حجتالاسلام والمسلمین علیرضا پیروزمند، عضو هيئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، تربیت را اساسیترین زیر ساخت فرهنگی هر کشوری بیان و اظهار کرد: با اهتمام دین مبین اسلام به تربیت نفوس و تربیت اجتماعی طبیعی است که پشتوانه غنی در منابع اسلامی در موضوع تربیت در اختیار مسلمانان قرار گرفته باشد، بدین ترتیب کشور ایران نیز به دلیل داشتن حاکمیت اسلامی و گرایش اغلب مردم به اسلام باید از بهرهمندان این منابع غنی باشد.
وی با بیان اینکه در میدان جنگ نرم یکی از مهمترین اهرمهایی که فرهنگ مهاجم برای موفقیت خود از آن بهره میبرد ساخته و پرداخته کردن الگوهای تربیت برای جوامع مورد تهاجم است تصریح کرد: شواهد این موضوع در زمان حاضر قابل مشاهده است، به نحوی که در مقیاس جهانی گروههای مرجعی در ذهن نونهالان و جوانان ساخته و پرداخته و از الگوهای صحیحی تربیت دینی دور میکنند.
حجتالاسلام پیروزمند حجم وسیع تبلیغات رسانهای و گردش سرمایهای که در موضوع شخصیتهای ورزشی و یا هنرپیشگان، موسیقیدانان و خوانندگان در مقیاس جهانی صورت میگیرد را نمونهای از این تهاجم تربیتی خواند و گفت: اگر این گروه را در مقایسه با اساتید دانشگاه، فرهیختگان، دانشمندان، روحانیون و به ویژه مجاهدان مورد مقایسه قرار دهیم و از این گروهها الگوهای تربیتی اتخاذ شود جامعه دچار بالندگی، دوام و آرامش بیشتری میشود.
عضو هيئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی با اشاره به اینکه امپراطوری رسانهای نظام سلطه درصدد آن است تا از طریق مرجع تراشی برای گروه جوانان الگوهای تربیتی کاذبی را ایجاد و از بهترینها که همانا سیره زندگی ائمه معصومین(ع) است غفلت و یا بیتوجه کند، اظهار کرد: این مهم ضرورت توجه به تربیت و تأکید بر ارائه الگوهای صحیح تربیتی را بیش از پیش نمایان میکند.
حجتالاسلام پیروزمند به راهکار محتوایی و شکلی و قالبی این موضوع اشاره و عنوان کرد: در راهکار محتوایی باید بیش از پیش از منابع غنی و روایات اهل بیت(ع) در موضوع تربیت بهرهمند شویم چرا که برای افراد از زمان انعقاد نطفه تا هنگام مرگ دستورات تربیتی بیان شده است، در این میان آنچه باید صورت گیرد استخراج و بیان جذاب و شیوای آن است تا جامعه به بالندگی دست یابد.
وی به تبیین فعالیتهای شکلی که باید در این زمینه صورت گیرد اشاره و عنوان کرد: نهادهای متنوعی در کشور در موضوع تربیت دخیل هستند و هیچ موضوعی به این اندازه از فراگیری در دستگاههای ذیربط برخوردار نیست، به ویژه هنگامی که موضوع تأثیرگذاری تربیت را منحصر به اقدامات مستقیم یک نهاد ندانیم باید نهادهای متعددی را در این زمینه مسئول بدانیم.
این کارشناس دینی با تأکید بر اینکه برخی دستگاهها در زمینه تربیت از تأثیرگذاری و وظایف گستردهای برخوردار هستند، عنوان کرد: وزارت آموزش و پرورش، روحانیون، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به سایر دستگاهها در زمینه ترویج تربیت اسلامی از وظایف سنگینتری به دلیل ضریب نفوذ بیشتری که در میان جوانان دارند، برخوردار هستند.
وی ادامه داد: از میان دستگاههای یاد شده نیز وظیفه وزارت آموزش و پرورش بیش از سایر دستگاهها است چرا که با افراد در مقطع شکلگیری شخصیتشان در ارتباط است و با توجه به اینکه حضور و نقش خانواده در زمینه تربیت تضعیف شده و خانواده در این سرمایه گذاری کمتری میکنند نقش مدرسه و وزارت آموزش و پرورش پررنگتر میشود.
حجتالاسلام پیروزمند با بیان اینکه در زمینه تربیت نیز همچون سایر علوم انسانی باید آموزههای اسلامی به نظریههای علمی تبدیل شود گفت: کاربردی، تجربی و عملیاتی شدن از ویژگیهای علمی شدن موضوعات مختلف است که باید به موضوعات تربیتی نیز ورود پیدا کند. در این میان علاوه بر دانشگاه حوزههای علمیه نیز از مسئولیت برخوردار هستند تا پشتوانههای دینی را به نظریههای علمی در زمینه تربیت نزدیک کنند. موتور محرک و پتانسیلزا در این زمینه حوزههای علمیه هستند اما اساتید دانشگاه نیز باید در این زمینه ورود پیدا کنند تا نظریهپردازی در زمینه علوم تربیتی شکل علمی یابد.
وی ادامه داد: دانشگاهیان نیز باید با عطش و ابراز نیاز بیشتری به حوزههای علمیه خواستار دریافت این منابع باشند و به نظریه پردازی بپردازند. با این حال نباید از آموزههای اسلامی غفلت کرد و منتظر یک دستورالعمل جامع ماند، بلکه از ظرفیتهای موجود باید استفاده حداکثری کرد و معطل یک اتفاق بزرگ نبود.