قیام «لله» ملت ایران در دفاع مقدس برای حفظ حریم الهی

به گزارش خبرگزاری بین‌‌المللی قرآن(ایکنا)، رهبر معظم انقلاب، چهارشنبه، 7 مهرماه، در مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش به موضوعاتی از جمله لزوم آمادگی‌های روزافزون نیروهای مسلح، انتقال تجربیات دفاع مقدس به نیروهای جوان، مواجهه نظام با جبهه دشمنان و قیام لله ملت ایران اشاره داشتند.

ایشان در بخشی از سخنان‌شان با اشاره به رشادت‌ها و افتخارآفرینی‌های نیروهای مسلح در دوران هشت‌سال دفاع مقدس اظهار کردند: در دوران دفاع مقدّس همه‌چیزِ کشور مورد تهاجم قرار گرفت؛ نه فقط مرزهای کشور، [ بلکه‌] هویّت ملّی کشور، نظام اسلامی کشور، انقلاب بزرگ ملّت ایران، ارزش‌های فراوانی که این ملّت بزرگ در مقابل چشم خود قرار داده بود، همه مورد تهاجم قرار گرفت. آنجا فقط رژیم بعثی صدّام نبود که در مقابل ما قرار گرفته بود، در حقیقت یک جنگ عمومی بود، یک جنگ بین‌المللی علیه ملّت ایران بود؛ ناتو به عراق کمک میکرد؛ آمریکا کمک می‌کرد؛ شورویِ آن‌روز کمک می‌کرد؛ ارتجاع عرب کمک‌های مالی خود و مادّی خود و دلارهای نفتی خود را، مثل سیل، به‌سمت آنها سرازیر می‌کرد؛ تبلیغاتشان -که در اختیار صهیونیست‌ها بود و هست- در همه دنیا، شب و روز به نفع آنها و علیه جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کرد. در این معرکه عظیم، در این قیامت کبرا، نیروی عظیم ملّت ایران، نیروی ایمان، نیروی مقاومت، نیروی اعتماد به خدا، نیروی متکی به روح‌الله، و در صدر همه آنها نیروهای مسلّح نظام جمهوری اسلامی ایران قیام کردند. قیام لله یعنی این. اَن تَقوموا للهِ‌ِ مَثنی و فُرادی‌؛ قیام لله کردند، وارد میدان شدند، از جان خود، از نیروی خود، از توانایی خود بهره بردند.

آنچه به عنوان ویژگی حضور ملت ایران به ویژه نیروهای مسلح برای دفاع از کیان سرزمین ایران اسلامی از سوی فرمانده معظم کل قوا مطرح شد، قیام به صورت فردی و گروهی است؛ قیامی که از سوی خداوند به مؤمنان توصیه شده و تنها هدف در این قیام حفظ حریم الهی و جلب رضایت خداوند متعال است.

در آیه 46 سوره سبأ آمده است: «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ/ بگو من فقط به شما يك اندرز مى‏ دهم كه دو دو و به تنهايى براى خدا به پا خيزيد سپس بينديشيد كه رفيق شما هيچ گونه ديوانگى ندارد او شما را از عذاب سختى كه در پيش است جز هشداردهنده‏ اى [بيش] نيست»

خطاب این آیه به پیامبر اسلام(ص) است تا افراد را به حق دعوت کرده و از گمراهی باز دارد. در این مسیر آنچه از اهمیت بسزایی برخوردار است، تعقل و اندیشه برای رسیدن به حقیقت است. همانطور که در تفسیر نمونه آمده است: تعبير به «واحدة» مخصوصاً با تأكيد به وسيله «انما» اشاره گويایى است به اين واقعيت كه ريشه تمام اصلاحات فردى و جمعى به كار انداختن انديشه‌هاست، مادام كه فكر ملتى در خواب است مورد هجوم دزدان و سارقان دين و ايمان و آزادى و استقلال قرار می‌گيرند، اما هنگامى كه افكار بيدار شد راه بر آنها بسته می‌شود.

هر چند در بخش دیگری از این تفسیر معنای «مثنی» و «فرادی» به صورت جمعی و فردی مطرح شده و آمده است: بعضى از مفسران نيز احتمال داده‌اند كه اين دو تعبير به منظور اين است كه افكار فردى و جمعى يعنى آميخته با مشورت را فراگيرد، انسان بايد هم به تنهایى بينديشد، و هم از افكار ديگران بهره گيرد كه استبداد در فكر و رأى مايه تباهى است و همفكرى و تلاش براى حل مشكلات علمى به كمك يكديگر - در آنجا كه به جنجال و غوغا نكشد مطمئناً اثر بهترى دارد و شايد به همين دليل مثنى بر فرادى مقدم داشته است.

همچنین در رابطه با تعبیر قیام نیز مطرح شده است: قيام در اينجا به معنى ايستادن روى دو پا نيست بلكه به معنى آمادگى براى انجام كار است، چرا كه انسان به هنگامى كه روى پاى خود می‌ايستد آماده براى انجام برنامه‌هاى مختلف زندگى می‌شود، بنا بر اين انديشه كردن نياز به آمادگى قبلى دارد، كه انگيزه و حركتى در انسان به وجود آيد كه با اراده و تصميم به تفكر بپردازد. تعبير «لله» بيانگر اين معنى است كه قيام و آمادگى بايد انگيزه الهى داشته باشد و تفكرى كه از چنين انگيزه‌اى سرچشمه می‌گيرد ارزنده است.

قیام لله همانطور که گفته شد برای رضایت خدا و حفظ حریم الهی صورت می‌گیرد و چنین قیامی قطعاً به دور از هرگونه حاشیه و غوغایی شکل می‌گیرد که برای رسیدن به چنین هدفی نیاز به وحدت و دوری از تکثر دارد. همانطور که علامه طباطبایی در تفسیر المیزان تصریح می‌کند: در این آیه به پیامبر(ص) امر می‌شود که مردم را به یک سفارش و وصیت موعظه کند و آن اینکه برای خدا قیام کنند و منظوری جز حفظ حرمت الهی نداشته باشند و این قیام بصورت دو به دو یا تک تک یعنی به صورت متفرق و بدون غوغا و جار و جنجال باشد.