استشمام عطر قرآن از یک قلعه دور افتاده
دستان پینه بسته و زحمتکش پیران وجوانان این روستا بیش از هر چیز آدمی را به فکر فرو می برد که نان حلال برسر سفره های مردم روستا باعث شده که فرزندانی پاک و قرآنی تربیت کنند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شبستان نوشت: روستای قلعه بابو روستایی دو هزارساله در بخش کمره شهرستان خمین از توابع استان مرکزی و در در همسایگی استان لرستان قرار دارد؛ ازنظر موقعیت جغرافیایی قلعه بابویکی از روستاهای طولی است که درامتداد رودخانه واقع شده و تعدادجمعیت این روستا بالغ بر420نفراست؛ این روستا در تربیت حافظ قرآن در استان مرکزی زبانزد است.
بیشتر مساحت این روستا را تپه ها تشکیل داده اند؛ قلعه بابو دارای دو سد خاکی است که آب کشاورزی روستا راتامین می کنند.
شغل اکثر آنها کشاورزی و دامداری است و از این طریق امرار معاش می کنند بیشتر اهالی روستا به کشت دیم ازجمله گندم، جو، لوبیا، عدس می پردازند. دستان پینه بسته و زحمتکش پیران وجوانان این روستا بیش از هر چیز آدمی را به فکر فرو می برد که نان حلال برسر سفره های مردم روستا باعث شده که فرزندانی پاک و قرآنی تربیت کنند آدمی رابه این اندیشه فرو می برد که همیشه امکانات و وسایل باعث پیشرفت انسان نمی شود وجود نان حلال بادستان زحمتکش پدران ومادران در این روستا باعث شده است که عطر دل انگیز قران درروستایی قلعه بابو استشمام شود.
شنیدن خبر فعالیت گسترده قرانی از یک روستای کوچک در یکی از شهرستان های استان مرکزی بهانه ای شد تا به روستا سفری کوتاه داشته و از نزدیک با این مرکز نورانی و فعالیت های آن آشنا شویم، جایی که قرارگرفتن در نقطه ای دورافتاده نتوانسته اهالی آن را از آموزش های قرآن بازدارد و حتی الگویی برای فعالیت های قرآنی در کشور باشد.
ماشین وسط روستا جلوی مسجدی نگه می دارد که سوژه گزارشمان است از ماشین پیاده می شوم؛ مردی آن اطراف نشسته؛ چهره اش خسته ولی سرشار از امید است سر صحبت با او را آغاز می کنم؛
قربانعلی تقی پور یکی از کشاورزان روستا که دارای 5پسر و 2دختر که فرزندان پسرش به دلیل کم آبی واز رونق افتادن کشاورزی از روستا مهاجرت کرده اند.
این پدر زحمتکش نبود اشتغال را در روستا مشکل بزرگی می داند و می گوید: در دوران پیری که ما احتیاج به فرزندانمان داریم در کنارمان نیستند انان مجبور شدند برای اشتغال مهاجرت کنند، بیشتر جمعیت روستا را زنان ودختران تشکیل داده اند و نمی توانند کمک کاری در زمینه اقتصاد به ما باشند در گذشته صنعت قالی بافی یکی از مشاغل خانگی برای زنان محسوب می شده است ولی متاسفانه این صنعت هم به فراموشی سپرده شده و کمتر کسی به این شغل خانگی مشغول است حتی در گذشته زنان پا به پای مردان در کار کشاورزی بوده اند و کمبود نیرو وجود نداشت ولی امروز حتی این امر هم برای ما هزینه براست حتی شغل دامداری هم کمتر دیده می شود هزینه نگهداری دام بسیار بالاست وما نمی توانیم این هزینه ها راتقبل کنیم؛ اهالی روستا در حد یک گاو یاچند گوسفند امرار معاش می کنند باهمه سختی های که در زمینه اقتصادی در روستا وجود دارد ولی زندگی در روستا بسیار برای ما نشاط آور است و ما نعمت های موجود در روستا را نعمت خدادادی می دانیم و قدر این موهبت الهی را می دانیم.
تقی پور که پدر یکی از دختران حافظ این روستا است، استعداد بچه های روستارا بسیار بالا می داند وحافظ شدن دخترش اعظم رایک معجزه الهی عنوان می کند وبیان میداشت کسی که در طی سه سال حافظ قرآن شود یعنی خداوند توجه ویژه ای به این بنده اش داشته است واین بنده را بنده خاص خود قرار داده است.
این پدر زحمتکش نقش روزی حلال و لقمه حلال را در زندگی روستایی بسیار موثر دانست و گفت: در روستا کمتر فرهنگ اصیل خانواده فراموش شده احترام به پدر مادر روابط خواهر و برادر همچنان جایگاه خود را دارد اکثر اهالی روستا مراسمهایی مهم و عید های بزرگ را در کنار هم هستند و فرزندانشان که در شهر ها سکونت دارند در این ایا م به دیدار خانواده خود می آیند.
بعد از صحبت با این پدر زحمتکش به مسجد می روم در و دیوار مسجد به طور زیبا و چشم نواز مزین به آیات الهی بود، با خانم میترا خلقی یکی از حافظان کل قرآن که مشغول خواندن قران بود صحبت می کنم.
او در سال 87حفظ خود را آغازکرده بود و در سال 94حافظ کل قرآن کریم شد او حافظ شدنش را یک معجزه الهی می داند وعلت حافظ شدنش را نیت خالصه انش و زحمات پدر و مادرش ولقمه حلالی که پدر برسرسفره آورده بود می دانست.
او که در کلامش از قرآن به عنوان آتشفشان نور یاد می کرد اظهار می کند کسی که سراسر وجودش را آیات و کلام حق فراگیرد درونش هم نورانی می شود، خانم خلقی حافظ شدنش را یک مسولیت دانست و خود را یک حافظ عامل نامید و از فعالیت های قرآنی اش در روستا تربیت 36 حافظ جز را نام برد و گفت: با اتحادی که درروستا وجود داشت باعث شد اکثرجوانان روستا به سمت حفظ و تدبر در قران کشیده شوند و عاملی برای گسترش قرآن در روستاهای اطراف باشند به گونه ای که هم اکنون در روستایی چهارچشمه 25حافظ جز، در روستایی دمنه40 حافظ جز و در روستایی سیف الدین 30 حافظ وجود دارد.
نا گفته نماند که با تلاش وکوشش این حافظ کل و نیت خالصانه اش، روستاهای بخش کمره با ارادات به ساحت مقدس قرآن توانستند حافظ جز تربیت کنند.
آروزی این حافظ کل قران کریم حافظ شدن وعمل کردن به قرآن تمام روستاییان اطراف است و به این امید تلاشش را ادامه می دهد که تمامی حافظان اجزای قران روزی حافظ کل کلام الله وحی شوند.
این روستا دارای سه قلعه به نام های قلعه پایین، قلعه وسط، قلعه بالا است و دارای دو مسجد به نام های مسجد حضرت فاطمه (س) که در زبان محلی به مسجد هاجر آقا معروف است این مسجد در قلعه پایین واقع شده است و مسجد قمربنی هاشم که اکثر فعالیت های قرانی و کانون در این مسجد انجام می شود به خاطر وجود حافظان قرآنی در این روستا نام کانون فرهنگی هنری مسجد به نام حافظان نور نامگذاری شده است.
از دیگر فعالیت های ارزنده حافظان روستا تشکیل کلاس های حفظ به نام هر یک از شهیدان گرانقدر روستا در دوران دفاع مقدس است؛ اسامی هشت شهید والامقام این روستا در دوران هشت سال دفاع مقدس به نام های محمدعلی زارعی، صفرغفوری، سیدمحسن قریشی، سید اسد قریشی، حسین حمزه ای، قاسم احمدی، اسماعیل روشن است.
مردم روستا تاکید فراوانی بر انتقال سنت ها و مراسم این روستا دارند و متفق القولند که به غیر از آموزش های قرآن کریم سنن روستا توسط مادران نگهداری و به نسل جوان هم آموزش داده می شود در واقع مادران نقش کلیدی رادر انتقال سنن و فرهنگ غنی روستا برعهده دارند واجازه نمی دهند سنت 2000ساله شان به فراموشی سپرده شود.
سوغات این روستا عبارتند از روغن حیوانی، کشک، قره قوروت، ماست میش، ترخینه، کره محلی، اگردک، فتیر و غذاهای محلی این روستا شامل: آش جو، آبگوشت، ماست گرمه، عدس آب، قیماق، حلیم، برشدوروگ و کله جوش است.
بازی های محلی مانند کگوربازی، لیله، کلاه ببرک، وجه وجه، لپه بازی، کمربند بازی، کبدی، کوکو، اشترقل قلی، چوب بازی، قلچه بازی وجود دارد. ازنظر تاریخی وباستان شناسی سنگ نوشته ها واشیاء پیداشده و قلعه موجود و سنگ آسیاب که این سنگ مربوط به کارگاه تولید روغن چراغ بوده است قدمت روستابه 2000سال پیش برمی گردد.این روستا در فصل بهار باوجود دشت معروف شقایق بسیار دیدنی وجذاب می شود از دیگر آثار تاریخی روستا برج دیده بانی، دره زاغه، دره راه، سنگ نوشته های دره قشلاق، سنگ آسیاب تاریخی، قبرستان جهودیها را می توان نام برد.
بیشتر مساحت این روستا را تپه ها تشکیل داده اند؛ قلعه بابو دارای دو سد خاکی است که آب کشاورزی روستا راتامین می کنند.
شغل اکثر آنها کشاورزی و دامداری است و از این طریق امرار معاش می کنند بیشتر اهالی روستا به کشت دیم ازجمله گندم، جو، لوبیا، عدس می پردازند. دستان پینه بسته و زحمتکش پیران وجوانان این روستا بیش از هر چیز آدمی را به فکر فرو می برد که نان حلال برسر سفره های مردم روستا باعث شده که فرزندانی پاک و قرآنی تربیت کنند آدمی رابه این اندیشه فرو می برد که همیشه امکانات و وسایل باعث پیشرفت انسان نمی شود وجود نان حلال بادستان زحمتکش پدران ومادران در این روستا باعث شده است که عطر دل انگیز قران درروستایی قلعه بابو استشمام شود.
شنیدن خبر فعالیت گسترده قرانی از یک روستای کوچک در یکی از شهرستان های استان مرکزی بهانه ای شد تا به روستا سفری کوتاه داشته و از نزدیک با این مرکز نورانی و فعالیت های آن آشنا شویم، جایی که قرارگرفتن در نقطه ای دورافتاده نتوانسته اهالی آن را از آموزش های قرآن بازدارد و حتی الگویی برای فعالیت های قرآنی در کشور باشد.
ماشین وسط روستا جلوی مسجدی نگه می دارد که سوژه گزارشمان است از ماشین پیاده می شوم؛ مردی آن اطراف نشسته؛ چهره اش خسته ولی سرشار از امید است سر صحبت با او را آغاز می کنم؛
قربانعلی تقی پور یکی از کشاورزان روستا که دارای 5پسر و 2دختر که فرزندان پسرش به دلیل کم آبی واز رونق افتادن کشاورزی از روستا مهاجرت کرده اند.
این پدر زحمتکش نبود اشتغال را در روستا مشکل بزرگی می داند و می گوید: در دوران پیری که ما احتیاج به فرزندانمان داریم در کنارمان نیستند انان مجبور شدند برای اشتغال مهاجرت کنند، بیشتر جمعیت روستا را زنان ودختران تشکیل داده اند و نمی توانند کمک کاری در زمینه اقتصاد به ما باشند در گذشته صنعت قالی بافی یکی از مشاغل خانگی برای زنان محسوب می شده است ولی متاسفانه این صنعت هم به فراموشی سپرده شده و کمتر کسی به این شغل خانگی مشغول است حتی در گذشته زنان پا به پای مردان در کار کشاورزی بوده اند و کمبود نیرو وجود نداشت ولی امروز حتی این امر هم برای ما هزینه براست حتی شغل دامداری هم کمتر دیده می شود هزینه نگهداری دام بسیار بالاست وما نمی توانیم این هزینه ها راتقبل کنیم؛ اهالی روستا در حد یک گاو یاچند گوسفند امرار معاش می کنند باهمه سختی های که در زمینه اقتصادی در روستا وجود دارد ولی زندگی در روستا بسیار برای ما نشاط آور است و ما نعمت های موجود در روستا را نعمت خدادادی می دانیم و قدر این موهبت الهی را می دانیم.
تقی پور که پدر یکی از دختران حافظ این روستا است، استعداد بچه های روستارا بسیار بالا می داند وحافظ شدن دخترش اعظم رایک معجزه الهی عنوان می کند وبیان میداشت کسی که در طی سه سال حافظ قرآن شود یعنی خداوند توجه ویژه ای به این بنده اش داشته است واین بنده را بنده خاص خود قرار داده است.
این پدر زحمتکش نقش روزی حلال و لقمه حلال را در زندگی روستایی بسیار موثر دانست و گفت: در روستا کمتر فرهنگ اصیل خانواده فراموش شده احترام به پدر مادر روابط خواهر و برادر همچنان جایگاه خود را دارد اکثر اهالی روستا مراسمهایی مهم و عید های بزرگ را در کنار هم هستند و فرزندانشان که در شهر ها سکونت دارند در این ایا م به دیدار خانواده خود می آیند.
بعد از صحبت با این پدر زحمتکش به مسجد می روم در و دیوار مسجد به طور زیبا و چشم نواز مزین به آیات الهی بود، با خانم میترا خلقی یکی از حافظان کل قرآن که مشغول خواندن قران بود صحبت می کنم.
او در سال 87حفظ خود را آغازکرده بود و در سال 94حافظ کل قرآن کریم شد او حافظ شدنش را یک معجزه الهی می داند وعلت حافظ شدنش را نیت خالصه انش و زحمات پدر و مادرش ولقمه حلالی که پدر برسرسفره آورده بود می دانست.
او که در کلامش از قرآن به عنوان آتشفشان نور یاد می کرد اظهار می کند کسی که سراسر وجودش را آیات و کلام حق فراگیرد درونش هم نورانی می شود، خانم خلقی حافظ شدنش را یک مسولیت دانست و خود را یک حافظ عامل نامید و از فعالیت های قرآنی اش در روستا تربیت 36 حافظ جز را نام برد و گفت: با اتحادی که درروستا وجود داشت باعث شد اکثرجوانان روستا به سمت حفظ و تدبر در قران کشیده شوند و عاملی برای گسترش قرآن در روستاهای اطراف باشند به گونه ای که هم اکنون در روستایی چهارچشمه 25حافظ جز، در روستایی دمنه40 حافظ جز و در روستایی سیف الدین 30 حافظ وجود دارد.
نا گفته نماند که با تلاش وکوشش این حافظ کل و نیت خالصانه اش، روستاهای بخش کمره با ارادات به ساحت مقدس قرآن توانستند حافظ جز تربیت کنند.
آروزی این حافظ کل قران کریم حافظ شدن وعمل کردن به قرآن تمام روستاییان اطراف است و به این امید تلاشش را ادامه می دهد که تمامی حافظان اجزای قران روزی حافظ کل کلام الله وحی شوند.
این روستا دارای سه قلعه به نام های قلعه پایین، قلعه وسط، قلعه بالا است و دارای دو مسجد به نام های مسجد حضرت فاطمه (س) که در زبان محلی به مسجد هاجر آقا معروف است این مسجد در قلعه پایین واقع شده است و مسجد قمربنی هاشم که اکثر فعالیت های قرانی و کانون در این مسجد انجام می شود به خاطر وجود حافظان قرآنی در این روستا نام کانون فرهنگی هنری مسجد به نام حافظان نور نامگذاری شده است.
از دیگر فعالیت های ارزنده حافظان روستا تشکیل کلاس های حفظ به نام هر یک از شهیدان گرانقدر روستا در دوران دفاع مقدس است؛ اسامی هشت شهید والامقام این روستا در دوران هشت سال دفاع مقدس به نام های محمدعلی زارعی، صفرغفوری، سیدمحسن قریشی، سید اسد قریشی، حسین حمزه ای، قاسم احمدی، اسماعیل روشن است.
مردم روستا تاکید فراوانی بر انتقال سنت ها و مراسم این روستا دارند و متفق القولند که به غیر از آموزش های قرآن کریم سنن روستا توسط مادران نگهداری و به نسل جوان هم آموزش داده می شود در واقع مادران نقش کلیدی رادر انتقال سنن و فرهنگ غنی روستا برعهده دارند واجازه نمی دهند سنت 2000ساله شان به فراموشی سپرده شود.
سوغات این روستا عبارتند از روغن حیوانی، کشک، قره قوروت، ماست میش، ترخینه، کره محلی، اگردک، فتیر و غذاهای محلی این روستا شامل: آش جو، آبگوشت، ماست گرمه، عدس آب، قیماق، حلیم، برشدوروگ و کله جوش است.
بازی های محلی مانند کگوربازی، لیله، کلاه ببرک، وجه وجه، لپه بازی، کمربند بازی، کبدی، کوکو، اشترقل قلی، چوب بازی، قلچه بازی وجود دارد. ازنظر تاریخی وباستان شناسی سنگ نوشته ها واشیاء پیداشده و قلعه موجود و سنگ آسیاب که این سنگ مربوط به کارگاه تولید روغن چراغ بوده است قدمت روستابه 2000سال پیش برمی گردد.این روستا در فصل بهار باوجود دشت معروف شقایق بسیار دیدنی وجذاب می شود از دیگر آثار تاریخی روستا برج دیده بانی، دره زاغه، دره راه، سنگ نوشته های دره قشلاق، سنگ آسیاب تاریخی، قبرستان جهودیها را می توان نام برد.
