پیتزا با طعم کتاب و چند جرعه نوشتن

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، وارد مغازه که می‌شوی بوی تند پیتزا و ساندویچ و سس و فلفل مشامت را پر می‌کند، چهار دست صندلی و میز و هر کدام یک گلدان. یخچالی پر از نوشابه، دوغ، آب معدنی و سوسیس، فضای پیتزا فروشی پر شده است از همین چیزهایی که خیلی عادی به نظر می‌رسند.
اما در پیتزا فروشی کوچک آقای رحمتی چیزهای دیگری هم هست که شاید در هیچ پیتزا فروشی و ساندویچی دیگری پیدا نکنی، چیزهایی که کنجکاوت می‌کنند، برگه‌های نقاشی آویزان به دیوار، یک ردیف کتاب روی پیشخوان و دفتری که باز است و پر است از متن و امضاهای رنگارنگ.
مرتضی رحمتی، مغازه‌دار میانسال اهل هنر و خوش ذوق، صاحب این پیتزا فروشی در خمین است، با خنده به استقبال می‌آید و تو را مهمان تکه‌ای کتاب و چند جرعه نوشتن می‌کند، می‌گوید یک‌سال است چنین ایده‌ای را در مغازه‌اش پیاده کرده است، از انگیزه‌اش می‌پرسم و جواب می‌دهد: یک سال قبل شنیدم در تهران یک راننده تاکسی در ماشین خود کتابخانه کوچکی دارد و کتاب امانت می‌دهد و من هم تصمیم گرفتم چنین کاری را انجام دهم.
درباره نقاشی کودکان در مغازه می‌گوید: بچه‌هایی که با پدر و مادرشان وارد مغازه می‌شوند، تا آماده شدن پیتزا یا ساندویچ، سرگرم نقاشی می‌شوند و والدین هم دیگر دغدغه بهانه‌گیری آنها را ندارند، این نقاشی کشیدن برای همیشه در ذهن پاک و معصوم کودکان می‌ماند و حتی در بزرگسالی برای فرزندانشان تعریف خواهند کرد که در یک پیتزا فروشی نقاشی کشیدیم.

وی این کار را نوعی باقیات صالحات می‌داند و ادامه می‌دهد: با این کار  یاد و نامی از خودم برجای می‌گذارم و با یک خدا بیامرز گفتن اطرافیان و نزدیکان، فراموش نمی‌شوم. تا زمانی که سفارش مشتری آماده می‌شود او می‌تواند از وقت خود به جای بازی با تلفن همراه، از کتاب‌های روی پیشخوان بردارد و چند صفحه‌ای مطالعه کند.
رحمتی اظهار کرد: برخی از مشتری‌ها از کتاب‌ها یادداشت‌برداری می‌کنند و بعضی هم علاقمند هستند تمام کتاب را مطالعه کنند که در این صورت کتاب را به آنها امانت می‌دهم، برای این کار هم دفتری تهیه کرده‌ام که نام و شماره تماس آنها را یادداشت می‌کنم و اگر در برگشت کتاب تأخیر کنند با آنها تماس می‌گیرم.

وی ادامه داد: کتاب‌های مغازه را از کتابخانه شخصی‌ام در خانه تجهیز کردم موضوعات مختلفی دارند و همه سلایق را در بر می‌گیرند هدفم از این کار ترویج فرهنگ مطالعه در مردم و استفاده درست از وقت‌های مرده است.

رحمتی تأکید کرد: این کار انحصاری نیست و چه زیبا می‌شود اگر همه مغازه‌ها در خمین در کنار قفسه‌های پر از اجناس، یک قفسه کوچک کتاب حتی در رابطه با کارشان هم که شده، داشته باشند زیرا مردم بخصوص کودکان با این کار به مطالعه علاقمند می‌شوند، نام و تاریخ تولد کودکان را در برگه‌های نقاشی یادداشت می‌کنم و در روز تولدشان یا به آنها زنگ می‌زنم و تبریک می‌گویم یا برای آنها غذا به عنوان هدیه می‌فرستم، خیلی دوست دارم کلیپی از نقاشی‌های کودکان درست کنم و همه کسانی که نقاشی کشیدند را دعوت کنم و در جشنی این کلیپ را پخش کنم.
 وی یکی از ایده‌های خود را که به تازگی در مغازه اجرا می‌کند دلنوشته مشتریان بیان کرد و ادامه داد: دفتری برای دلنوشته مشتریان تهیه کرده‌ام، هر مشتری می‌تواند چند سطری در این دفتر از هر آنچه در دل دارد بنویسد این نوشته‌ها به یادگار می‌مانند، قصد چاپ این دلنوشته‌ها را دارم زیرا بازگوکننده افکار افراد در یک زمان و لحظه خاص است و ارزش معنوی زیادی دارند.
رحمتی  با اشاره به خاطراتش و تأثیر دلنوشته‌ها بر مردم گفت: یک روز یکی از مشتریان با عصبانیت زیادی وارد مغازه شد و سفارش غذا داد، خیلی برافروخته بود، دفتر دلنوشته را مقابلش گذاشتم و از او خواستم چیزی بنویسد، وقتی چشمش به دفتر افتاد مشغول خواندن دلنوشته‌ها شد، کمی بعد خودش هم چند سطری نوشت و بعد آرامش پیدا کرد.
این پیتزا فروشی خوش ذوق با بیان اینکه برگه‌های سفید و مداد رنگی برای نقاشی کودکان را خودم می‌خرم افزود: با این کار در کودکان، ذوق نقاشی و علاقه به مطالعه ایجاد می‌کنم و از آرامش خانواده‌ها و مشتریان روحیه و انرژی می‌گیرم، یکی از برنامه‌هایی که مصمم به انجام آن هستم شاهنامه‌خوانی است برای این کار به دنبال یک شاهنامه‌خوان هستم اما هنوز موفق نشده‌ام این کار را انجام دهم.
رحمتی با اشاره به استقبال مردم از ایده‌های جدید بیان کرد: دوست دارم نمایشگاهی از این نقاشی‌ها برگزار و تعداد کتاب‌ها را افزایش دهم اما همه این‌ها نیاز به امکانات و پول دارد.
آقای رحمتی، مغازه دار خوش ذوقی است که توانسته بدون جلسه و بخشنامه و دستورالعمل و فقط برای دل خودش، کودکانی را خوشحال کند و فرهنگ مطالعه را که بارها برای آن جلسه و کارگروه تشکیل شده، ترویج دهد. بی‌اطلاعی مسئولان از چنین مکانی و نبود حمایت نه مادی و نه معنوی از این مغازه‌دار نشان می‌دهد حل مشکلات فرهنگی جامعه همچنان زیر سقف اتاق جلسات بدون نتیجه مانده است.
بدون تردید اهدای قفسه و کتاب از طرف اداره کتابخانه‌های عمومی و همکاری کانون پرورش فکری کودک و نوجوان و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی با این مغازه‌دار فرهنگ دوست هزینه زیادی برای این ادارات نخواهد داشت.