مراسم «بَسَنت» یا نوروز در پاکستان
گروه بین‌الملل: هر ساله با فرا رسیدن فصل بهار، نوروز در کشور پاکستان طی مراسمی با عنوان روز «بَسَنت» برگزار می‌شود که این روز را با هوا کردن بادبادک‌های رنگارنگ جشن می‌گیرند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، بسنت در زبان «سانسکریت» به معنای بهار است و مردم پاکستان این روز را با پوشیدن لباس نو، بادبادک بازی و نواختن موسیقی جشن می‌گیرند.
تاریخچه این روز دقیقاً معلوم نیست، اما با توجه به سوابق تاریخی و مراسم مشترک میان هندوان هند، بودائیان چین و ژاپن می‌توان گفت که قدمت آن به حدود سیصد سال قبل از میلاد باز می‌گردد. چینی‌ها هر ساله در روز ٩ سپتامبر و ژاپنی‌ها نیز در روز پنجم این ماه میلادی مراسم مشابهی را برگزار می‌کنند.
برنامه‌های روز «بسنت»
برنامه‌های «بسنت» از غروب آفتاب آغاز می‌شود و در این شب تا صبح، تمامی مردم از کوچک و بزرگ، پیر و جوان، زن و مرد روی پشت بام‌ها رفته و ضمن تدارک انواع غذاها با شادی و سرور بادبادک هوا می‌کنند. این جشن در شهر «لاهور»، پایتخت پاکستان جلوه بیشتری دارد و مردم با پوشیدن لباس زرد و گرفتن بادبادک‌های رنگی در دست به پشت‌بام‌ها رفته و مسابقه بادبادک برگزار می‌کنند.
هر ساله همزمان با ایان نوروز مردم سراسر پاکستان برای برگزاری جشن بسنت و تماشای مهارت بادبادک‌باز‌های این شهر به لاهور سفر می‌کنند؛ به گونه‌ای که این شهر در حال حاضر با جمعیتی بالغ بر ٨ میلیون نفر به عنوان برگزارکننده بزرگ‌ترین جشن «بسنت» در جهان معروف شده است.
برنامه‌های دیگر به شرح زیر است:
ـ اجرای موسیقی رایگان در خیابان‌های اصلی لاهور
ـ برگزاری مسابقه بزرگ بادبادک در زمین «اقبال گودی»
ـ نمایش سگ‌ها
ـ مسابقه تزیین گل
ـ نمایشگاه پرندگان خانگی
ـ برگزاری مسابقه نقاشی و آواز برای کودکان در پارک
ـ مسابقه شعرخوانی با عنوان «بهار در آسمان»
ـ مسابقه نقاشی میان مدارس و برپایی نمایشگاه‌های نقاشی
بادبادک‌های جشن «بسنت»
بادبادک‌ها از لحاظ شکل، رنگ و اندازه متفاوت هستند و برای هوا بردن بادبادک‌های بزرگ گاهی سه یا چهار نفر لازم است. برخی از افراد که مهارت خاصی در ساخت بادبادک و نخ مخصوص آن دارند، در ایام جشن بسنت بادبادک‌های خود را به قیمت خوبی می‌فروشند.
اختتامیه جشن «بسنت»
جشن بسنت با مراسم رژه متشکل از گروه‌های مختلف، دانش آموزان، اسکیت‌بازها، دوچرخه‌سواران و حرکات موزون پایان می‌یابد. همه رژه دهندگان با لباس محلی از ورزشگاه «قذافی» تا پارک «پیلانی» شهر لاهور مراسم رژه برگزار می‌کنند.
آداب و رسوم مردم پاکستان در نوروز
از آداب و رسوم عید نوروز در میان مردم پاکستان، می‌توان به خانه تکانی و یا به عبارتی پاکیزه کردن خانه و کاشانه، پوشیدن لباس نو، تهیه انواع شیرینی مانند «لدو»، «گلاب حامن»، «رس ملائی»، «کیک»، «برفی»، «شکرپاره»، «کریم رول»، «سوهن حلوا» و همچنین پختن غذاهای معروف این ایام، عیدی دادن و دید و بازدیدهای خویشاوندی اشاره کرد. در این ایام مردم پاکستان از گفتار نامناسب پرهیز کرده و با محبت، احترام و اخلاص یکدیگر را نام می‌برند. همچنین سرودن اشعار نوروزی به زبان‌های اردو، دری و عربی در این عید مرسوم است که بیشتر در قالب قصیده و غزل بیان می‌شود.
برنامه‌های جشن نوروز در نواحی شمال غربی پاکستان
برنامه‌های جشن نوروز در نواحی غرب و شمال غربی پاکستان بسیار جالب و توأم با آیین‌های خاصی است. در دیگر مناطق این کشور (در ایالت پنجاب و سند) نیز با تفاوتی مختصر با عنوان جشن بهاران مسابقات کشتی گیری، اسب دوانی و مسابقات مختلف فرهنگی با موضوع استقبال از بهار برگزار می‌شود. در برخی مناطق، شیعیان پاکستانی در نوروز هفت نوع غذا تهیه و در سفره می گذارند. همچنین خانواده‌های شیعه در پاکستان لباس نو می‌پوشند و طی ایام نوروز در زیارتگاه‌ها برای زیارت و برگزاری آیین‌های مذهبی دور هم جمع می‌شوند. برخی بر این عقیده‌اند که نوروز روز ظهور امام زمان حضرت مهدی (عج) خواهد بود، از این رو تعداد زیادی از شیعیان پاکستان در نقاط مختلف این کشور نوروز را گرامی داشته و آن را جشن می‌گیرند. در ایالت خیبرپختونخواه و بلوچستان، مراسم شعر نوروزی به زبان‌های پشتو، اردو، فارسی و عربی در قالب قصیده و غزل برگزار می‌شود که برخی از این مراسم‌‌ها را تلویزیون دولتی پوشش می‌دهد.
در ناحیه پاراچنار (پاکستان غربی)، زنان در نوروز با تفنگ از خانه بیرون رفته و در مرغزار و لب رودخانه‌ها به شکار می‌پردازند و مردها نیز در مکان‌های وسیع به نمایش بازی‌های مختلفی مبادرت می‌ورزند.
نوروز در میان مهاجران مقیم پاکستان
نوروز يکی از سنت‌های دیرینه و شاخص‌های فرهنگی مردم افغانستان نیز می‌باشد، به همین دلیل مهاجران افغانی مقیم پاکستان این روز را با شکوه ویژه‌ای جشن می‌گیرند. اگرچه مهاجران افغان مقيم پاکستان به دلیل دوری از وطن خویش با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند، اما با این حال خاطرات نوروز را زنده نگاه داشته‌اند. در ایام نوروز شماری از مهاجران افغانستانی مقیم پاکستان با لباس‌های نو به دیدار یکدیگر می‌روند. بسیاری از مادران و پدران مهاجر افغان برای نسل‌های جديد که در طول بیش از ۲۵ سال مناقشه از افغانستان به دور مانده‌اند، خاطرات نوروزی خود را به شکل افسانه بیان می‌کنند. از جمله این خاطرات می‌توان به بلند کردن پرچم (بيرق) حضرت علی(ع) در شهر مزار شريف، زيارت سخی، بلند کردن توغ(علم) مندوی، و دیدار از شهدای صالحين، عاشقان و عارفان اشاره کرد. در نوروز، مهاجران افغان، برای اجرای مراسم «سبزه لگد کردن» و یا به آب انداختن آن به پارک‌ها، جنگل‌‌‌ها و دشت‌ها می‌روند.
در این ایام جمعی از خانواده‌های ایرانی نیز که در ایالت خیبر پختونخواه زندگی می‌کنند، همراه با شیعیان پاکستانی و مهاجرین افغان نوروز را جشن گرفته و در زیارتگاه‌ها و پارک‌های تفریحی دور هم جمع می‌شوند.
به طور معمول در نوروز پاکستانی‌های شیعه هفت نوع غذا تهیه می‌کنند و رسم افغان‌ها تهیه هفت میوه برای سفره نوروزی است. خانواده‌های ایرانی نیز به رسم ایرانی هفت‌سین تهیه می‌کنند.
در شب‌های نوروز دکان‌هایی که میوه خشک و سبزی می‌فروشند، ازدحام بیشتری دارند. دکان‌های کلوچه فروشی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در ایام نوروز شلوغ‌تر از روزهای دیگر است.
خانواده‌هایی که توانمندی تهیه هفت میوه را ندارند، حداقل با پختن سبزی چلو از نوروز تجلیل به عمل می‌آورند که بر اساس باور محلی سفیدی چلو به برف زمستان و سبزی به آمدن بهار اشاره دارد.
مطالب مرتبط
