عباس رافعی:
تعریف روشنی از سینمای قرآنی در کشور وجود ندارد
گروه هنر: کارگردان فیلم «فصل فراموشی فریبا» گفت: متاسفانه در کشور نگاه به سینمای قرآنی مبتنی بر سلیقه مدیران است؛ چون چارچوب مشخصی برای تعریف این معنا در سینما نداریم.
عباس رافعی کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره جایگاه موضوعات قرآنی در سینمای پس از انقلاب اظهار کرد: برای اینکه بررسی کنیم در سینمای ایران تا چه حد به موضوعات قرآنی توجه شده، ابتدا باید به این موضوع بپردازیم که تعریف ما از فیلم قرآنی چیست؟ پاسخ به این سؤال را به دو شکل می‌توان داد؛ ابتدا تصور کنیم فیلم قرآنی تنها آثاریست که به موضوعات قرآنی نگاهی مستقیم دارند. برای مثال یا اینکه در آنها همانند «ملک سلیمان(ع)» قصه‌ای قرآنی روایت شده است یا همانند «کتاب قرآن» در پس داستان معاصر نگاه مستقیم به قرآن شده است.
وی افزود: با توجه به توضیح فوق اگر مقیاسمان پرداخت مستقیم به موضوعات قرآنی باشد، باید بگویم نگاه به این دست موضوعات در سینمای کشورمان بسیار کم بوده است، دلیل این اتفاق را هم در چند نکته می‌توان جستجو کرد؛ ابتدا اینکه هزینه تولید فیلم‌های تاریخی و قرآنی بالا است. دوم اینکه فیلم‌هایی که می‌خواهند به این موضوعات نگاهی مستقیم داشته باشند، ممکن است دستخوش برخی حاشیه‌ها شوند که فیلم به خاطر آن ضربه ببیند، لذا فیلمساز سعی می‌کند به موضوعاتی توجه کند که از حاشیه در امان است.
این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: اما نگرش دیگری نیز در سینما وجود دارد که فیلم قرآنی را تنها کارهایی نمی‌داند که به صورت مستقیم به موضوعات قرآنی توجه دارد، بلکه کارهایی که در آنها به موضوعاتی که بیانگر مفاهیم قرآنی است توجه شده را هم قرآنی می‌دانند. برای مثال فیلم «بچه‌های آسمان» را مثال می‌زنم که در ظاهر تنها به موضوعات اخلاقی در آن توجه شده، اما در حقیقت بسیاری از موضوعات مطرح شده در آن برگفته از کلام الهی است.
رافعی ادامه داد: حال اگر بخواهیم سینمای قرآنی را با توجه به توضیح فوق مد نظر قرار دهیم باید بگویم سینمای کشورمان توانسته نگاهی ارزشمند به سینمای قرآنی داشته باشد، حتی به واسطه این فیلم سینمای ایران توانسته در جشنواره‌های خارجی اعتباری بزرگ کسب کند. مطلب دیگر اینکه فیلم‌هایی که نگاه امروزی به موضوعات قرآنی دارند توانسته اند بیشتر مردم را تحت تاثیر خود قرار دهند، زیرا تماشاگران با آنها همذات پنداری بیشتر می‌کنند و به نوعی توصیه‌های آن را پذیرفته و به اندرزهای آنها گوش فرا می‌دهند.
وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: برای سینمای قرآنی گرایشاتی دیگری هم می‌توان متصور شد. برای مثال فیلمی که در آن به موضوعاتی چون دفاع مقدس و انقلاب اسلامی پرداخته می‌شود هم می‌تواند در دسته بندی مورد نظر ما قرار گیرد، چون مفاهیمی که در آنها مد نظر است در توصیه‌های قرآنی بارها بر رعایت آن تاکید شده است. برای نمونه فیلم خودم را مثال می‌زنم؛ سال گذشته فیلمی جلوی دوربین بردم با نام «آوازهای سرزمین من» در این کار سعی شده چهره واقعی داعش برای تماشاگران هویدا شود، برای همین این فیلم‌ها را می‌توان به واقع کاری قرآنی محسوب کرد.
این فیلمساز در انتهای سخنان خود تصریح کرد: برای شکوفایی سینمای قرآنی تنها سینما نمی‌تواند ایفای نقش کند، بلکه باید مدیران فرهنگی و منتقدان هم یاری‌رسان این سینما باشند؛ اتفاقی که اگر روی دهد مطمئن باشید فیلم‌های قرآنی جدا از جذب مخاطب داخلی خواهد توانست مخاطب جهانی را هم به سمت خود بکشاند.
وی افزود: با توجه به توضیح فوق اگر مقیاسمان پرداخت مستقیم به موضوعات قرآنی باشد، باید بگویم نگاه به این دست موضوعات در سینمای کشورمان بسیار کم بوده است، دلیل این اتفاق را هم در چند نکته می‌توان جستجو کرد؛ ابتدا اینکه هزینه تولید فیلم‌های تاریخی و قرآنی بالا است. دوم اینکه فیلم‌هایی که می‌خواهند به این موضوعات نگاهی مستقیم داشته باشند، ممکن است دستخوش برخی حاشیه‌ها شوند که فیلم به خاطر آن ضربه ببیند، لذا فیلمساز سعی می‌کند به موضوعاتی توجه کند که از حاشیه در امان است.
این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: اما نگرش دیگری نیز در سینما وجود دارد که فیلم قرآنی را تنها کارهایی نمی‌داند که به صورت مستقیم به موضوعات قرآنی توجه دارد، بلکه کارهایی که در آنها به موضوعاتی که بیانگر مفاهیم قرآنی است توجه شده را هم قرآنی می‌دانند. برای مثال فیلم «بچه‌های آسمان» را مثال می‌زنم که در ظاهر تنها به موضوعات اخلاقی در آن توجه شده، اما در حقیقت بسیاری از موضوعات مطرح شده در آن برگفته از کلام الهی است.
رافعی ادامه داد: حال اگر بخواهیم سینمای قرآنی را با توجه به توضیح فوق مد نظر قرار دهیم باید بگویم سینمای کشورمان توانسته نگاهی ارزشمند به سینمای قرآنی داشته باشد، حتی به واسطه این فیلم سینمای ایران توانسته در جشنواره‌های خارجی اعتباری بزرگ کسب کند. مطلب دیگر اینکه فیلم‌هایی که نگاه امروزی به موضوعات قرآنی دارند توانسته اند بیشتر مردم را تحت تاثیر خود قرار دهند، زیرا تماشاگران با آنها همذات پنداری بیشتر می‌کنند و به نوعی توصیه‌های آن را پذیرفته و به اندرزهای آنها گوش فرا می‌دهند.
وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: برای سینمای قرآنی گرایشاتی دیگری هم می‌توان متصور شد. برای مثال فیلمی که در آن به موضوعاتی چون دفاع مقدس و انقلاب اسلامی پرداخته می‌شود هم می‌تواند در دسته بندی مورد نظر ما قرار گیرد، چون مفاهیمی که در آنها مد نظر است در توصیه‌های قرآنی بارها بر رعایت آن تاکید شده است. برای نمونه فیلم خودم را مثال می‌زنم؛ سال گذشته فیلمی جلوی دوربین بردم با نام «آوازهای سرزمین من» در این کار سعی شده چهره واقعی داعش برای تماشاگران هویدا شود، برای همین این فیلم‌ها را می‌توان به واقع کاری قرآنی محسوب کرد.
این فیلمساز در انتهای سخنان خود تصریح کرد: برای شکوفایی سینمای قرآنی تنها سینما نمی‌تواند ایفای نقش کند، بلکه باید مدیران فرهنگی و منتقدان هم یاری‌رسان این سینما باشند؛ اتفاقی که اگر روی دهد مطمئن باشید فیلم‌های قرآنی جدا از جذب مخاطب داخلی خواهد توانست مخاطب جهانی را هم به سمت خود بکشاند.
