حقایقی درباره عفونت قارچی ناخن ها
قارچ ناخن یک وضعیت ناخوشایند است که روی ناخن‌ها ایجاد می شود و البته بسیار هم شایع است. این بیماری واگیردار و مسری ولی قابل درمان است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) به نقل از آوای سلامت ،بسیاری از مردم تصور می کنند، سلامت ناخن ها یک موضوع ساده آرایشی است و به همین خاطر در صورت بروز قارچ اغلب از مراجعه به پزشک خودداری می کنند. با این‌حال ناخن ها دریچه ای به سوی سلامت فرد هستند.
عفونت قارچی ناخن ها نسبتا شایع است: عفونت قارچی ناخن در بین افراد سالمند و میانسال شایع است، ولی می تواند در افراد جوان نیز دیده شود. عوامل مختلفی باعث عفونت ناخن می شوند، مثل پابرهنه راه رفتن، ضعف سیستم ایمنی بدن و کاشت ناخن، ناخن مصنوعی یا پدیکور و مانیکور ناخن در آرایشگاه ها و اماکن مربوط به این کار. شدت این عفونت مختلف است، برخی افراد فقط یک لکه سیاه روی ناخن خود می بینند، ولی برخی دیگر دچار درد و ناراحتی می شوند. علائم اولیه عفونت قارچی ناخن شامل لکه های سیاه کوچک روی ناخن، زرد شدن ناخن و یا تغییر شکل ناخن است. عفونت قارچی ناخن ها، در ناخن های پا شایع تر از ناخن های دست است.
قارچ ناخن ها قابل گسترش است: در برخی مواقع عفونت قارچی درمان نشده می تواند به اطراف ناخن، پوست پا و حتی ناخن ها و انگشتان دیگر منتشر شود. این عارضه ای شایع در پای ورزشکاران است. شرایطی که پوست قرمز، ملتهب و گاه ترک خورده می شود و احساس خارش، آزاردهنده ترین مشکل خواهد بود. این قارچ ها همچنین می توانند منجر به عفونت های تناسلی در فرد شوند. ابتلا به عفونت های قارچی، نگرانی اصلی بیماران دیابتی و بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی است. اگر عفونت قارچی ناخن انگشتان پا به پوست پا گسترش پیدا کند و باعث ترک و شکاف شود، باکتری ها این ناحیه را مورد حمله قرار داده و چیزی که نتیجه می شود سلولیت است. شرایطی که باعث التهاب، تورم و قرمزی پوست می شود و درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک هاست. در موارد شدید عفونت می تواند به خون وارد شده و تهدید کننده زندگی باشد و فراموش نکنید همه اینها با یک عفونت قارچی ساده شروع می شود.
قارچ ناخن ها می تواند به دلیل برخی شرایط پزشکی باشد: محققان کلینیک مایو اشاره کرده اند که برخی شرایط پزشکی از قبیل دیابت، مشکلات گردش خون و یا ضعف سیستم ایمنی بدن منجر به خطر ابتلا به قارچ ناخن ها میشود. سندرم داون در کودکان نیز این خطر را افزایش می دهد. دیگر عوامل خطر عبارتند از سن، تعریق زیاد، مرد بودن، کار در یک محیط مرطوب، پابرهنه راه رفتن در مکان های عمومی مانند استخرهای شنا، داشتن آسیب های ناخن، یک بیماری پوستی مانند پسوریازیس.
عفونت قارچی ناخن ها قابل پیشگیری است: بعد از بیرون آمدن از استخر، سونا و مکان‌هایی مانند آن، پاهای خود را به طور کامل خشک کنید. اگر از حمام یا استخرهای عمومی استفاده می‌کنید، با پای برهنه راه نروید. از کفش های ساخته شده از مواد طبیعی (مثل چرم طبیعی) استفاده کنید. همچنین به دنبال کفش هایی باشید که اجازه هواخوردن به پاهای تان را بدهند. حداقل روزی یک بار جوراب های خود را عوض کنید. اگر ورزشکار هستید و یا به هر دلیلی از کفش کتانی استفاده می کنید و مشاغل پر تحرکی دارید، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچ ناخن، از پودرهای ضد قارچ در کفش یا جوراب تان استفاده کنید.
قارچ ناخن ها می تواند باعث از دست دادن ناخن ها شود: در برخی موارد عفونت قارچی ناخن می تواند کاملا بستر ناخن را در بر بگیرد. در این شرایط بخش سست ناخن باید جدا شود. حتی اگر ناخن عفونی شل نشود، در موارد شدید بیماری که عفونت قارچی درمان نشده باقی مانده، لازم است ناخن برداشته شود تا محیط مرطوب و مناسب گسترش عفونت از بین برود. برخی موارد ناخن توسط یک روش تخصصی برداشته می شود که به آن ماتریکسکتومی می گویند. در این روش ناخن از ریشه درآورده می شود، به طوری که دیگر رشد نکند.
گاهی نیاز به گرفتن درمان های آنتی بیوتیکی است: اگر شما هم فکر می کنید به عفونت قارچی ناخن مبتلا شده اید، حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک در این شرایط ممکن است با نمونه گیری از ناخن، قارچ تشخیص را دهد. در صورتی که تست قارچی ناخن مثبت باشد، درمان با ضد قارچ های خوراکی و موضعی شروع خواهد شد. اگر ناحیه درگیر عفونت، کوچک و موضعی باشد، راهکارهای درمانی اولیه معمولا پاسخگو خواهند بود. اما زمانی که این عفونت گسترده شده باشد، راه کارهای درمانی جدی تری مانند آنتی بیوتیک های سیستمیک در نظر گرفته خواهد شد.
عفونت قارچی ناخن ها نسبتا شایع است: عفونت قارچی ناخن در بین افراد سالمند و میانسال شایع است، ولی می تواند در افراد جوان نیز دیده شود. عوامل مختلفی باعث عفونت ناخن می شوند، مثل پابرهنه راه رفتن، ضعف سیستم ایمنی بدن و کاشت ناخن، ناخن مصنوعی یا پدیکور و مانیکور ناخن در آرایشگاه ها و اماکن مربوط به این کار. شدت این عفونت مختلف است، برخی افراد فقط یک لکه سیاه روی ناخن خود می بینند، ولی برخی دیگر دچار درد و ناراحتی می شوند. علائم اولیه عفونت قارچی ناخن شامل لکه های سیاه کوچک روی ناخن، زرد شدن ناخن و یا تغییر شکل ناخن است. عفونت قارچی ناخن ها، در ناخن های پا شایع تر از ناخن های دست است.
قارچ ناخن ها قابل گسترش است: در برخی مواقع عفونت قارچی درمان نشده می تواند به اطراف ناخن، پوست پا و حتی ناخن ها و انگشتان دیگر منتشر شود. این عارضه ای شایع در پای ورزشکاران است. شرایطی که پوست قرمز، ملتهب و گاه ترک خورده می شود و احساس خارش، آزاردهنده ترین مشکل خواهد بود. این قارچ ها همچنین می توانند منجر به عفونت های تناسلی در فرد شوند. ابتلا به عفونت های قارچی، نگرانی اصلی بیماران دیابتی و بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی است. اگر عفونت قارچی ناخن انگشتان پا به پوست پا گسترش پیدا کند و باعث ترک و شکاف شود، باکتری ها این ناحیه را مورد حمله قرار داده و چیزی که نتیجه می شود سلولیت است. شرایطی که باعث التهاب، تورم و قرمزی پوست می شود و درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک هاست. در موارد شدید عفونت می تواند به خون وارد شده و تهدید کننده زندگی باشد و فراموش نکنید همه اینها با یک عفونت قارچی ساده شروع می شود.
قارچ ناخن ها می تواند به دلیل برخی شرایط پزشکی باشد: محققان کلینیک مایو اشاره کرده اند که برخی شرایط پزشکی از قبیل دیابت، مشکلات گردش خون و یا ضعف سیستم ایمنی بدن منجر به خطر ابتلا به قارچ ناخن ها میشود. سندرم داون در کودکان نیز این خطر را افزایش می دهد. دیگر عوامل خطر عبارتند از سن، تعریق زیاد، مرد بودن، کار در یک محیط مرطوب، پابرهنه راه رفتن در مکان های عمومی مانند استخرهای شنا، داشتن آسیب های ناخن، یک بیماری پوستی مانند پسوریازیس.
عفونت قارچی ناخن ها قابل پیشگیری است: بعد از بیرون آمدن از استخر، سونا و مکان‌هایی مانند آن، پاهای خود را به طور کامل خشک کنید. اگر از حمام یا استخرهای عمومی استفاده می‌کنید، با پای برهنه راه نروید. از کفش های ساخته شده از مواد طبیعی (مثل چرم طبیعی) استفاده کنید. همچنین به دنبال کفش هایی باشید که اجازه هواخوردن به پاهای تان را بدهند. حداقل روزی یک بار جوراب های خود را عوض کنید. اگر ورزشکار هستید و یا به هر دلیلی از کفش کتانی استفاده می کنید و مشاغل پر تحرکی دارید، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچ ناخن، از پودرهای ضد قارچ در کفش یا جوراب تان استفاده کنید.
قارچ ناخن ها می تواند باعث از دست دادن ناخن ها شود: در برخی موارد عفونت قارچی ناخن می تواند کاملا بستر ناخن را در بر بگیرد. در این شرایط بخش سست ناخن باید جدا شود. حتی اگر ناخن عفونی شل نشود، در موارد شدید بیماری که عفونت قارچی درمان نشده باقی مانده، لازم است ناخن برداشته شود تا محیط مرطوب و مناسب گسترش عفونت از بین برود. برخی موارد ناخن توسط یک روش تخصصی برداشته می شود که به آن ماتریکسکتومی می گویند. در این روش ناخن از ریشه درآورده می شود، به طوری که دیگر رشد نکند.
گاهی نیاز به گرفتن درمان های آنتی بیوتیکی است: اگر شما هم فکر می کنید به عفونت قارچی ناخن مبتلا شده اید، حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک در این شرایط ممکن است با نمونه گیری از ناخن، قارچ تشخیص را دهد. در صورتی که تست قارچی ناخن مثبت باشد، درمان با ضد قارچ های خوراکی و موضعی شروع خواهد شد. اگر ناحیه درگیر عفونت، کوچک و موضعی باشد، راهکارهای درمانی اولیه معمولا پاسخگو خواهند بود. اما زمانی که این عفونت گسترده شده باشد، راه کارهای درمانی جدی تری مانند آنتی بیوتیک های سیستمیک در نظر گرفته خواهد شد.
