درخت، نماد قدرت الهی است
گروه اجتماعی: یکی از تعابیر درخت در قرآن «نماد قدرت الهي» است، هرگاه انسان به درختی می‌نگرد اولین مسئله‌ای که در ذهن او شکل می‌گیرد، عظمت و زیبایی مخلوقات خداوند است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، 15 اسفند روز درختکاری است، یکی از نعمت‌های خدا برای بندگان، درختان و فضای سبز هستند که در روایات به آرامش‌بخشی آب و درخت برای انسان‌ها اشاره شده است.
براساس آیات قرآن می‌توان گفت درخت نماد آبادانی، سرسبزی، مظهر زندگی، باعث آسایش و رفاه انسان، صفا و پاکی طبیعت است.
اگر به اهمیت و ارزش درخت که یکی از نعمت‌های الهی است توجه کنیم، می‌بینیم که هرگونه آسیب رساندن به درختان و قطع آن‌ها مورد نکوهش قرارگرفته و خداوند براساس آیات قرآن انسان‌ها را به شدت از این کار نهی کرده است.
امام صادق(ع) در حدیثی درباره پیامد قطع درختان میوه دار، فرمودند «درختان میوه‌دار را قطع نکنید، که خداوند بر شما عذاب سختی نازل می‌کند.»
خداوند تبارک و تعالی سرنوشت انسان را به گونه‌ای رقم زده است که بتواند در طبیعت رشد و نمو پیدا کند و همیشه نیازمند طبیعت باشد، در این صورت طبیعت را به گونه‌ای آفریده است که در خدمت انسان قرار گیرد، نیازهای انسان را برآورده کند و به او آرامش، آسایش، لذت و شادی ارزانی بدارد.
در قرآن کریم به عظمت مخلوقات خدا اشاره‌های فراوانی شده است، تمامی موجودات به فرمان خدا از انسان اطاعت می‌کنند خدا به انسان عظمتی داده که این عظمت با مقام «خليفة الهی» برابری می‌کند.
همه موجودات و آفریده‌های خدا فرمان‌بردار انسان هستند تا بشر از آفریده‌های خالق خود در جهت بقا و حيات دنيوی بهره گيرد، در اين ميان تعدادی از اجزای شكوهمند طبيعت مانند «درختان و گياهان» نقش حياتی در زندگی انسان و ساير موجودات زنده دارند.
در قرآن‌كريم از درخت با واژه «شجر» ياد شده است، واژه شجر در قرآن حدود 27 مرتبه به کار رفته است که هریک از آن‌ها در تعابیر به خصوصی کاربرد دارند.
یکی از تعابیر درخت در قرآن «نماد قدرت الهي» است، هرگاه انسان به درختی می‌نگرد اولین مسئله‌ای که در ذهن او شکل می‌گیرد، عظمت و زیبایی مخلوقات خداوند است.
همه انسان‌ها زمانی که به درخت مي‌نگرند قبل از هرچيز محو جمال ظاهری، برگ، ميوه و شكوفه آن می‌شوند و كمتر كسي از اين حجاب ظاهری عبوركرده و به عمق و معنا و حقيقت مطلب پی می‌برد.
شگفت‌انگيزتر از برگ درختان سبز، آن نيرويی است كه باعث سبزی و حيات آن مي‌شود براین اساس در آيه 60 سوره نمل، بعد از اشاره به آفرينش آسمان‌ها و زمين و نزول باران از آسمان به رويش بستان‌ها اشاره شده است، سپس به اين نكته مهم پرداخته می‌شود كه، «ای انسان‌ها به كيفيت ايجاد حيات در درختان بنگريد كه اگر آن نيروی حيات دهنده از سوی خدا نبود هرگز قادرنبوديد كه آن‌ها را رويانيده و از محصول شان برخوردار شويد».
در امر رويش درختان و رشد و نمو آن‌ها كار انسان تنها بذرافشاني و آبياری است، اما كسي كه حيات را در دل اين بذر آفريده و به نور آفتاب و قطره‌های حيات بخش باران و ذرات خاک فرمان می‌دهد تا اين دانه را برويانند، تنها خداوند متعال است.
درختان تسبيح خداوند را می‌گویند، در سوره حج آیه 18 به این موضوع که تمام موجودات و آفریده‌های خداوند تسبیح او را می‌گویند اشاره شده است و در این آیه آمده «آیا نمی‌بینی که سجده می‌کنند برای خداوند هر کس در آسمان‌ها و زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درخت و جنبندگان و عدّه بی شماری از مردم».
اگر در تمام آیات و روایاتی که وجو دارد تامل کنیم، می‌فهمیم آسمان‌های هفت‌گانه و زمين و تمام موجودات آن همه تسبيح و حمد خداوند یکتا را می‌گويند. درخت نیز از جمله موجوداتی است که جزئی از عالم هستی می‌باشد و همانند ساير مخلوقات خدا صبح و شام به تسبيح و حمد آفريننده خود مشغول است.
خداوند در قرآن کریم با بیان آیه «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللهَ يسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ» می‌فرماید «آيا نمي‌بينی كه سجده می‌‌كنند برای خداوند و هر كس در آسمان‌ها و زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوه‌ها و درختان و جنبندگان و عده بی‌شماری از مردم».
شخصی از امام صادق(ع) سوال کرد، برخی می‌گويند كشاورزی مكروه است، امام در پاسخ آن شخص فرمودند «درخت بكاريد و كشاورزی كنيد كه هيچ عملی از آن حلال‌تر و پاكيزه‌تر نيست، سوگند به خداوند عزوجل كه هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج)، درختكاری و كشاورزی بسيار گسترده مي‌شود».
براین اساس باید گفت، درخت یکی از بزرگترین نعمت‌های خداوند است که باید به درستی از این نعمت الهی استفاده کرد.
یادداشت از فائزه صفری/ خبرنگار ایکنا
براساس آیات قرآن می‌توان گفت درخت نماد آبادانی، سرسبزی، مظهر زندگی، باعث آسایش و رفاه انسان، صفا و پاکی طبیعت است.
اگر به اهمیت و ارزش درخت که یکی از نعمت‌های الهی است توجه کنیم، می‌بینیم که هرگونه آسیب رساندن به درختان و قطع آن‌ها مورد نکوهش قرارگرفته و خداوند براساس آیات قرآن انسان‌ها را به شدت از این کار نهی کرده است.
امام صادق(ع) در حدیثی درباره پیامد قطع درختان میوه دار، فرمودند «درختان میوه‌دار را قطع نکنید، که خداوند بر شما عذاب سختی نازل می‌کند.»
خداوند تبارک و تعالی سرنوشت انسان را به گونه‌ای رقم زده است که بتواند در طبیعت رشد و نمو پیدا کند و همیشه نیازمند طبیعت باشد، در این صورت طبیعت را به گونه‌ای آفریده است که در خدمت انسان قرار گیرد، نیازهای انسان را برآورده کند و به او آرامش، آسایش، لذت و شادی ارزانی بدارد.
در قرآن کریم به عظمت مخلوقات خدا اشاره‌های فراوانی شده است، تمامی موجودات به فرمان خدا از انسان اطاعت می‌کنند خدا به انسان عظمتی داده که این عظمت با مقام «خليفة الهی» برابری می‌کند.
همه موجودات و آفریده‌های خدا فرمان‌بردار انسان هستند تا بشر از آفریده‌های خالق خود در جهت بقا و حيات دنيوی بهره گيرد، در اين ميان تعدادی از اجزای شكوهمند طبيعت مانند «درختان و گياهان» نقش حياتی در زندگی انسان و ساير موجودات زنده دارند.
در قرآن‌كريم از درخت با واژه «شجر» ياد شده است، واژه شجر در قرآن حدود 27 مرتبه به کار رفته است که هریک از آن‌ها در تعابیر به خصوصی کاربرد دارند.
یکی از تعابیر درخت در قرآن «نماد قدرت الهي» است، هرگاه انسان به درختی می‌نگرد اولین مسئله‌ای که در ذهن او شکل می‌گیرد، عظمت و زیبایی مخلوقات خداوند است.
همه انسان‌ها زمانی که به درخت مي‌نگرند قبل از هرچيز محو جمال ظاهری، برگ، ميوه و شكوفه آن می‌شوند و كمتر كسي از اين حجاب ظاهری عبوركرده و به عمق و معنا و حقيقت مطلب پی می‌برد.
شگفت‌انگيزتر از برگ درختان سبز، آن نيرويی است كه باعث سبزی و حيات آن مي‌شود براین اساس در آيه 60 سوره نمل، بعد از اشاره به آفرينش آسمان‌ها و زمين و نزول باران از آسمان به رويش بستان‌ها اشاره شده است، سپس به اين نكته مهم پرداخته می‌شود كه، «ای انسان‌ها به كيفيت ايجاد حيات در درختان بنگريد كه اگر آن نيروی حيات دهنده از سوی خدا نبود هرگز قادرنبوديد كه آن‌ها را رويانيده و از محصول شان برخوردار شويد».
در امر رويش درختان و رشد و نمو آن‌ها كار انسان تنها بذرافشاني و آبياری است، اما كسي كه حيات را در دل اين بذر آفريده و به نور آفتاب و قطره‌های حيات بخش باران و ذرات خاک فرمان می‌دهد تا اين دانه را برويانند، تنها خداوند متعال است.
درختان تسبيح خداوند را می‌گویند، در سوره حج آیه 18 به این موضوع که تمام موجودات و آفریده‌های خداوند تسبیح او را می‌گویند اشاره شده است و در این آیه آمده «آیا نمی‌بینی که سجده می‌کنند برای خداوند هر کس در آسمان‌ها و زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوه‌ها و درخت و جنبندگان و عدّه بی شماری از مردم».
اگر در تمام آیات و روایاتی که وجو دارد تامل کنیم، می‌فهمیم آسمان‌های هفت‌گانه و زمين و تمام موجودات آن همه تسبيح و حمد خداوند یکتا را می‌گويند. درخت نیز از جمله موجوداتی است که جزئی از عالم هستی می‌باشد و همانند ساير مخلوقات خدا صبح و شام به تسبيح و حمد آفريننده خود مشغول است.
خداوند در قرآن کریم با بیان آیه «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللهَ يسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ» می‌فرماید «آيا نمي‌بينی كه سجده می‌‌كنند برای خداوند و هر كس در آسمان‌ها و زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوه‌ها و درختان و جنبندگان و عده بی‌شماری از مردم».
شخصی از امام صادق(ع) سوال کرد، برخی می‌گويند كشاورزی مكروه است، امام در پاسخ آن شخص فرمودند «درخت بكاريد و كشاورزی كنيد كه هيچ عملی از آن حلال‌تر و پاكيزه‌تر نيست، سوگند به خداوند عزوجل كه هنگام ظهور حضرت ولی عصر (عج)، درختكاری و كشاورزی بسيار گسترده مي‌شود».
براین اساس باید گفت، درخت یکی از بزرگترین نعمت‌های خداوند است که باید به درستی از این نعمت الهی استفاده کرد.
یادداشت از فائزه صفری/ خبرنگار ایکنا
