به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) این حادثه اگرچه فاصلهای 15 ساله با پیروزی انقلاب اسلامی دارد ولی قطعا نمیتوان تاثیر بالای آن را در بیدارکردن ملت ایران و به صدا درآوردن زنگ انقلاب نادیده گرفت زیرا شاه در دوره مرجعیت آیتالله العظمی بروجردی تلاش کرده بود تا وجهه خوبی از خود در ارتباط با روحانیت نشان دهد و اعتماد تودههای مردم را به دست آورد.
حجتالاسلام و المسلمین محمد فروهر، مدیر رسانهای معاونت تبلیغ حوزه علمیه در گفتوگو با ایکنا در این خصوص گفت: جریان انقلاب اسلامی بدون شک امتداد حرکت انبیاء، و معصومان(ع) و در طول دوره غیبت کبری، در امتداد حرکت علما و مراجع و زعمای عالیقدر شیعه در قرون اخیر بوده است و مرحله به مرحله این روند طی شده تا به پیروزی انقلاب اسلامی منتهی شده است.
وی افزود: شیعه از دوره غیبت کبری تاکنون 61 زعیم داشته است که مسئولیت تقویت دینداری مردم و هدایت و راهنمایی آنان به سوی دین را عهدهدار بودهاند و احکام شرعی را برای مردم تبیین کرده و مسئولیت دینداری مردم را بر عهده داشتهاند.
فروهر با بیان اینکه از زمان ابن بابویه، ایشان در قم زعیم شیعه بودند و این زعامت به بلاد دیگر از جمله بعلبک، کاظمین، نجف و ... منتقل شد و در نهایت مجددا در مقطعی به قم بازگشت و تاکنون نیز این مرجعیت در ایران حضور دارد و مقام معظم رهبری شصت و یکمین زعیم شیعه محسوب میشوند.
در سده های گذشته صاحب جواهر، مرحوم کلینی و ابن بابویه و شهدای اول و ثانی بخشی از کارها را بر عهده داشتهاند تا زعیم پنجاه و هشتم که آیتالله حائری یزدی، موسس حوزه قم بودهاند؛ در دوره این زعیم حوزه قوام و بنیان مقدماتی خود را مییابد و پیریزی میشود و وی نقشی مهم و انکارناپذیر در برجسته کردن حوزه قم داشتهاند و این روند در دوره زعامت آیت الله بروجردی با شکلی جدید ادامه مییابد به گونهای که آن مرحوم موفق به تربیت 700 شاگرد میشود که نسل مراجع فعلی از شاگردان ایشان محسوب میشوند و ارتباطات بینالمللی حوزه نیز در این دوره توسعه مییابد و برای اولین بار مذهب شیعه از سوی علمای الازهر به عنوان مذهب رسمی شناخته میشود و رویکرد تقریبی جلوه و نمود بارزی مییابد.
فروهر با بیان اینکه دوره آیتالله بروجردی بخشی مهم از جریان شیعه است با بیان اینکه برای به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی هزینههای زیادی پرداخته شده است گفت: این هزینهها، مالی، عرضی و آبرویی و خون و جان بوده است و مردم و علما از همه چیز خود برای به ثمر نشستن آن گذشتهاند و حادثه فیضیه یکی از هزینههای آن است که در دوم فروردین ماه 1342 به ثمر نشست و عمال رژیم پهلوی با حمله به فیضیه آن را رقم زدند و این فاجعه در تاریخ انقلاب ثبت و ضبط شد.
مدیر رسانهای معاونت تبلیغ حوزه علمیه ادامه داد: در این حمله، طلاب ابتدا مقاومتهایی از خود بروز دادند ولی چون رژیم مجهز به سراغ آنان آمده بود مجبور به عقبنشینی شده و به طبقه دوم فیضیه رفتند ولی سربازان گارد ویژه رژیم دست از سر آنان برنداشته و آنان را از طبقه دوم به پایین پرتاب کردند و دست و پای عده زیادی شکست و برخی مجروح و کشته شدند و حرمت این مدرسه علمیه که محل زندگی و رفت و آمد بزرگترین انسانهای معنوی در طی اعصار مختلف بوده است شکسته شد و بازتاب گستردهای نیز بر خلاف تصور رژیم در میان مردم داشت.
فروهر تصریح کرد: همین بازتاب عمومی و تبیین این فاجعه از سوی روحانیون و دست به دست شدن خبر آن در میان مردم سبب شد تا این فاجعه در حوزههای دیگر تکرار نشود زیرا قبل از آن نیز به مدرسه دیگری در یکی از شهرهای کشور حمله برده بودند و بازتابی نداشت اما این ماجرا گریبانگیر رژیم شد و ابتدا سعی کرد آن را مسئله درگیری میان دهقانان و طلاب قلمداد کند اما در نهایت موفق نشدند.
مدیر رسانهای معاونت تبلیغ حوزه علمیه در تبیین علل این واقعه بیان کرد: در سال 1340 آیتالله العظمی بروجردی، وفات یافتند و رژیم نیز از سالیان قبل طرحهای متعددی را مانند انقلاب سفید و اصلاحات ارضی و ... در دست خود داشت که در نهایت سپردن نظام به دست استکبار و تبدیل کشور به مستعمره دشمنان بود ولی آیتالله بروجردی سد راه او بود ولی بعد از وفات ایشان نقشههای رژیم سرعت گرفت ولی با حادثه فیضیه و واکنش علنی امام فاز جدیدی از مبارزه با رژیم قوت گرفت.