وی گفت: این امر به مشکلی که در زمینه ایدهپردازی موضوعات دینی و تاریخی وجود دارد بازمیگردد و اینکه شاید در مواجهه با این واقعه تاریخی ابتدا به ساکن مسئلهای که به ذهن متبادر میشود این باشد که باید به مسائلی که به صورت مستقیم به موضوع شهادت حضرت زهرا(س) مربوط میشود پرداخت و نتیجه اینکه حتی اگر درگیر داستان و یا قصهای تکراری در این زمینه نشویم، نمایشهای تولیدشده اغلب شکلی آئینی پیدا میکنند که با درام و سبک رایج روایت در آن فاصله میگیرند.
زارعی با اشاره به اینکه همواره در روایت زندگی و شهادت حضرت زهرا(س) حساسیتهایی وجود دارد، تصریح کرد: به نظر من برای گذر از این حساسیتها و معمولاً محل اختلافی که در روایات تاریخی نزد اهل تسنن و اهل تشیع وجود دارد، با توجه به اینکه همواره تأکید بر ایجاد همبستگی و اثبات برادری و برابری میان اهل تسنن و اهل تشیع وجود دارد و این مسئله یعنی وحدت میان امت پیامبر(ص) همواره مورد دغدغه رهبری نیز بوده است باید سعی در پرداختن به روایاتی جایگزین و غیرمستقیم از این وقایع حساسیتبرانگیز داشت.
این بازیگر و کارگردان تئاتر در ادامه گفت: از جمله اقدامات مؤثری که در این زمینه میتوان راهگشا باشد معاصرسازی در بیان روایات تاریخی است؛ به این شکل که در زندگی معاصر به دنبال مابهازاها و مصادیقی بگردیم که بهنوعی قرابت موضوعی و مضمونی با وقایع تاریخی داشته باشد که در این صورت هم نمایش تولید شده وجهی تاریخی و دینی پیدا خواهد کرد و هم توانستهایم بهنوعی به موضوعات بپردازیم که مورد دغدغه جامعه معاصر است و اجتماع امروز بدان مبتلاست.
این بازیگر تئاتر و سینمای ارزشی به تولید نمایش «ریحانه» به نویسندگی و کارگردانی سیروس همتی اشاره کرد و گفت: این نمایش که با حمایت مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری تولید و چند روزی در پردیس تئاتر تهران به روی صحنه رفت و قرار است به مناسبت دهه دوم فاطمیه در تماشاخانه مهر حوزه هنری نیز اجرا شود، دقیقاً از همین شکل روایت تبعیت کرده است و سعی نویسنده و کارگردان آن بر این بوده که موضوعی تاریخی را معاصرسازی کند.
وی در پایان گفت: ماجرای فدک در جریان شهادت حضرت زهرا(س) و غصب آن از سوی برخی بدخواهان فرهنگ عظیم ولایت یک موضوع تاریخی است که ریشه در کینهورزی نسبت به سیره نبوی و علوی دارد و ما واقعه تاریخی آن را بارها و بارها شنیدهایم؛ سیروس همتی نویسنده و کارگردان نمایش «ریحانه» با الهام از این واقعه تاریخی آن را معاصرسازی کرده است و داستان زن جوانی را در نمایش خود روایت میکند که در مقابل غصب و تصاحب زمینی موروثی از سوی تعدادی زمین خوار مقاومت میکند.
امیرسجاد دبیریان