رئیس جدید سازمان سینمایی به فکر تقویت فرهنگ ایرانی اسلامی در تولیدات باشد

مهدی فقیه پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره انتخاب حیدریان به عنوان رئیس سازمان سینمایی اظهار کرد: بیش از آنکه بخواهم درباره مدیریت حیدریان اظهار نظر کنم لازم است چند کلامی درباره ایوبی رئیس سابق سازمان سینمایی حرف بزنم. وی به شدت فردی فرهنگی بود که با این حوزه نزدیکی خاص داشت. این نکته را هم به این دلیل نمی‌گویم که وی رئیس سازمان سینمایی بوده، بلکه شناخت من از وی به زمانی بر می‌گردد که او به عنوان رایزن فرهنگی ایران در فرانسه مشغول به کار بود. وی در زمان فعالیتش در فرانسه به رواج هنر ایرانی همت گماشت.

وی افزود: اما درباره حیدریان همین اندازه می‌توانم بگویم که انتخاب وی، موجی از امید را در بین تمامی اهالی سینما ایجاد کرد، زیرا وی سالها سابقه فعالیت در سینما را دارد برای همین تمام مشکلات و زیر و بم‌های سینما را می‌شناسد. همین مزیت به وی کمک می‌کند تا بتواند عملکرد بهتری داشته باشد؛ اتفاقی که در کشور ما معمولاً رخ نمی‌دهد، اما این بار فردی برای سینما انتخاب شده که سال‌ها سابقه مدیریتی دارد. 

این بازیگر در پاسخ به این سوال که چه پیشنهادی برای مدیریت بهتر به حیدریان دارد؟ گفت: اینکه من بخواهم به فردی چون حیدریان  توصیه کنم، چندان اتفاق مقبولی نیست، چون وی سالها در سینما مدیریت کرده، در صورتی که من تنها به عنوان هنرمند در آن فعال بوده‌ام، برای همین او بهتر از من راه مقابله با مشکلات را می‌شناسد، اما می‌توانم پیشنهاد کنم که وی سعی کند جوی در سینما به وجود آورد تا امکان کار کردن برای همه سینماگران فراهم باشد، چون متاسفم که بگویم، شرایط کار کردن در سینما و تلویزیون تنها به آدم‌های خاص معطوف شده است.

وی در پایان گفت: درخواست دیگری که من به عنوانی یک بازیگر پیشکسوت از رئیس سازمان سینمایی دارم این است که به فرهنگ ایرانی و اسلامی توجه ویژه داشته باشد، چون در شرایط کنونی به نظرم این مهم در حال کم رنگ شدن است، البته قبول دارم فراگیر شدن رسانه‌ها کمی کار مدیران سینمایی را مشکل کرده، چون باید در چند جبهه با محصولات خارجی مقابله کند، اما همین اندازه می‌دانم که اگر ما بخواهیم همین‌گونه بی‌تفاوت باقی بمانیم به نوعی دستان خود را در جنگ نرم بالا گرفته‌ایم، برای همین امید دارم در دوره جدید سیاستی اندیشیده شود که به واسطه آن رشد محسوسی را در سینما شاهد باشیم؛ سینمایی که در آن امید و شادی حرف اول را بزند.