعتمادی نسبی كه مردم ايران در موارد متعدد انتخابات رياست‌جمهوری در طول سه دهه اخير نسبت به نامزدهای مورد حمايت احزاب از خود نشان داده‌اند، می‌توان نتيجه گرفت كه عموم مردم صرفاً بر اساس ويژگی‌های شخصی و طرز فكر فردی نامزدهای رياست‌جمهوری، آن‌ها را انتخاب می‌كنند از اين رو تبليغات انتخاباتی به خودی خود نه تنها مذموم بلكه به شرط صداقت و رعايت ضوابط خاص خود، امری واجب و بديهی به‌نظر می‌رسد.
اما نكته‌ای با آغاز فصل مبارازت انتخاباتی همواره برای دلسوزان و آحاد مردم ايجاد پرسش می‌نمايد نحوه تأمين هزينه‌های بعضاً ميلياردی نامزدهای رياست‌جمهوری است كه البته در اين دوره با توجه به شرايط ويژه كنونی كشور، علامت سؤال بزرگ‌تری ايجاد خواهد كرد، زيرا به علت قرارگيری تحت فشار تحريم‌های [به زعم دشمن] فلج‌كننده كه لاجرم به تحديد بودجه عمومی و در مضيقه واقع شدن اقشار حقوق‌بگير و ضعيف كشورمان منجر گشته است، اين ابهام را به‌وجود خواهد آورد كه با وجود امكانات و زمان گسترده‌ای كه صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران برای اعلام مواضع و معرفی برنامه‌ها در اختيار نامزدهای محترم رياست‌جمهوری قرار داده است و نيز بازتاب وسيعتری كه اين گونه از تبليغات در فضای مجازی اعم از خبرگزاری‌ها و پايگاه‌های اطلاع‌رسانی پيدا خواهد كرد ديگر چه نيازی به هزينه‌های سنگين در عرصه‌های ديگر مبارزه انتخاباتی است؟
تبليغات پرخرج انتخاباتی در صورتی كه در خوشبينانه‌ترين حالت متكی به منابع مالی مشروع و حلال باشد فاقد توجيه است و نكته‌ای منفی در كارنامه مبارزاتی كانديداها در ديد مردم محسوب می‌شود و اگر خدای‌ناكرده به گفته رهبر معظم انقلاب با تكيه بر سوءاستفاده‌هايی از بيتالمال يا پول مشتَبه به حرامِ برخی افراد ديگر صورت گيرد موجب عدم اطمينان قطعی مردم به نامزد مربوطه خواهد شد.
اين مطلب با توجه به تجارب فراوان تاريخی، چه در تاريخ انبياء و چه در سير مبارزات معاصر نهضت اسلامی به‌هيچ وجه دور از ذهن نيست؛ در سراسر نهضت انبياء مكرر نقل شده است كه پيامبران الهی كه از كمترين منابع مالی برخوردار بوده‌اند با توكل بر خدا و تقيد كامل به حدود الهی در برابر طواغيت سياسی و فكری برخوردار از بيشترين توان مالی كه عمدتاً از طريق نامشروع به‌دست آمده بود به مبارزه پرداخته و به علت رعايت جميع جهات تقوا كه يكی از مهم‌ترين ابعاد آن تقوای مالی است با مدد الهی، در قلوب مردم زمان خود نفوذ می‌كردند.
نمونه متأخر در تأثير نفس پاك و بی‌شائبه در دل‌های عموم مردم را در وجود پربركت امام راحل عظيم‌الشأن شاهد بوده‌ايم؛ رهبری كه بدون صرف هزينه مادی برای تبليغ و معرفی خود در برابر رژيم پهلوی مجهز به انواع ساز و برگ نظامی و نقاط اتكای مالی به ظاهر بزرگی چون حاميان غربی‌اش به‌پا خاست و با روشنگری به مدد صدق گفتاری برآمده از ضميری پاك كه معلول پرهيز از شبهات و محرمات الهی ـ و در اين مجال به‌طور خاص، شبهات و محرمات مالی ـ بود به تسخير دل‌ها پرداخت و پيام خود را نه تنها در ايران كه در بسياری از اكناف عالم بر خلاف جريان فكری ايدئولوژيك غالب به نهادينه كرد.
امام امت به واقع اين توصيه حضرت امير المؤمنين علی(ع) در خصوص اهتمام به بيتالمال ـ «ادقوا اقلامكم و قاربوا بين سطوركم واحدفوا من فضولكم ؛ نوك قلم‌های خود را نيز كنيد، بين سطرها زياد فاصله نياندازيد، حرف‌های زايد را حذف كنيد» را به‌عنوان حد اعلای پرهيز از هر گونه شبهه مالی در زندگی خود به‌كار گرفته بود.
اين مراقبت امام(ره) در مقدم داشتن خواست خدا بر خواست شخصی خود در امور مالی ـ كه به‌طور مستقيم با سعادت يا تيره‌روزی هر انسانی ارتباط دارد ـ و اجتناب از ورود به مرزهای شبهه در مصرف بيتالمال كه فراوان از ياران نزديك ايشان نقل شده است، معنويتی به او بخشيد كه هر كس نور آن را از دور و نزديك مشاهده می‌كرد، جذب بيانات گهربارش می‌شد. در اين باره يكی از همراهان رهبر كبير انقلاب اسلامی در نوفلو شاتو نقل می‌كند:
«يك بار متوجه شديم كه يك سری از دانشجويان فرانسوی، شب‌ها پای سخنرانی امام می‌آمدند. از آن‌ها سؤال كرديم آيا می‌فهميد كه ايشان [امام] چه می‌گويد؟ آن‌ها اظهار اطلاع كردند كه ما متوجه نمی‌شويم كه امام چه می‌گويد، وقتی می‌آييم اينجا و امام صحبت می‌كند در خودمان يك روحانيتی احساس می‌كنيم».
خداوند متعال نيز در قرآن مجيد، تأليف قلوب را در گرو صرف هزينه مادی و ريخت و پاش مالی نمی‌داند و در آيه «وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛ و [خدا] در ميان دل‌های آن‌ها الفت ايجاد نمود، اگر تمام آنچه روی زمين است صرف میكردی كه در ميان دل‌های آن‌ها الفت بيفكنی نمی‌توانستی ولی خداوند در ميان آن‌ها الفت ايجاد كرد او توانا و حكيم است» (سوره انفال، آيه 63) به صراحت، شرط جذب مخاطب را خواست و اراده خداوند می‌داند كه آن نيز خود مشروط به رعايت حدود الهی در جزء جزء زندگی فردی و اجتماعی است كه بی‌شك يكی از اين حدود، دقت در مصرف اموال عمومی و بيتالمال است.
لذا هر يك از نامزدهای محترم يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری كه اين پيش‌شرط را در تبليغات خود در اين مدت حدود 20 روز رعايت كنند می‌تواند به لطف الهی به كسب اعتماد مردم اميدوار باشد.
از جمله نكاتی كه ايشان در اين باب خاطرنشان كردند، اين بود كه مردم درخصوص نحوه تبليغات داوطلبان و همچنين نحوه هزينه‌ها و ريخت‌و‌پاش‌ها قضاوت خواهند كرد و كسانی كه برای تبليغات انتخابات، از بيتالمال يا پول مشتَبه به حرامِ برخی افراد ديگر استفاده كنند، نخواهند توانست اطمينان مردم را به‌سوی خود جلب كنند.
در اين خصوص بايد توجه داشت كه هيچ كس منكر ضرورت تبليغات گسترده و متنوع نامزدها در انتخابات گوناگون نيست چرا كه لازمه انتخاب فرد شايسته ـ كه طبعاً هر نامزدی خود را شايسته‌ترين می‌داند ـ ايجاد زمينه‌های شناخت برای مردم در اقشار مختلف در اقصی نقاط كشور است كه شايد حتی كمترين شناختی از بعضی كانديداها نداشته باشند.
مضافاً اينكه در كشور ما تبليغات برای انتخابات رياست‌جمهوری به نسبت ديگر انتخابات به‌عنوان مثال انتخابات مجلس شورای اسلامی، اهميت فوق‌العاده‌‌ای می‌يابد؛ چرا كه به علت فقدان تحزب، عدم بازيگری مؤثر احزاب، تشكل‌ها و سنديكا‌ها و بی‌اعتمادی نسبی كه مردم ايران در موارد متعدد انتخابات رياست‌جمهوری در طول سه دهه اخير نسبت به نامزدهای مورد حمايت احزاب از خود نشان داده‌اند، می‌توان نتيجه گرفت كه عموم مردم صرفاً بر اساس ويژگی‌های شخصی و طرز فكر فردی نامزدهای رياست‌جمهوری، آن‌ها را انتخاب می‌كنند از اين رو تبليغات انتخاباتی به خودی خود نه تنها مذموم بلكه به شرط صداقت و رعايت ضوابط خاص خود، امری واجب و بديهی به‌نظر می‌رسد.
اما نكته‌ای با آغاز فصل مبارازت انتخاباتی همواره برای دلسوزان و آحاد مردم ايجاد پرسش می‌نمايد نحوه تأمين هزينه‌های بعضاً ميلياردی نامزدهای رياست‌جمهوری است كه البته در اين دوره با توجه به شرايط ويژه كنونی كشور، علامت سؤال بزرگ‌تری ايجاد خواهد كرد، زيرا به علت قرارگيری تحت فشار تحريم‌های [به زعم دشمن] فلج‌كننده كه لاجرم به تحديد بودجه عمومی و در مضيقه واقع شدن اقشار حقوق‌بگير و ضعيف كشورمان منجر گشته است، اين ابهام را به‌وجود خواهد آورد كه با وجود امكانات و زمان گسترده‌ای كه صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران برای اعلام مواضع و معرفی برنامه‌ها در اختيار نامزدهای محترم رياست‌جمهوری قرار داده است و نيز بازتاب وسيعتری كه اين گونه از تبليغات در فضای مجازی اعم از خبرگزاری‌ها و پايگاه‌های اطلاع‌رسانی پيدا خواهد كرد ديگر چه نيازی به هزينه‌های سنگين در عرصه‌های ديگر مبارزه انتخاباتی است؟
تبليغات پرخرج انتخاباتی در صورتی كه در خوشبينانه‌ترين حالت متكی به منابع مالی مشروع و حلال باشد فاقد توجيه است و نكته‌ای منفی در كارنامه مبارزاتی كانديداها در ديد مردم محسوب می‌شود و اگر خدای‌ناكرده به گفته رهبر معظم انقلاب با تكيه بر سوءاستفاده‌هايی از بيتالمال يا پول مشتَبه به حرامِ برخی افراد ديگر صورت گيرد موجب عدم اطمينان قطعی مردم به نامزد مربوطه خواهد شد.
اين مطلب با توجه به تجارب فراوان تاريخی، چه در تاريخ انبياء و چه در سير مبارزات معاصر نهضت اسلامی به‌هيچ وجه دور از ذهن نيست؛ در سراسر نهضت انبياء مكرر نقل شده است كه پيامبران الهی كه از كمترين منابع مالی برخوردار بوده‌اند با توكل بر خدا و تقيد كامل به حدود الهی در برابر طواغيت سياسی و فكری برخوردار از بيشترين توان مالی كه عمدتاً از طريق نامشروع به‌دست آمده بود به مبارزه پرداخته و به علت رعايت جميع جهات تقوا كه يكی از مهم‌ترين ابعاد آن تقوای مالی است با مدد الهی، در قلوب مردم زمان خود نفوذ می‌كردند.
نمونه متأخر در تأثير نفس پاك و بی‌شائبه در دل‌های عموم مردم را در وجود پربركت امام راحل عظيم‌الشأن شاهد بوده‌ايم؛ رهبری كه بدون صرف هزينه مادی برای تبليغ و معرفی خود در برابر رژيم پهلوی مجهز به انواع ساز و برگ نظامی و نقاط اتكای مالی به ظاهر بزرگی چون حاميان غربی‌اش به‌پا خاست و با روشنگری به مدد صدق گفتاری برآمده از ضميری پاك كه معلول پرهيز از شبهات و محرمات الهی ـ و در اين مجال به‌طور خاص، شبهات و محرمات مالی ـ بود به تسخير دل‌ها پرداخت و پيام خود را نه تنها در ايران كه در بسياری از اكناف عالم بر خلاف جريان فكری ايدئولوژيك غالب به نهادينه كرد.
امام امت به واقع اين توصيه حضرت امير المؤمنين علی(ع) در خصوص اهتمام به بيتالمال ـ «ادقوا اقلامكم و قاربوا بين سطوركم واحدفوا من فضولكم ؛ نوك قلم‌های خود را نيز كنيد، بين سطرها زياد فاصله نياندازيد، حرف‌های زايد را حذف كنيد» را به‌عنوان حد اعلای پرهيز از هر گونه شبهه مالی در زندگی خود به‌كار گرفته بود.
اين مراقبت امام(ره) در مقدم داشتن خواست خدا بر خواست شخصی خود در امور مالی ـ كه به‌طور مستقيم با سعادت يا تيره‌روزی هر انسانی ارتباط دارد ـ و اجتناب از ورود به مرزهای شبهه در مصرف بيتالمال كه فراوان از ياران نزديك ايشان نقل شده است، معنويتی به او بخشيد كه هر كس نور آن را از دور و نزديك مشاهده می‌كرد، جذب بيانات گهربارش می‌شد. در اين باره يكی از همراهان رهبر كبير انقلاب اسلامی در نوفلو شاتو نقل می‌كند:
«يك بار متوجه شديم كه يك سری از دانشجويان فرانسوی، شب‌ها پای سخنرانی امام می‌آمدند. از آن‌ها سؤال كرديم آيا می‌فهميد كه ايشان [امام] چه می‌گويد؟ آن‌ها اظهار اطلاع كردند كه ما متوجه نمی‌شويم كه امام چه می‌گويد، وقتی می‌آييم اينجا و امام صحبت می‌كند در خودمان يك روحانيتی احساس می‌كنيم».
خداوند متعال نيز در قرآن مجيد، تأليف قلوب را در گرو صرف هزينه مادی و ريخت و پاش مالی نمی‌داند و در آيه «وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛ و [خدا] در ميان دل‌های آن‌ها الفت ايجاد نمود، اگر تمام آنچه روی زمين است صرف میكردی كه در ميان دل‌های آن‌ها الفت بيفكنی نمی‌توانستی ولی خداوند در ميان آن‌ها الفت ايجاد كرد او توانا و حكيم است» (سوره انفال، آيه 63) به صراحت، شرط جذب مخاطب را خواست و اراده خداوند می‌داند كه آن نيز خود مشروط به رعايت حدود الهی در جزء جزء زندگی فردی و اجتماعی است كه بی‌شك يكی از اين حدود، دقت در مصرف اموال عمومی و بيتالمال است.
لذا هر يك از نامزدهای محترم يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری كه اين پيش‌شرط را در تبليغات خود در اين مدت حدود 20 روز رعايت كنند می‌تواند به لطف الهی به كسب اعتماد مردم اميدوار باشد.
