بهره‌گیری از ظرفیت هنر در معرفی برکات نماز

چه نعمت بزرگی است وقتی که درگیر کارهای روزمره‌ایم و ذهنمان بابت مشکلات زندگی مشغول است، نمی‌دانیم در این بین باید به کجا پناه ببریم و دل به که بسپاریم تا این دغدغه‌ها کاهش یابد و اضطراب دلمان کمتر شود.

در همین افکاریم که صدای اذان به گوش می‌رسد، انگار راهی برای یافته‌ایم تا به آرامش نزدیک‌تر شویم، وضو می‌سازیم و در سجاده نماز الله اکبر می‌گوییم و با گفتن اینکه خداوند بزرگ است به خودت ندا می‌دهی که مشکلات تو در برابر بزرگی خدایت هیچ است.

همین است که بسیاری از دانشمندان و محققان بیان می‌کنند که ارتباط با خداوند و نماز عاملی مهمی در کاهش استرس‌ها دارد و عاملی برای موفقیت و شادکامی انسان‌ها محسوب می‌شود که نباید از آن غفلت کرد.

اما متأسفانه عده‌ای از نماز این عبادت آرامش بخش و نظم‌دهنده به زندگی غافل هستند، شاید بعد از آن که همه کارهایشان را انجام دادند و با کسلی که از کارهای روزانه بر تنشان مانده است به عبادت بپردازند که در این صورت نمازمان معراج مؤمن نخواهد بود.

درباره اینکه چرا افراد در نماز خویش کاهل هستند علت‌های مختلفی را می توان بیان کرد. برخی از فواید نماز و ثمراتی که در زندگی دارد آگاهی کاملی ندارند، گاه دوستان و اطرافیانشان افراد اهل نمازی نیستند تا به آنها انگیزه مضاعفی بدهد و یا هنوز به ضرورت ارتباط با معبود پی نبرده‌اند.

به راستی چه می شود که یک رزمنده در میدان جنگ در شرایط سخت وضو می‌سازد و به نماز می‌ایستد و گاه در حین نماز نیز به شهادت می رسد اما ما انسان‌های معمولی گاه بدون آن که کار ضروری داشته باشیم نمازمان را به تأخیر می‌اندازیم.

آیا غیر از این است که نشناختن فواید و مزایای نماز موجب این کاهلی شده است؟ چه زیبا از بزرگی نقل شده است که اگر انسان می‌دانست که هنگام سجده چه رحمتی او را فرا گرفته است هیچ گاه سر از سجد برنمی‌داشت.

و چه زیبا از حضرت رسول اکرم محمد امین(ص) نقل شده است که نماز به مانند چشمه‌ای است که انسان روزی 5 باز خود را در آن شست‌وشو می‌دهد و با این وضعیت آیا چرک و ناپاکی در وجود انسان باقی خواهد ماند.

اما سؤال این‌جاست که چگونه می‌توان شناخت آثار نمازرا در جامعه گسترش داد؟ آیا غیر از این است که هنرمندان و نویسندگان ما باید فعال‌تر شوند تا جوانان این جامعه با این عبادت انسان‌ساز آشنا شوند.

شاید با یک نقاشی زیبا، یا نوشتن یک متن تأثیر گذار بتوان محبت نماز را در دل جوان این سرزمین به وجود آورد و او را با معبود آشتی داد. به امید روزی که همه هنرمندان و نویسندگان با تعهد در این زمینه کارهای بدیعی انجام شود.

یادداشت از حکیمه بهمن زاده