حامد پوررستمی، پژوهشگر و دانشآموخته علوم قرآن و حدیث در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با نگاهی قرآنی به تبیین پیامی که فصل بهار برای خانوادهها و زندگی انسانها دارد پرداخت و گفت: بهار زمان شکوفایی و سرزندگی پس از سختی زمستانی است، یعنی انسان تمام جوهره و اندوخته خود را میتواند در پرتو تحمل مشکلات با تلاش و استقامت به شکوفایی برساند.
وی با اشاره به آیه 39 سوره مبارکه نجم که میفرماید: «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى؛ و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست» اظهار کرد: آنچه انسان به دست میآورد محصول مسیری است که برای خود رقم میزند و پیام خالق بهار نیز به انسانها این است که پس از تلاش و کوشش با شکوفایی و طراوت زندگی خواهید کرد.
پوررستمی به دومین پیام بهار اشاره و عنوان کرد: از بهار طبیعت میتوان درس تعادل آموخت و در زندگی خانوادگی خود نه تابستانی رفتار کرد که بسوزاند و نه زمستانی رفتار کرد که بخشکاند، چرا که سوز خشم، غضب و شهوت میتواند تعادل کانون خانواده را بر هم بزند و یا خمار غم، سردی را بر خانوادهها تحمیل کند، اما بهاری بودن به رویاندن منجر میشود. همان گونه که در دعای اول سال نیز از مقلب القلوب میخواهیم که حال ما را به احسن الحال برساند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گروه شیعه شناسی و معارف
اسلامی در ادامه با اشاره به سومین پیام بهار برای انسانها گفت: طبیعت ابتدا با پاییز برگ ریزان و زمستان لرزان مواجه شد اما با وجود اینکه با یک چالش روبرو است اما از آن به عنوان یک فرصت استفاده میکند. در زندگی شخصی و خانوادگی نیز سختی و مشکلات فراوانی وجود دارد به نحوی که خداوند نیز در آیه پنجم سوره مبارکه شرح میفرماید: «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا؛ مسلما با (هر) سختى گشایشی هست».
این دکتری علوم قرآن و حدیث اظهار کرد: انسان به بیماری و سلامتی مبتلا است و هر دوی این مواضع برای انسان همچون پاییز و و زمستان که آزمایشی برای طبیعت هستند همانند آزمون و امتحان است به نحوی که خداوند نیز در آیه 35 سوره مبارکه انبیا فرمودهاند: «وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَة؛ و شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود». پس انسان در مواجهه با یک عمر زمستانی میتواند به چشم یک فرصت بنگرد و آن را به سرمایه بدل کند تا اندوختهای فرح بخش برای وی در زندگی و رسیدن به بهار باشد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه طبیعت همه ساله عیدی خود را از خداوند با آمدن بهار میگیرد گفت: انسان نیز باید عیدی و بهار خود را از یکی از سطوح ابتدایی، میانی یا نهایی از خداوند بگیرد. طبیعت با زنده شدن به خود میبالد و عیدی خود را از خداوند میگیرد، انسان نیز همان گونه که امیرالمومنین علی(ع) میفرماید هر روزی که در آن گناه نباشد عید است، میتواند با تحول آفرینی در خود به بهار دست یابد و عیدی خود را از خداوند بستاند و این همان بهار مقطعی انسان است.
وی ادامه داد: هنگامی که عادتهای خوب روزانه و دوری از گناهان برای انسان به ملکه تبدیل و رفتار و منش ایشان را شکل دهد به بهار میانی دست یافته است و از طبیعت تا حدی جا نمانده است، اما بهار نهایی انسان ظهور امام خوبان است که جهان و جوامع و خانواده را از عدالت برخوردار و به بهار حقیقی میرساند.