كمبود امكانات صوتی، مؤذنی مسجد گوهرشاد را لذت بخش‌تر می‌كرد
کد خبر: 2589993
تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱۳۹۲ - ۲۲:۵۲

كمبود امكانات صوتی، مؤذنی مسجد گوهرشاد را لذت بخش‌تر می‌كرد

مؤذن پيشكسوت حرم رضوی به بيان سختی‌های كار مؤذنی در زمان قديم پرداخت و گفت: آن زمان به دليل نبود سيستم صوتی و يا بلندگو، از بالای مناره‌ها اذان می‌گفتيم اما كمبود امكانات صوتی مؤذنی مسجد گوهرشاد را برايم لذت بخش‌تر می‌كرد.

به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا)، پس از شهادت حضرت رضا(ع) محبان و ارادتمندان خاندان اهل بيت عصمت و طهارت(ع) به طرق مختلف عرض ارادت خود را به محضر ملائك پاسبان رضوی اعلام كرده‌اند.
در اين بين هر كس در خور توان، استعداد و ظرفيتی كه دارد سعی كرده به نعمت خادمی حضرت متنعم شود و نشان افتخار خدمتگزاری به زائران آستانش را بر سينه بزند. مؤذنان نيز سهمی را برای عرض ارادت خود برگزيده‌اند.
احمد مهرمشهدی معروف به افخمی، 78 ساله از قديمی‌ترين مؤذنان برجسته حرم مطهر رضوی است كه قرابتی 50 ساله با قرآن كريم دارد. همزمان با روزهای دهه كرامت به سراغ اين مؤذن دير آشنای ارادتمند حضرت رضا(ع) رفتيم و دقايقی را به مرور خاطراتش از سال‌های اذان‌گويی در حرم مطهر گذرانديم.
وی به بيان خاطرات اولين‌بار خواندن اذان پرداخت و گفت: طبق يكی از مراسم سنتی كه از ديرباز در حرم مطهر رضوی مرسوم بود، زائران علی‌ابن‌موسی الرضا(ع) به محض شنيدن صدای ملكوتی اذان، شروع به اقامه اذان می‌كردند. من نيز اولين‌بار در سن 13 سالگی هنگام اذان ظهر كه به حرم امام رضا(ع) مشرف شده بودم، در مسجد جامع گوهرشاد اذان گفتم.
مهرمشهدی در پاسخ به اين پرسش كه «از چه زمانی به صورت رسمی به عنوان مؤذن حرم مطهر رضوی شناخته شديد؟»، بيان كرد: در يكی از روزهای گرم سال 1329، كه به حرم مطهر رضوی مشرف شدم، در صحن جامع گوهرشاد اذان گفتم و با شنيدن صدای اذان و مناجاتم يكی از مسئولان انتظامات و روشنايی مسجد گوهرشاد، به من پيغام داد كه فردا به مسجد گوهرشاد بيا و از من خواست تا مؤذن اين مسجد شوم. اين گونه بود كه دست تقدير رقم خورد تا بنده در مسجد جامع گوهرشاد مؤذن اوقات نماز صبح، ظهر و مغرب شدم.
وی ادامه داد: پيش از من آقای آقاتی كه در حال حاضر هم نوارهای ايشان موجود است، مؤذن بودند و بعد از من حدود 15 سال پسرم كه از قاريان معتبر است افتخار داشت تا در خدمت امام رضا(ع) باشد.
اين مؤذن به بيان سختی‌های اين كار پرداخت و گفت: آن زمان به دليل نبود سيستم صوتی و يا بلندگو، ما از بالای مناره‌ها اذان می‌گفتيم تا صدا شنيده شود و مردم آگاه شوند. سختی و مشكل برای من معنا نداشت و هميشه اين كار برايم لذت‌بخش بود.
اين پيشكسوت قرآنی بيان كرد: پدرم صدای بسيار خوبی داشت و علاقه‌مند به گوش دادن و گفتن اذان بود و مرا در اين امر ترغيب می‌كرد. علاوه ‌بر او مدير مدرسه سيروس كه در مقطع ابتدايی در آن جا به تحصيل مشغول بودم و فردی روحانی و بسيار مذهبی بود، در اين امر نقش ويژه‌ای داشت. هر روز صبح قبل از رفتن به كلاس صلوات خاصه حضرت رضا(ع) در صف مدرسه خوانده می‌شد و اين عامل بسيار مهمی در تقويت و ترغيب بنده در ادامه كار شد.
وی در پاسخ به اين پرسش كه «چه سالی حرم مطهر مجهز به سيستم صوتی شد؟»، افزود: از سال 1330 بود كه مسجد جامع گوهرشاد مجهز به سيستم صوتی شد.
مهرمشهدی به بيان كرامات امام رضا(ع) پرداخت و گفت: بسياری از دوستان و آشنايان و حتی زائران بارها از من در اين خصوص پرسيده‌اند. در لحظه اول نمی‌دانم چه بگويم چرا كه در اينجا نياز به ديدن كرامت از حضرت نيست. دوستان و همدمان آقا دارای كرامات هستند، چه برسد به آقا. نعمت‌های خدا بی‌شمار است. يكی از عنايات خداوند به مردم مشهد، وجود مبارك اين امام همام در شهر مقدس مشهد است. من زندگی سالم و فرزندان متدين و معتقد و عاشق اهل بيت(ع) را يكی از كرامت‌های ثامن‌الحجج(ع) می‌دانم.
وی در پايان به بيان فعاليت‌های ديگر خود در آستان مقدس رضوی پرداخت و بيان كرد: بنده اين افتخار نصيبم شد تا به عنوان مسئول قرآنی در مسجد گوهر‌شاد و همچنين داور مسابقات بين‌المللی در كشور امكان بيشتر خدمت‌گذاری در حرم مطهر رضوی را داشته باشم.
captcha