مهدی غلامنژاد، قاری ممتاز قرآن در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با بیان نقاط ضعف و قوت کنونی جامعه قرآنی برای بهبود وضعیت فعالیتهای قرآنی کشور علاوه بر انتقاد، پیشنهاداتی را نیز ارائه کرد.
قاری ممتاز کشور در مورد جایگاه پیشکسوتان بیان کرد: جایگاه پیشکسوتان بسیار مهم است و جوانان هم باید ضمن تأسی به پیشکسوتان قرآنی از تجربیات آنها بیشتر بهره ببرند. پیشرفتی که امروز در جامعه قرآنی شاهد هستیم مدیون همان پیشکسوتان است و اگر این اساتید نبودند امکان داشت هنر تلاوت قرآن به ما نرسد. همچنین یک پیشکسوت متخلق به اخلاق قرآنی که صفات اخلاقی ایشان بیشتر از توانایی فنی وی بود موجب گرایش بنده به سمت قرآن شد.
وی افزود: میزان استقبال پیشکسوتان از جوانان خوب است و این اساتید دغدغه تربیت شاگرد دارند، برخی از اساتید پیشکسوت حتی از این مسئله ناراضی هستند که عدهای از قاریان جوان در حال حاضر تمایلی برای شاگردی ندارند. همچنین نحوه بهکارگیری از اساتید پیشکسوت باید طوری باشد که بیشتر، از تجربیات آنها در امر آموزش و انتقال تجربه بهرهبرداری شود و در جایی استفاده شوند که ظرفیت لازم را دارا هستند.
انتقاد غلامنژاد به مسابقات قرآن اوقافغلامنژاد با انتقاد به سازمان اوقاف درخصوص مسابقات قرآن تصریح کرد: سازمان اوقاف فقط به رتبهها نگاه میکند و این عیب بزرگی است، چراکه در بها دادن به قاری جوان و غیرجوان بودن توجه نمیکنند و رتبه برای آنها در اولویت قرار دارد، اما شورای عالی قرآن از چندین سال پیش برنامههایی برای ارتقای سطح تلاوت قاریان نوجوان داشته است ولی سازمان اوقاف که متولی اصلی برگزاری مسابقات است چنین برنامههایی را ندارد، در حالی که میتواند با برگزاری دورههای آموزشی، جوانان را هم بیشتر جذب کنند.
قاری ممتاز کشور بیان کرد: از شورای عالی قرآن رضایت بیشتری دارم و خودم را تربیت شده آن میدانم و حتی به یاد داردم که بعد از مسابقات کشوری دانشآموزی که حائز رتبه اول شدم شورا از من برای اجرای برنامه دعوت کرد که این خود موجب تشویق بنده شد.
غلامنژاد در ادامه افزود: در برخی کارها موازیکاری میشود مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی که فعالیت آنها مبهم است و در کل حمایت نهادهای قرآنی از قاریان جوان شفاف و قابل قبول نیست.
وی بیان کرد: در حال حاضر کسی که در کلاسهای آموزش موسیقی یا موارد این چنینی شرکت میکند در جامعه بهعنوان یک هنرمند شناخته میشود اما قاری قرآنی که یک عمر برای این کار تلاش میکند شناخته شده نیست و به او بها داده نمیشود، مدتی بیمه فعالان قرآنی به واسطه هنرمند بودن قاریان به آنها تعلق گرفت با وجود این که بیمه هنرمندان بود و نه بیمه قاریان، ولی متأسفانه هم را هم بعد از مدتی متوقف کردند در صورتیکه یکی از حمایتهایی که در بخش مادی میشود از قاریان قرآن صورت گیرد همین بحث بیمه است.
غلامنژاد با اشاره به فعالیتهای مثبت شورای عالی قرآن تصریح کرد: در شورای عالی قرآن از قاریان برای اجرای زنده در صدا و سیما تست گرفته میشود، این اقدام مثبت است چراکه بدون در نظر گرفتن لفظ بینالمللی اقدام به پخش تلاوت قاریان خوشخوانی که تلاوتشان تأثیرگذار است، میکند که سنت حسنهای است. قاری بهدنبال فضایی است تا تلاوتش را عرضه کند و چه جایی بهتر از صدا و سیما چراکه برنامه زنده است و انگیزه قاری برای تمرین و ... بیشتر میشود.
برای کار قرآنی به بودجه نیاز استقاری ممتاز کشور در مورد اهمیت بودجه در فعالیتهای قرآنی بیان کرد: همانطور کشورهای دیگر از جمله آمریکا سالیانه چند صد میلیون دلار صرف هزینههای فرهنگی خود میکند چرا ما این کار را نکنیم، اگر در کشور بهایی به بحث فرهنکی داده نشود و بودجهای برای آن در نظر گرفته نشود نباید توقعی هم داشت که بازخورد و خروجی خوبی را هم دریافت کنیم. به طور مثال میتوان با درنظر گرفتن هدایای کوچک و سطحی جمع کثیری از جوانان را به سمت قرآن سوق دهیم و همین امر موجب میشود تا جوانان انس خوبی با قرآن بگیرند و دیگر این کتاب الهی را از خود جدا نکنند.
غلامنژاد افزود: هر کاری نیاز به بودجه دارد و بدون بودجه و حمایت مالی رسیدن به هدف کار بسیار دشواری است. باید همانطور به بحثهای فرهنگی توجه ویژه میشود به امور قرآنی نیز توجه و بودجه خاصی برای آنها در نظر گرفته شود و توقع میرود که بعد از اختصاص این بودجه تنها در راه قرآن و نه غیر قرآن هزینه شود.
مسابقات؛ مانعی بزرگ برای قاریان جوانقاری ممتاز قرآن در مورد عمدهترین مشکل حال حاضر فعالیتهای قرآنی بیان کرد: مشکل اصلی مسابقات قرآن است و مسابقات فضایی برای قاریسوزی است تا قاریسازی، قاریان جوان و خوشخوان پشت مسابقات ماندهاند و هر سال بهدلیل سلیقه داور یا تغییر آئیننامه و ... متأسفانه موفق نمیشود، معالاسف در ایران لفظ بینالمللی نمود بالایی دارد و بین مردم هم جا افتاده هر کس که عنوان بینالمللی داشته باشد خوب قرآن میخواند و قاری است و هرکس این عنوان را ندارد قاری نیست، به این نکته توجه نمیشود که یک لحظه به خاطر یک مورد مانند غلط اعرابی یا موراد مشابه این چنینی یک قاری به عرش میرود و یک قاری به فرش.
وی در ادامه افزود: باید اجازه دهند قاری تلاوت قرآن داشته باشد. متأسفانه در مسابقات شاهد این هستیم که یک داور مسن را که زاویه دید و نسلش با قاریان جوان تفاوت دارد بهعنوان داور در نظر گرفته میشود. تلاوتها به لحاظ لحنی قوی شده اما داوران اجازه نمیدهند متسابقان کار خودشان را انجام دهند، هر قاری دارای احساسات خودش است اما این احساسات در نطفه خفه میشود و هنوز هم به قاریان ایراد میگیرند که تلفظ فلان حرف از مخرج صحیح نیست و ... باید اجازه دهند قاری تلاوتش را انجام دهد ممکن است در شدت و ضعف یک حرف تفاوتهایی وجود داشته باشد اما به این معنا نیست که حرف درست ادا نشده است. نکته جالب توجه این است که کسانی که در نهایت فارغالتحصیل مسابقات میشوند مورد تأیید هستند و هرچیزی بخوانند قابل قبول است.
چرا داوری مسابقات اصلاح نمیشود؟غلامنژاد بیان کرد: چرا باید داوران ما از این که مورد مؤاخذه قرار بگیرند مصونیت داشته باشند؟ ممکن است داور اشتباه کرده باشد اما چرا از قضاوت منع نمیشود؟ چرا کسی نیست به کار داوران نظارت داشته باشد؟ داوران ما گویا هر تصمیمی که میگیرند درست است و خطا و اشتباه ندارند، چرا مسئولان سازمان اوقاف برای انتخاب داوران نظرات شرکتکنندگان را نمیپرسند؟ نکته جالب توجه این جاست که احمد ابولقاسمی تنها قاریایست که دارای مدرک درجه یک طرح ارزیابی است و در جلسات آموزشی برای داوران مسابقات از ایشان استفاده میکنند اما در مسابقات برای داوری دعوت نمیشوند. به نظر میرسد این مباحث جای کار بیشتری دارد.
قاری ممتاز کشور تصریح کرد: مردم بهترین قاضی هستند، مسئولان باید اجازه دهند مردم نظر دهند. چه خوب است که در مسابقات قرآن نظر مردم هم در کنار نظر داروان در نظر گرفته شود چرا که در برخی موارد تلاوت قاری مورد توجه و دلخواه داوران نیست در صورتیکه همان تلاوت مورد تشویق مردم قرار میگیرد و با استقبال خوب آنها روبرو میشود.
وی در مورد طرح ارزیابی شورای عالی قرآن بیان کرد: طرح ارزیابی که شورای عالی قرآن برگزار میکند، میتواند جایگزین خوبی برای مسابقات باشد اما هنوز زمینه این کار به صورت کامل فراهم نشده است و عموم مردم از این طرح اطلاع کافی ندارند و تنها قاریان هستند که با جزئیات این طرح آشنا هستند. در حال حاضر درست است که این طرح در جامعه قرآنی جا افتاده اما چه خوب است که به جای کلمه بینالمللی، در صورتی که قاری توانست مدرک درجه یک یا ... را بگیرد بگویند قاری درجه یک یا درجه دو کشوری، چون این طرح جایگزین مسابقات نشده هرچه قدر هم قاری موفق به اخذ مدرک درجه یک یا دو بشود باز هم در عمل اتفاق خاصی نمیافتد.
وی در مورد نیازهای آموزشی تصریح کرد: نیازهای آموزشی میتواند ادبیات عرب یا تفسیر باشد، اما از نظر تخصصی لحن قاریان جوان بینیاز از آموزش است و میتوانند تدریس کنند اما چه خوب است قاریان در بحث ترجمه و حفظ بیشتر کار کنند چرا که در این زمینه موفقتر خواهند بود. همچنین بهتر است از حضور قاریان دیگر کشورها برای آموزش این موارد بهره برد. باید به این نکته هم توجه شود که مصر مهد تلاوت قرآن است و ما هر چقدر تلاش کنیم باز هم به آموزش آنها نیازمندیم.
غلامنژاد افزود: شورای عالی قرآن بیش از بقیه میتواند به قرآنیان کمک کند البته چون در شهرستانهای مختلف شعبه ندارد کار سخت است، پس چه خوب است که مدیریت کارها با شورا باشد و اجرا با سازمان اوقاف چراکه شورا میتواند تخصصی تصمیم بگیرد.
علت تعطیلی جلسه قرآن شهریار چیست؟وی در انتقاد به سازمان اوقاف و امور خیریه در مورد تعطیلی جلسه قرآن در شهریار بیان کرد: مسئولان این سازمان دغدغه کار قرآنی ندارند، بنده و دوستان دیگری که از جمع قاریان هستند در امامزاده اسماعیل(ع) جلسه قرآنی داشتیم که متأسفانه مسئولان اوقاف آن را تعطیل کردند و شکایات ما در این زمینه به فرمانداری هم راه به جایی نبرد، آیا این خواسته زیادی است که سازمان اوقاف و امور خیریه یک جلسه قرآن برگزار کند؟
از ایکنا میخایم حتما این موضوع را پیگیری کنه
ای کاش فرمایشات رهبر معظم انقلاب بیشتر مورد توجه قرار میگرفت.