سست ایمانی، تعمیم نادرست جز به کل را به دنبال دارد

وی با بیان اینکه قضاوت باید در سه دسته نسبت به افراد، جوامع و فرهنگ‌ها صورت گیرد، اظهار کرد: تفکیک نکردن این سه موضوع از یکدیگر سبب می‌شود قضاوت مشروع و عاقلانه‌ای صورت نگیرد.

حجت‌الاسلام پیروزمند با بیان اینکه گاهی در بستر جامعه اسلامی ممکن است افراد دچار تخلفاتی شوند و یا در جامعه‌ای غیر دینی برخی شهروندان خود را ملزم به رعایت اخلاقیات کنند اظهار کرد: در چنین شرایطی آیا شایسته است جامعه را به سبب وجود برخی افراد با شرایط خاص به یک صفت محکوم کنیم. چنین تعبیری صحیح نیست چرا که تعمیم بدون استناد و قاعده، عقلانی و شرعی نیست.

وی با تأکید بر اینکه باید شاخص‌ها و معیارهایی برای ارزیابی هر موضوعی وجود داشته باشند گفت: معیار مطلوبیت ممکن است فرهنگ آرمانی یک جامعه باشد اما جامعه به هر دلیل تقید و التزام لازم را به آن فرهنگ را نداشته باشد، این امر دلیل نمی‌شود که در اصل ارزش محسوب شدن یک صفت و خصیصه شبهه ایجاد شود. نقص در یک مورد را نمی‌توان به کل تعمیم داد چرا که معیار اندازه گیری برای ارزیابی یک فرد با جامعه متفاوت است.

حجت‌الاسلام پیروزمند ادامه داد: افرادی که به هر دلیل در جامعه شاخص و به عنوان گروه‌های مرجع شناخته می‌شوند نیز باید بدانند سود و زیان رفتار آنان فقط نصیب خودشان نمی‌شود چرا که در بین عموم مردم این تعمیم نادرست افراد به گروه‌هایی که در آن عضو هستند وجود دارد.

وی هنرمندان و ورزشکاران، جامعه قرآنی، روحانیون و سیاسیون را از جمله افرادی خواند که در جامعه ما در معرض توجه مردم هستند و فعالیت‌های آنان به دقت رصد می‌شود، بنابراین باید مراقبت بیشتری از گفتار و رفتار خود داشته باشند.

حجت‌الاسلام پیروزمند همچنین معتقد است تفکیک قائل نشدن بین مسائل اصلی و فرعی سبب می‌شود یک موضوع بیش از حد در میان مردم از اهمیت برخوردار و جلوه بیشتری یابد، در چنین شرایطی افراد نسبت به موضوع حساسیت پیدا می کنند.

عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم به تکلیف مردم جامعه در مواجه با شرایطی که یک فرد از افراد جامعه اسلامی دچار ناهنجاری شده است اشاره و عنوان کرد: مردم باید هوشیار باشند و تحت تأثیر برخی رسانه‌هایی که امروز کاری جز تخریب فرهنگ دینی ندارند، قرار نگیرند و به آنچه ایمان آورده‌اند به سبب رفتار اشتباه یک فرد یا گروه پشت نکنند.

وی همچنین سست ایمانی را عامل دیگری در تعمیم نادرست دانست و گفت: سستی ایمان سبب می‌شود فرد تحت تأثیر جو حاکم قرار گیرد و نسبت به ارزشی که در نزد وی از مقبولیت برخوردار بوده است دچار شک و شبهه شود.