به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، جلسه تفسیر قرآن استاد مرتضی خاتمی خوانساری روز چهارشنبه، 10 شهریورماه برگزار شد.
در این جلسه مرتضی خاتمی خوانساری در ابتدا به سؤالات حضار در جلسه درباره واجبات و مستحبات نماز پاسخ داد و در ادامه به تفسیر آیه سی و پنجم سوره انعام پرداخت که میفرمایند: «وَإِنْ كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ؛ و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مىتوانى نقبى در زمين يا نردبانى در آسمان بجويى تا معجزهاى [ديگر] برايشان بياورى [پس چنين كن] و اگر خدا مىخواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مىآورد، پس زنهار از نادانان مباش».
خاتمی خوانساری با اشاره به ایام شهادت امام محمدتقی(ع) به اهمیت مسئولیت پیامبران و ائمه(ع) در رسالت خبری خود پرداخت و در این خصوص بیان کرد: بهترین ویژگی که خداوند از پیامبران انتظار دارد، داشتن حسن خلق و مدارا با مردم و ستارالعیوب بودن است.
وی افزود: آیا تا به حال مشاهده کردید که فردی یهودی مسلمان شود؟ یا یک سنی شیعه شود و برعکس این ماجرا اتفاق افتد؟
این مفسر قرآن ادامه داد: به فعلیت رسیدن این کار بسیار سخت و دشوار است که پیامبران وظیفه انجام این عمل مهم را داشتند که کار بسیار سنگینی است، به این دلیل که باید در دل مردم با آداب و رسوم مختلف نفوذ کرده و آنها را به خداپرستی دعوت و آنها را در این راه جذب کنند.
خاتمی خوانساری در ادامه اظهار کرد: پیامبران واسطه ارتباط مردم با خداوند هستند، اما اگر مردم میتوانستند به صورت مستقیم با خداوند ارتباط داشتند و صحبت میکردند، بنابراین دیگر احتیاجی به پیامبران نبوده است.
وی ادامه داد: مردم مکه که در آن زمان بتپرست بودند، همواره برای هر مسئله بهانهای میآوردند و دلیل اینکه پیامبر(ص) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد این بود که آنها دیگر بهانه برای ناپخته بودن و جوان بودن پیامبر نداشته باشند و به با تجربه بودن پیامبر(ص) واقف باشند.
خاتمی خوانساری اظهار کرد: 17 نوع معجزه همراه پیامبر(ص) بوده است. وی حدود سه سال فعالیتش همانند فعالیتی است که امروزه مفسران قرآن انجام میدهند و در این سه سال فعالیت 48 شاگرد تربیت کرد.
وی ادامه داد: خداوند در آیه یکم تا سوم سوره شعرا میفرمایند: «طمس: طا سين ميم، تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ: اين است آيههاى كتاب روشنگر، لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ: شايد تو از اينكه [مشركان] ايمان نمىآورند جان خود را تباه سازى». این آیه بیانگر آن است که پیامبر(ص) برای جذب مردم به دین خدا و خداپرستی تمام فکر و جسم و ذهن خود را متمرکز این کار میکرد و تا زمانی که در انجام کار خود موفق نمیشد آن کار را رها نمیکرد.
این استاد افزود: پیامبر اکرم (ص) همواره از این که مردم به قرآن ایمان نمیآورند ناراحت بوده و این مسئله همیشه برای او به عنوان یک مسئله عذابآور بود و حضرت موسی(ع) نیز همانند پیامبر از اینکه مردم به قرآن ایمان نمیآورند ناراحت بوده و این موضوع برای او همانند یک عذاب بود، اما خداوند در آیات متعدد این نکته را به پیامبران متذکر میشد که دعوت مردم به خداپرستی نباید اجباری انجام شود و باید آنها با رضایت کامل به خداپرستی ایمان بیاورند.
خاتمی خوانساری در پایان گفت: مبحث پایانی که باید به آن اشاره کرد این است که به چه دلیل جایگاه پیامبران، جایگاه بسیار والایی است؟ برای پاسخ به این سوال باید بگوئیم که چرا گفته میشود بهشت زیر پای مادران است، برای اینکه مادران 9 ماه دلسوزی و محبت میکنند برای فرزند خود و این دلسوزی و محبت باعث میشود تا آنها مقام و جایگاه ویژهای داشته باشند، بنابراین جایگاه پیامبران به دلیل اینکه برای دعوت مردم به خداپرستی و ایمان آوردن به خدا دلسوزی و محبتهای فراوانی را انجام میدهند، جایگاه پیامبران جایگاهی بسیار با ارزش و والا خواهد بود.