زبان قرآن معیار است و لهجه‌ خاصی ندارد
کد خبر: 3498670
تاریخ انتشار : ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۱
جعفر نکونام:

زبان قرآن معیار است و لهجه‌ خاصی ندارد

گروه ادب: عضو هیئت علمی دانشگاه قم در نشست کتابخوان مطالعات قرآنی گفت: زبان قرآن عرفی و معیار است و لهجه خاصی ندارد.

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، جعفر نکونام، عضو هیئت علمی دانشگاه قم در نشست کتابخوان مطالعات قرآنی با بیان اینکه زبان قرآن عرفی و معیار است و لهجه خاصی ندارد، به معرفی کتاب خود به نام «درآمدی بر معناشناسی قرآن» پرداخت و گفت: در این کتاب نگاهی انتقادی به مبانی معناشناسی داشته‌ام و با توجه به اینکه در معناشناسی اغلب پیش‌فرضیه‌های ایدئولوژیک داریم، سعی کرده‌ام نگاهی انتقادی داشته باشم و بیان کنم که با اصول دیگری نیز می‌توان به کشف معانی رسید و نگاهی بومی و مستقل به مباحث مرتبط با معناشناسی قرآن داشته‌ام.

وی تصریح کرد: به عنوان نمونه، بحث کرده‌ام که زبان قرآن بدون لهجه بوده و به زبانی همه‌فهم بیان شده است و نیز در قرآن قرابت معنای بلاغی نداریم و نیز متشابهات ذاتی نیستند و چند معنای عبارات قرآنی ادله اثباتی ندارد.

همچنین در این نشست، مریم قبادی، پژوهشگر و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در سخنانی با بیان اینکه برگزاری چنین نشست‌های تخصصی کتاب‌خوانی اتفاقی خجسته در راستای توسعه فرهنگ کتابخوانی است، به معرفی کتاب خود به نام «بازشناسی میراث کهن شیعه در تفسیر فرات کوفی» پرداخت و گفت: فرات کوفی از عالمانی بوده که حدود سال 309 زنده بوده، ولی اطلاعی از وی ثبت نشده است. وی کتابی دارد که در آن در زیر سوره‌هایی روایاتی منطبق با روایات اهل بیت(ع) را بیان کرده و به نوعی تفسیر موضوعی اهل بیت(ع) است.

وی ادامه داد: در فصل اول کتاب خود به تشریح بستر تاریخی و جغرافیای کوفه پرداخته‌ام و در فصل دوم به فضای فرهنگی کوفه و فرقه‌های چون زیدیه پرداخته‌ام.

این پژوهشگر ادامه داد: شواهدی بود مبنی بر اینکه فرات، زیدیه و یا شیعه غالی است، ولی با پژوهش بیشتر دریافتم که وی شیعه غالی نبوده است.

وی ادامه داد: در فصل سوم کتاب فرات را معرفی کرده‌ام و فصل چهارم کتاب مروری بر تفسیر ماثور دارد و فصل‌های بعدی نیز تحلیل روایاتی چون اسباب نزول، ناظر بر تحریف، موضوع و جهلی است.

قبادی گفت: در سراسر کتاب 19 روایت درباره تحریف است که هیچ یک دلالت بر تحریف شدن قرآن توسط خلفا ندارد.

این پژوهشگر تصریح کرد: باید بدانیم تاویل یک جریان تشیعی نیست و یک ضرورت زبانی به شمار می‌رود.

وی همچنین به معرفی کتاب دیگر خود به نام «فرهنگ توصیفی علوم حدیث» پرداخت و گفت: این کتاب در شرح واژگان تخصصی حدیث است و حاصل تلاش دو ساله بنده در رفع پیچیدگی اصطلاحات حدیث است.

وی افزود: امیدوارم این کتاب به دانشجویان کمک کند تا آسانتر واژگان و اصطلاحات تفسیر را دریابند.

همچنین در این نشست فروغ پارسا، نویسنده و رئیس پژوهشکده حکمت معاصر با بیان اینکه قدیمترین توصیه‌ها به کتابخوانی توسط قرآن انجام شده و یکی از افتخارات اسلام، داشتن قدیمترین کتابخانه‌ها و کتب فلسفی است، گفت: در معرفی تفاسیر شیعه، افرادی مانند مرحوم معرفت و سیدمحمد ایازی تلاش‌های کرده‌اند و بنده با نگارش کتاب «تفاسیر شیعی و تحولات تاریخ در ایران» سعی کرده‌ام به تاثیر مولفه‌های مختلف در رویکردهای تفسیری بپردازم.

وی توضیح داد: در این کتاب، تاریخ تشیع را در سده‌ای به سه دوره پیدای صفویان، شاه عباس اول و دوران ثبات صفویه تقسیم کرده‌ام.

وی توضیح داد: دوران صفویه از اهمیت زیادی در تاریخ تشیع برخوردار است و در دوره اول با پیدای محفلی بین عالمان شیعه مواجه می‌شویم که سعی می‌کنند دیدگاه‌های اهل سنت را رد کنند و تفاسیر فقهی بسیاری خلق می‌شود.

وی افزود: در دوران بعدی با خلق تفاسیر فلسفی و عرفانی روبرو می‌شویم و در دوران ثبات نیز مکتب فکری فلسفی شیعه توسط عالمان اخبار گرا شکل می‌گیرد که معتقد هستند آموزه‌های اسلامی را باید از روایات اهل بیت(ع) استخراج کرد.

این نشست تخصصی عصر دوشنبه 27 اردیبهشت ماه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.

captcha