آخرین روز محاسبه، اولین روز تغییر
گروه جامعه: امروز بین دو سال تقسیم شده است، ما هم آن را تقسیم کنیم؛ نصف روز را به محاسبه آنچه کرده ایم و نصف دیگر را به آنچه باید بکنیم تقسیم کنیم.
امروز آخرین فرصت یک سال برای محاسبه آنچه اندیشیده ایم، گفته ایم و عمل کرده ایم است؛ فرصتی مغتنم قبل از آنکه فرصت ها همچون باد از دست برود و دیگران به محاسبه اعمال، افکار و گفتار ما بپردازند.
سال 95 سال مرگ ها و اندوه های ناگهانی بود. تعداد از دست دادن های ما در سال 95 به حدی بود که گویی همه در انتظار پایان سال و در امید پایان این مرگ های ناگهانی بودند. اندوه هایی که در سال 95 بر دل‌ها نشست و ملتمان را اندوهگین کرد علاوه بر اندوه یک تذکر مهم هم برای همه ما داشت؛ آیا اعمالمان را محاسبه کرده ایم؟
نه تنها رفتن آنهایی که رفتند، بلکه واکنش مردم در قبال رفتن آنها همه تذکرهایی از جنس تعلیم است. با دقت به آنچه مردم در قبال رفتگان می گویند فکر کنیم و بیندیشیم وقتی که ما رفتیم دیگران چه خواهند گفت. خودمان چه برای گفتن در قبال فرصت طلایی زیستن چه داریم.
و اگر ما همچنان در فاصله یک صبح تا بعد از ظهر، فرصت داریم تحویل سال و ورود از یک سال به سال دیگر را ببینیم، اگر باز هم خداوند نعمت زنده بودن را به ما عنایت کرده است پس فرصت تحول را هم می توانیم خودمان برای خودمان ایجاد کنیم.
می توان از نو آغاز کرد و این آغاز کردن با مرور و به یادآوری مهم ترین باورهای ما امکان پذیر است. حضرت علی(ع) خطبه ای به نام خطبه «غرا» دارند که یکی از شگفت انگیزترین خطبه های ایشان در نهج البلاغه است. خطبه ای که می توان گام به گام با آن همراه و در مسیر آن متحول شد.
در طول تعطیلات عید به امید فراتر رفتن از تفکر
و گام نهادن در مسیر عمل با این خطبه همراه می شویم: « شناخت صفات الهى»
«ستايش
خداوندى را سزاست، كه به قدرت، والا و برتر و با عطا و بخشش نعمت ها به پديده ها
نزديك است. اوست بخشنده تمام نعمت ها و دفع كننده تمام بلاها و گرفتارى ها. او
را مى ستايم در برابر مهربانى ها و نعمت هاى فراگيرش .به او ايمان مى آورم چون مبدأ هستى و آغاز كننده خلقت آشكار
است. از او هدايت مى طلبم چون راهنماى نزديك است و از او يارى مى طلبم كه توانا
و پيروز است، و به او توكّل مى كنم چون تنها ياور و كفايت كننده است. و گواهى مى
دهم كه محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بنده و فرستاده اوست. او را فرستاده تا فرمان هاى خدا را
اجرا كند و بر مردم حجّت را تمام كرده، آنها را در برابر اعمال ناروا بترساند».
پس اولین گام تحول باور حقیقی به قدرت خدا،
احساس کردن این واقعیت که خدا نزدیک است، توکل به خدا و امید به مهربانی او، ایمان
حقیقی به آغازگر و پایان بخش بودن خدا، هدایت طلبیدن از او و باور به اینکه به یک
قدرت لایزال تکیه کرده ایم و او کافی است و هر قدرت دیگری در دنیا بی اثر در برابر
خواست الهی هستند و باور به اینکه راهنمایی فرستاده تا هداست شویم است.
مقلب القلوب هایتان پر ثمر.
