به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، روایات اهلبیت(ع) و سیره رسولالله(ص) میتواند منبعی برای تغذیه روحی و فکری خانوادهها و الگوگیری از آن برای دستیابی به زندگی سعادتمندانه، مؤمنانه و مملو از آرامش باشد. دین اسلام با شناخت کامل از فطرت انسانها، تعالیم نیکو زیستن را به انسانها یادآوری کرده است اما گاهی افراد با ادعای مسلمانی به دلیل عدم آشنایی با مبانی و دستورات قرآن و عترت نظم طبیعی زندگی خود و سایرین را بر هم میزنند.
حسن معاشرت شوهر با زن یکی از مواردی است که در کلام ائمه معصومین(ع) و آیات قرآن کریم مورد تأکید قرار گرفته، حال آنکه برخی با بیخبری از این مبانی که منجر به ایجاد زندگی مشترک پایدار میشود رفتارهایی در پیش میگیرند که در شأن یک مرد و زن مسلمان نیست.
تعالیم دینی نه تنها مردان را به رفتار پسندیده و نیکو با همسر خود دعوت میکند؛ بلکه تأکید دارد در شرایطی که قادر به ادامه زندگی زناشویی نیز نبودید به بهترین شکل از یکدیگر جدا شوید و زنان خود را مورد آزار قرار ندهید، حال باید دید که در دادگاههای خانواده کشورمان چه میگذرد و رفتار زوجین مسلمانان ایرانی در راهروهای دادگاه تا چه میزان با این دستورات دینی مطابقت دارد.
پیامبر اکرم(ص) بهترین مردان را کسی میدانند که از همه با همسرش خوش رفتارتر باشد و میفرمایند: «شما زنانتان را از خدا امانت گرفتهاید و با کلمات خداوند آنها را بر خود حلال کردید و امانت این بود وقتی خداوند حوا را به همسری آدم درآورد بر عهده آدم گذاشت»
همچنین امام علی(ع) مردان را به خوش رفتاری با همسرشان سفارش کرده و به فرزند خود امام حسین(ع) سفارش عروس خود را کرده و فرمودند: «همسرت را حفظ کرده و به او نیکی کن». همچنین میفرمایند :«هر مردی که شرطی را از جانب زن خود بپذیرد باید به آن شرط وفا کند، مگر آنکه حلالی را حرام و یا حرامی را حلال سازد».
امام صادق(ع) برای مرد همین یک گناه را کافی دانستهاند که خانواده خود را ضایع سازد و میفرمایند: «در یک شب 30 زن نزد پیامبر خدا(ص) آمدند در حالی که همگی از همسرشان شکایت می کردند؛ پس پیامبر خدا(ص) فرمود: به درستی که این مردان مسلمانان خوبی نیستند».
با نگاهی به توصیههای ائمه اطهار(ع) و آیات قرآن کریم میتوان طریقه صحیح زندگی مشترک را آموخت اما امروزه بیتوجهی و ناآگاهی سرچشمه ایجاد مشکل در خانوادهها شده است. در حالی که پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «به درستی که خداوند مردانی که فریاد میزنند را دوست ندارد و صدای ملایم را دوست دارد» و یا در جایی دیگر میفرمایند: «در شگفتم از کسی که زنش را میزند، حال آنکه او به کتک خوردن سزاوارتر است. ما انبیا همسران خود را نمیآزاریم و بدانید جز آدم پست و فرومایه کسی همسر خود را کتک نمیزند.شاهد رفتارهایی در برخی خانوادهها هستیم که سنخیتی با تعالیم دینی ندارد.
امیرالمومنین علی(ع) در وصیتش به امام حسن(ع) فرمودند: «برای زن بیش از تاب و توان قرار مده زیرا به درستی که آن برای حال او نیکوتراست و خیال او را آسودهتر و زیبابیاش را بادوامتر میکند؛ چرا که زن گل خوشبوست و پهلوان نیست و به خاطر کرامت چیزی را که در خور او نیست به او تحمیل مکن».