به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) روز عید قربان بود که خبر وقوع حادثهای فجیع در منا اعلام شد و ساعاتی بعد از این حادثه خبر جان باختن دهها زائر ایرانی در بین زائران جانباخته دیگر کشورها منتشر شد و بعد از چند روز تعداد جانباختگان و مفقودین این حادثه به حدود 500 نفر رسید.
همزمان با وقوع حادثه منا و جان باختن زائران خانه خدا در این حادثه، پنج نفر از اعضای کاروان قرآنی اعزامی به حج نیز در این حادثه مفقود شدند که با انتشار اخبار مفقود شدن اعضای کاروان قرآنی، نگرانی بین جامعه قرآنی کشور و خانوادههای این عزیزان آغاز شد و اعضای جامعه قرآنی در گروههای مجازی مدام پیگیر و طی تماس با دیگر اعضای کاروان قرآنی در مکه مدام پیگیر آخرین وضعیت مفقودیها بودند.
روز شنبه، چهارم مهرماه بود که خبر عروج محسن حاجیحسنی کارگر، قاری بینالمللی و امین باوی، مبتهل و عضو گروه تواشیح باقرالعلوم(ع) که هر دو از اعضای کاروان قرآنی بودند اعلام شد و داغی همیشگی بر دل مادران، خانواده و بازماندگان و جامعه قرآنی گذاشت و حسرتی عمیق برای از دست دادن نخبگان قرآنی کشور در دل ملت ایران باقی ماند.
در حالی که هنوز پیکر پاک این جانباختگان قرآنی به میهن بازنگشته و خانودههای این عزیزان نیز در فراق عزیز از دست رفته خود بیتابی میکنند عکسهایی از پیکرهای پاک این جانباختگان که برای تشخیص هویت گرفته شده است در گروههای مختلف مجازی منتشر شده که جای سوال دارد!
در حالی که با از دست رفتن دو تن از اعضای جامعه قرآنی کشور و مفقود شدن سه تن دیگر از اعضای کاروان قرآنی کشور، داغی بیپایان بر دل خانوادههای این از دست رفتگان و جامعه قرآنی نشسته است چطور برخیها به خود اجازه میدهند تصاویر این از دست رفتگان را که در سردخانه گرفته شده است، منتشر کنند؟!
آنها که تصاویر پیکر پاک از دست رفتگان قرآنی را در شبکههای مجازی انتشار میدهند آیا به این فکر نمیکنند که اگر مادر، همسر، فرزندان یا اعضای خانواده این از دست رفتگان که شاید این عکسها را ندیده باشند با دیدن این تصاویر چه حالی پیدا میکنند؟
در چنین شرایطی که با رخ دادن فاجعهای عظیم در منا و کشتار صدها زائر ایرانی در این حادثه، سراسر ایران اسلامی و به ویژه خانوادههای از دست رفتگان داغدار هستند بهتر نیست در کنار این خانوادهها باشیم و اگر هم کاری از دستمان بر نمیآید دیگر نمک به زخم بازماندگان نپاشیم؟