وی در این نظریه با پذیرش هنجارمندیهای زبان عادی عرفی در كارساختهای ارتباطی قرآن، بر اعتبار فهم عرفی و قواعد شناخته شده آن، در سطح لایههای اولیه معنای قرآن صحه میگذارد.
همچنین بر اساس این نظریه قرآن با كمال بهره گیری از قابلیتهای سیال نظام زبان و با هنجار افزایی صوری معنایی، مقاصد ماورایی و معارف جهانی جاودانی خود را در متنی محدود جای داده است. بدین رو ناگزیر باید پذیرفت كه در حیطه مراتب فراعرفی كه مقتضای توسعه معنایی قرآن در راستای مقاصد خاص خویش است راهبرد فهم عمومی ناكارآمد است. راهبرد اساسی در شناخت حقیقت مفاهیم قران مانند مشیت، اذن، قضا، قدر، خلافت، ولایت، لقاء الله و..و مقاصد قرآن كه از عرف عادی و عمومی دور از انتظار است، تدبر در آیات قرآن و بر اساس عرف خود قرآن است نه قواعد عادی نظام زبانی.
از جمله ویژگیهای الگوی منطق تشكیكی قرآن،اذعان به تعدد معنا است. این رویكرد میتواند نیازهای معرفتی روزآمد اندیشمندان در شناخت حقیقت هستی، انسان، و جامعه را بر مدار نگرش ژرف توحیدی فراهم آورد و چشماندازی نو در عرصه بنیانهای علوم انسانی پدیدار نماید.
پیشاجلاسیه این كرسی نظریهپردازی هفتم اسفند 1393 برگزارشده بود و روز چهارشنبه 20 بهمن سال جاری اجلاسیه نهایی این كرسی نظریه پردازی با حضور حجج الاسلام والمسلمین دكتر عبدالحسین خسروپناه، دكتر ابوالفضل ساجدی، دكتر سیدرضا مؤدب و دكتر مجید معارف به عنوان شورای داوران برگزار میشود.
حجج اسلام والمسلمین دكتر محمدعلی رضایی اصفهانی، دكتر علیرضا قائمینیا، دكتر علی نصیری و دكتر جعفر نكونام كمیته ناقدان این كرسی نظریهپردازی را تشكیل میدهند.
اجلاسیه یادشده با مدیریت حجتالاسلام و المسلمین دكتر علی شیروانی دانشیار گروه فلسلفه كلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه روز چهارشنبه 20 بهمن از ساعت 19 تا 22 در پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به نشانی قم، پردیسان، بلوار دانشگاه، میدان علوم برگزار میشود.