محمد نجفپور، نویسنده «پرستوی دهلاویه» در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره شخصیت شهید مصطفی چمران گفت: در کتاب «پرستوی دهلاویه» شخصیت شهید را از زمان تولد تا شهادتش بررسی کردم؛ البته این شهید از نظر علمی و مبارزاتی، یک مکتب است؛ چرا که از دانشجویان فیزیک در دانشگاه آمریکا بود و سپس یکی از کارمندان ناسا شد، ولی با توجه به مراتب علمی، تعهداتی به علم، اعتقادات، اخلاق و دین داشت و وارد مبارزات سیاسی و نظامی در جنوب لبنان شد و طی دهه 60 میلادی در کنار امام موسی صدر در جنوب لبنان با رژیم صهیونیستی مبارزه کرد.
وی در ادامه به آثار شهید چمران اشاره کرد و افزود: این شهید شخصیتی عرفانی و زاهدپیشه داشت و به معنای واقعی مجاهد قرآنی بود و دستنوشتههایش پس از شهادتش توسط برادرش مهدی چمران به کتاب تبدیل شد.
نجفپور ادامه داد: در هر کدام از نوشتههای شهید چمران مانند «خدا بود و دیگر هیچ نبود»، «انسان و خدا»، «بینش و نیایش» و ... میتوان جنبهای از عرفان را یافت. همچنین هر کدام حاوی پیامهایی بود که هماکنون هم میتواند برای بسیاری از مخاطبان درسآموز باشد.
این نویسنده تصریح کرد: شهید چمران در نیایشها، خود را خاضعانه در برابر خداوند میبیند و برخی مواقع با تضرع و گریه در مقابل خداوند ظاهر میشود و برخی وقتها استغاثه کرده و برخی موارد نیز از دنیایی که در آن زندگی میکند، متنفر است. یعنی همه ابعاد روحی و جسمی وی در نوشتههایش مشهود است و از بسیاری از دوستان هم میرنجد. در نوشتههایش این موضوع را مطرح میکند که برخی افراد باور نمیکنند کسی با چنین مراتب علمی، آمریکا، رفاه و امکاناتش را رها کند و به لبنان برود یا به کشورش باز گردد، در حالی که روحیه مجاهدتش سبب شد از کنار خانواده به لبنان برود و در کنار نیروهای شیعه لبنان با صهیونیستها وارد جنگ شود.
وی در ادامه گفت: چمران نزدیک به هشت سال در کنار نیروهای شیعه لبنان جنگید و در اغلب آثارش به این هشت سال حضورش در لبنان پرداخته است. در آن دوران برخی از افراد باورشان نمیشد که تمام این تعلقات دنیوی و امکانات و رفاه را کنار بگذارد و به دنیای پرآشوب و جنگ برود. وی را متهم میکنند که عنصر سازمان سیاست و در نوشتههایش از چنین افرادی میرنجد و بیان میکند که چه ضربههایی به من زدند که دشمنان چنین کاری را با من نکردند.
نجفپور با بیان اینکه برای شناخت چمران باید دنیا و فضای چمران را ساخت و در آن زندگی کرد، گفت: شهید چمران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و به صحنههای نبرد دفاع مقدس در سوسنگرد شتافت و به جرئت میتوان گفت که اگر چمران در هفتههای نخست وارد میدان جنگ نمیشد خرمشهر را از دست میدادیم.
وی یادآور شد: چمران نه تنها یک نویسنده، بلکه یک نقاش هم بود و در آثار هنریاش نیز میتوان روحیه عرفانی وی را دید. تابلوهایی که در خانه چمران وجود دارند، احساسات وی را نشان دادهاند.
گفتنی است، شهید مصطفی چمران در جریان جنگ تحمیلی، هنگام سرکشی به یکی از مناطق جنگی در دهلاویه، مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و 30 خردادماه به شهادت رسید.