از انس دائمی با قرآن تا بیان خاطرات برادر حافظ شهیدش

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان‌غربی، «زینب محمدنژاد» حافظ کل قرآن از شهرستان ارومیه توانسته است به عنوان نماینده ایران در نخستین مسابقات بین‌المللی بانوان راه پیدا کند.
به همین بهانه با وی گفت‌وگوهایی داشته‌ایم که در ادامه مطلب به آن می‌پردازیم.


آموزش حفظ قرآن در کنار برادرانش
زینب محمدنژاد، متولد سال 1368 در خانواده قرآنی متولد شده و از سن هفت سالگی به همراه سه برادر دیگرش که از وی بزرگتر بودند شروع به حفظ قرآن کرده است.
وی در خصوص روند حفظش مطرح کرد: از ابتدا انگیزه حفظ قرآن نداشتیم و فقط برای آشنایی بیشتر با مفاهیم قرآن شروع به حفظ سوره‌های کوتاه قرآن کردیم و بعد از اینکه استعداد و قابلیت پیشرفت را در خود یافتیم، تصمیم به حفظ سوره‌های دیگر با جدیت بیشتر شدیم.
محمدنژاد با اشاره به اینکه حفظ قرآن را به دور از بهرگیری موسسات آموزشی دنبال و تکمیل کرده است، گفت: در تابستان به دلیل اینکه وقت آزاد بیشتری داشتیم، جزء‌های بیشتری را حفظ می‌کردیم و در سایر فصول جهت تثبیت کار خود، مرور می‌کردیم.
این حافظ قرآن می‌گوید: پس از اتمام جزء‌های قرآن تلاوت‌‌های اساتید قرآن را گوش می‌دادم تا اشکالات اعرابی در تلاوت رفع شود.
بهترین خاطره قرآنی در 9 سالگی
محمدنژاد با اشاره به اینکه در سال 80 حافظ کل قرآن شده است، گفت: برای اولین بار در 9 سالگی در مسابقات کشوری شرکت کرده و حائز رتبه برتر شدم که آن موفقیت یکی از بهترین خاطرات قرآنی‌ام است.
وی به شرکت در سایر مسابقات رشته حفظ اجزاء اشاره کرد و گفت: در سال 78 و 79 بترتیب در رشته‌های 10 و 20 جزء شرکت کرده و رتبه‌های برتر را کسب کردم و در سالهای 81، 82 و 84 در مرحله سراسری مسابقات اوقاف شرکت کرده و حائز رتبه نخست شدم.
این حافظ قرآن به پنج سال وقفه‌اش از حضور در مسابقات به دلیل کم‌کاری مسئولان اشاره کرد و گفت: در سال 89 به همراه برادرم مرتضی محمد نژاد در مسابقات اوقاف یزد شرکت کرده و هردو موفق به کسب مقام اول شدیم.
وی تصریح کرد: مرتضی همچنین در رشته حفظ کل در مسابقات قرآن عربستان در سال 87 نیز حائز رتبه برتر شده است.
وی با اشاره به سوره عنکبوت آیه 69 که فرموده است: « وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» گفت: هرچقدر معرفت‌ انسان نسبت به انس با قرآن بیشترمی‌شود به همان اندازه در رفتار و شخصیت‌ او تاثیر می‌گذارد.



تبدیل منزل شخصی به مرکز حفظ تخصصی
وی ضمن اشاره به این نکته که هرروز دو جزء قرآن را قرائت می‌کند، گفت: به دلیل عدم اطلاع رسانی به موقع جهت شرکت در آزمون ارزیابی زمان کافی نسبت به سایر رقبا نداشتم ولی چون هر روز مرور داشتم، آمادگی لازم را برای شرکت در آزمون داشتم.
محمد نژاد ضمن انتقاد از عدم استفاده مسئولان از حافظان و قاریان بین‌المللی بومی به عنوان داور در مسابقات استانی و استفاه از افراد غیر متخصص در امر آموزش که موجب دلسردی قرآن آموزان می‌شود،گفت: با وجود مراجعه به موسسات آموزشی نتوانسته‌ام تاکنون مشغول به تدریس حفظ شوم و به همین منظور منزل شخصی پدری را تبدیل به حسینه کرده‌ایم و به علت کمبود امکانات و تجهیزات اولیه این مرکز فعلا راه‌اندازی نشده است. 



برادر حافظ شهیدش
در ادامه گفت‌وگو سراغ مادر زینب رفته و از وی در خصوص علل موفقیت‌اش در تربیت چهار فرزند حافظش پرسیدیم و وی مهمترین عامل را لطف خداوند و پشتکار فراوان فرزندانش عنوان کرد و گفت: هر یک از فرزندانم یک رحل قرآن داشتند و هر روز کنارم حلقه‌ می‌زدند و مشغول به قرائت می‌شدند و عصر که پدرشان می‌آمد از هر کدام سوال می‌کرد و چنانچه پاسخ صحیح را می‌دادند، جواز ورود به جزء بعدی قرآن را می‌داد.
وی اولویت و دغدغه اصلی زندگی‌اش را فعالیت‌های قرآنی فرزندانش بیان کرد و گفت: مدام پیگیر رشد و پیشرفت فرزندانم در این عرصه بودم و هرروز خواندن قرآن را به آنها گوشزد می‌کردم.
مادرش در خصوص «سرهنگ مصطفی محمدنژاد» فرزند شهیدش گفت: پسرم در دانشگاه امام حسین (ع) تحصیل کرده بود و به دلیل اینکه در مسابقات حفظ مقام نخست را کسب کرده بود با حکم مقام معظم رهبری یک درجه ارتقاء یافته بود.
وی با بیان اینکه مصطفی دارای شخصیت منحصر به فردی بود، گفت: وقتی که خبر موفقیت زینب را به عنوان نماینده ایران در نخستین مسابقات بین‌المللی بانوان به من دادند، اشک شوق ریخته و عکس پسرم را بوسیدم و گفتم: « پسرم؛ اگر بودی تو هم از موفقیت خواهرت خوشحال می‌شدی».
«سرهنگ مصطفی محمدنژاد»که حافظ قرآن نیز بوده است در سال 93 در منطقه عملیاتی شمال استان آذربایجان غربی نیز به درجه رفیع شهادت رسید.



اعظم اسدپور