به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، آب مايه حيات است و زندگي بدون آن ممكن نيست. قرآن
کریم، مبدأ آفرينش هر موجود زندهاي را آب ميداند و در آیات 48 و 49 سوره
فرقان آمده است: «وَ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ
یَدَیْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء طَهُورًا. لِنُحْیِیَ
بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا وَنُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا
وَأَنَاسِیَّ کَثِیرًا؛ و او خدایی است که بادها را برای بشارت پیشاپیش
رحمت خود فرو فرستاد و از آسمان آبی برای شما نازل کردیم تا با آن باران،
زمین خشک و مرده را زنده سازیم و آنچه آفریدیم از چهارپایان و آدمیان
بسیاری را سیراب گردانیم».
در دین مبین اسلام حتی از اسراف كردن آب در وضو گرفتن و غسل كردن نهی شده است. این در حالی است که در ایران باستان نیز آب پیامآور روشنایی و پاکی به شمار میرفت و از ارزش
زیادی برخوردار بود. شاید به علت اینکه ایران کشوری کمآب بوده و این مایع
حیاتی بین آنها قدر و منزلتی والا داشته است.
در حال عبور از کنار میادین شهرستان سبزوار، نکتهای در گرمای هوا در وسط این میادین جلب توجه میکند و آن هم چیزی نیست جز روشن بودن فوارهها و آبنماها در وسط این میادین.
اولین سؤالی که در ذهن هر مخاطبی میتواند ایجاد شود، این است که در وسط روز و در گرمای هوا چه لزومی برای روشن بودن این فوارهها وجود دارد؟ نکته بعدی اینکه چرا این همه آبنما و حوض آب با فوراههای رنگارنگ در سبزوار با بودجههای هنگفت از جیب بیتالمال درست شده، در حالی که سبزوار یکی از شهرستانهایی است که از بی آبی رنج میبرد و مردم هنوز سالهای کم آبی و نبود آب در سال 93 که بحرانی اعلام شد و مسئولان از مردم درخواست میکردند صرفه جویی کنند را فراموش نکردهاند.
هر ساله از طریق صدا و سیما و نشریات، بسیاری از مسئولان و کارشناسان عنوان میکنند، کشور ایران و به ویژه استان خراسان رضوی در نقطهای قرار گرفته است که خشکسالی آن را تهدید میکند و با پایین رفتن آب سفرههای زیرزمینی در آینده دچار مشکل خواهد شد.
اما از طرف دیگر شاهد هستیم که بر روی آب مصرفی کشاورزان که در امر تولید دخیل هستند، کنتور نصب شده و آب مصرفیشان را سهمیه بندی میشود ولی از این آبنماها غفلت میشود.
چند سالی است به برکت پیشرفت تکنولوژی برق و خلق رنگهای مصنوعی با لامپهای برق در عمل شاهدیم میادنی در مرکز شهرستانها با استخر آب ساخته میشود و با ترکیب روشنایی نور لامپ، اقدام به خلق زیبایی با ساخت آبنما میکنند، نوری که گرچه زیبا است ولی برای تولید این زیبایی مصنوعی، دهها میلیون تومان از جیب بیتالمال هزینه میشود.
این فوارهها از ساعت 8 صبح تا 12 ظهر و از ساعت 18 تا 22 روشن میشوند که بنا به گفته کارشناسان مربوطه هزینه ساخت آبنما در میدان طالقانی سبزوار حدود یک میلیارد و چهارصد میلیون ریال(140 میلیون تومان) است و البته گاهی هزینه برق مصرفی سه فاز در این میادین سر به فلک میکشد.
شاید برخی این نوع مصرف آب و برق را اسراف ندانند ولی با گذشت زمان، قسمتی از آب در این حوضچههای مصنوعی که با هزینهای میلیونی آب آن با موتور برق به حرکت درمیآید، تبخیر میشود. گاهی نیز با ایجاد فوارههای مصنوعی با مصرف برق دائمی در وسط منطقهای که کویری یاد میشود، از آب شهری استفاده میشود.
در حالی که این آب شهری از کیلومترها خارج از شهر برای سبزوار پمپاژ میشود، باید نسبت به استفاده از آن توجه بیشتری کرد زیرا این برداشت از آب، تضییع حقوق مردمی است که در تابستانها آب ندارند.
صرفهجویی آب و برق از ضروریات است و فقط نباید برای مردم عادی ذکر شود بلکه مسئولان شهری نیز باید در برنامهریزیهای کلان و در اجرای طرحها صرفه جویی آب و برق را در نظر داشته باشند و در عمل و در اجرای طرحها صرفهجویی را اثبات کنند.
نیاز است که مسئولان به بازخوانی تاریخ سبزوار در دهه 1370 که با کمبود منابع آبی مواجه شده بود و هر روز در تابستان، آب بخشی از شهر قطع بود و همچنین وضعیت بحرانی سال 93 بپردازند و به یاد داشته باشند که در حال حاضر از بیابانهای شهرستان داورزن برای تأمین آب سبزوار استفاده میشود.
نکته پایانی اینکه خلق زیبایی ممکن است فقط باید از نظر کارشناسان خبره و آگاه در این زمینه استفاده شود.
علی اکبر ملکی