آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی تشریح کرد:
ریشه برقراری نسبت میان مرگ ناگهانی و گناه
گروه حوزه‌های علمیه: آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در جلسه تفسیر خود اظهار کرد: کسی حق ندارد گناه خود را به روز خاصی نسبت بدهد، زیرا زمان، نحس نیست بلکه ما با اعمال خودمان روزی را نحس و روز دیگری را یمن می‌کنیم به همین دلیل گفته‌اند اگر فلان گناه زیاد شود مرگ ناگهانی زیاد خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی امروز ششم اردیبهشت ماه در ادامه سلسله جلسات تفسیر خود در مسجد اعظم قم گفت: در قرآن کریم انذار با تبشیر همراه است و قرآن نیز بهترین مبشر بیان شده است.
وی با اشاره به ویژگی‌ها و صفات قرآن کریم ادامه داد: قرآن کریم دارای چند ویژگی است؛ اول اینکه ثقیل است، دوم این که در عین ثقالت و عظمت محتوا، آسان برای مردم است زیرا فطرت‌پذیر و دلپذیر است؛ سوم اینکه بی محتوا و تهی مغز نیست و چهارم نیز اینکه دشوار و سست و سخت نیست.
این مفسر قرآن بیان کرد: در قرآن مفهومی نیست که برای عوام قابل فهم نباشد زیرا مفاهیم دشوار را که گاهی خواص هم نمی‌فهمند در داستان‌ها و قصه‌ها به نحوی قابل فهم برای همه ذکر کرده است بنابراین کسی نیست که بگوید نمی فهمم اگرچه مراتب درک و فهم متفاوت است و عالم بیشتر می‌داند.
آیت‌الله جوادی آملی بیان کرد: البته خداوند اهل‌بیت را مفسر قرآن نامید چون قرآن باطنی دارد که فقط معصومان(ع) آن را می‌فهمند بنابراین باید میان این ساحت‌ها تفاوت قائل شویم.
وی تاکید کرد: قرآن برای اینکه ثابت کند معجزه است و آورنده آن پیامبر است به چیزی احتیاج ندارد، ولی رمز و رموز قرآن را خداوند به این خاندان عطا کرده است که «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ» موید است.
وی افزود: البته در مورد روایات خود ائمه(ع) فرمودند به نام ما روایت جعل می‌کنند، ولی به نام قرآن کسی نمی‌تواند جعل کند لذا روایت با وجود معارض و یا عدم معارض باید بر قرآن عرضه شود که اگر مباین قرآن نبود حجت است و بعد می‌تواند تقیید و تخصیص بخورد.
این مفسر قرآن تاکید کرد: بنابراین هیچ مطلبی در قرآن نیست که برای توده مردم قابل فهم نباشد لذا حجت برای همه تمام است البته عوام از طریق امثال و قصه می‌فهمند و عالمان در مراتب بالاتری درک دارند.
آیت‌الله جوادی آملی با بیان اینکه مَثَل برای این است که دامنه مفهوم را پایین بیاورد و دست فکر مخاطب را بالا ببرد به مفهوم «یوم نحس مستمر» در آیاتی از سوره قمر اشاره کرد و گفت: این واژه یا استمرار است و یا از ریشه مر یعنی تلخ گرفته شده است زیرا گاهی عنوان شده که آیا روز مشخص می‌تواند ذاتا نحس باشد مانند سم که ذاتا تلخ است که البته اثبات این مسئله آسان نیست چون همان روزی که برای قوم عاد و ثمود نحس بود برای مومنان نحس نبود.
این مفسر قرآن تصریح کرد: کسی حق ندارد گناه خود را به روز خاصی نسبت بدهد زیرا زمان، نحس نیست بلکه ما با اعمال خودمان روزی را نحس و روز دیگری را یمن می‌کنیم به همین دلیل گفته‌اند اگر فلان گناه زیاد شود مرگ ناگهانی زیاد خواهد شد و یا اگر فلان گناه بشود زلزله می‌آید که امکان آن را عقل و جزئیاتش را نقل ثابت می‌کند ولی اینکه زمانی و روزی را بگوییم نحس است اثبات آن مشکل است.
