فردوسی؛ مروج پیرو قرآن‌بودن با حفظ هویت ملی
کد خبر: 3600126
تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۳
محمد‌جواد ابوالقاسمی عنوان کرد:

فردوسی؛ مروج پیرو قرآن‌بودن با حفظ هویت ملی

گروه بین‌الملل: رایزن فرهنگی ایران در ترکمنستان در نشست بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در عشق‌آباد گفت: فردوسی پیرو قرآن‌بودن با حفظ هویت ملی را رواج داد و روح اسلام را در قالبی نو ارائه کرد.

فردوسی؛ مروج پیرو قرآن‌بودن با حفظ هویت ملی/ ارائه روح اسلام در قالبی نو
رایزنی فرهنگی ایران در ترکمنستان در خبری به خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) اعلام کرد: دیروز، 25 اردیبهشت‌ماه به مناسبت روز بزرگداشت شاعر فارسی‌گو و نامدار ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی، نشست علمی و ادبی با حضور صاحب‌نظران، معلمان و فارسی‌آموزان سطح عالی در سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی سفارت ایران در تركمنستان برگزار شد.  
در آغاز این نشست محمدجواد ابوالقاسمی، رایزن فرهنگی و نماینده بنیاد سعدی ضمن خیر مقدم به حاضران و تشكر از كسانی كه مقاله ارائه داده‌اند، بحث مبسوطی را درباره فلسفه و چیستی جهان‌بینی و همچنین جهان‌بینی فردوسی ارائه داد.  
توحید و خردورزی از اصول جهان‌بینی فردوسی است
وی با ارائه شواهدی از شاهنامه اظهار کرد: جهان‌بینی فردوسی بر پنج اصل توحید و یكتاپرستی و دوری از هرگونه شرك و پرستش بت و انسان، خرد‌ورزی به عنوان بزرگ‌ترین  سرمایه  انسان  بعد از توحید، عدل و داد در نظام هستی كه عدالت اجتماعی بخشی از آن به حساب می‌آید (بالعدل قامت السموات والارض/ استواری و پابرجایی آسمان و زمین به وسیله عدالت است/حدیث نبوی)، نام و نام‌آوری و درخشش انسان‌ها در عرصه رقابت‌های بین‌المللی و داخلی با اخلاق پهلوانی و توأم با جوانمردی و مواجهه قدرت‌مندانه با نیروهای اهریمنی و نشاط، شادمانی و خرمی مردم در زندگی استوار است.  
رایزن فرهنگی با قرائت شعر فردوسی كه می‌گوید:«بسی رنج بردم در این سال سی   عجم زنده كردم بدین پارسی» بیان کرد: سخن فردوسی سخن از ایران و یا زبان فارسی تنها نیست. سخن از عجم است و عجم در مقابل عرب قرار دارد و به هر غیر عربی عجم گفته می‌شود. این سخنان زمانی مطرح می‌شود  كه هویت عجم با تعصب‌های عربی و اُموی برباد رفته است و فرهنگ عرب به نام اسلام  بر سرزمین عجم سایه انداخته و دیرینه با شكوه و فضیلت عجم روبه فراموشی رفته است.
فردوسی؛ عجم مسلمان و معتقد به اسلام و قرآن
وی تصریح کرد: فردوسی به عنوان یك عجم  مسلمان و معتقد به اسلام و قرآن رحمانی، پای به میان می نهد و روح اسلام را در قالبی نو ارائه می‌كند . فردوسی نه تنها اسلام‌ستیز نیست بلكه زبان گویای اسلام و ارزش‌های توحیدی ایران كهن و سرزمین عجم است . فردوسی بزرگ‌ترین شخصیتی است كه توانست تلازم بین اسلام و عرب‌بودن را منتفی كند و دینداری با فرهنگ فارسی و غیر فارسی را رواج دهد.
فردوسی كلام آخرین پیامبر(ص) را جامه عمل پوشاند
ابوالقاسمی گفت: فردوسی بیان داشت كه می‌توان با حفظ هویت‌ها و ارزش‌های ملی، دیندار و جزو امت حضرت محمد(ص) و پیرو قرآن بود. فردوسی توانست كلام آخرین پیامبر(ص) در فتح مكه و یا حجة الوداع را جامه عمل بپوشاند كه فرمود: «مردم! آگاه باشید كه پروردگارتان یكى است و پدرتان (نیز) یكى است. بنابراین بدانید كه نه عربى را بر عجم و نه عجمى را بر عرب و نه سیاهى را بر سفید و نه سفیدى را بر سیاه برترى است مگر به تقوا. آیا (این حقیقت را) ابلاغ كردم؟ گفتند: آرى. فرمود: حاضران به غایبان ابلاغ كنند.»  
نفی تلازم بین اسلام و عرب‌بودن
وی تصریح کرد: فردوسی به خوبی توانست بگوید که اسلام كلیه تفاخرها و امتیازات نژادى و اختلاف‌هاى طبقاتى و برترى‌جویی‌هاى اجتماعى را نفى كرده و به صراحت اعلام كرده است: « یا أَیهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ: اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یكدیگر شناسایى متقابل حاصل كنید در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست»(حجرات آیه 13 ). این شاعر پارسی‌گوی با اعلان این پیام الهی كه: «گرامی‌ترین شما نزد خداوند پرهیزكارترین شماست»؛ اندیشه تلازم اسلام و عرب‌بودن را منتفی ساخت. این اقدام فردوسی بود كه توانست اسلام را از سیطره و مصادره عربی خارج كند و به تمام ملت‌های غیر عرب بگوید كه شما هم می‌توانید با حفظ هویت و ارزش‌های ملی، مسلمان و محبوب پروردگار باشید.
قرائت هشت مقاله در مراسم
در ادامه از بین مقاله‌ها‌ی رسیده هشت مقاله انتخاب و قرائت شد، در این  مقاله‌ها  به مقایسه شعر مختوم‌قلی فراغی(شاعر ایرانی و از بزرگ‌ترین سرایندگان و سخنوران زبان ترکمن) با فردوسی و اثر فردوسی بر مختوم قلی مطالب ارزنده‌ای ارائه شد.
همچنین زیبا‌شناسی در شاهنامه، جایگاه خرد، دانش، اخلاق و دین در شاهنامه مطالب سودمندی بود كه توسط صاحبان مقالات تبیین شد.  
در پایان سید منصور سجادی، از سخنرانان حاضر با اتكا و استناد به كاوش‌های باستان‌شناسی و تاریخ علم مطالب سودمندی را درباره  فردوسی و آگاهی و اشراف آن مرد بزرگ به دانش زمان خود چون آهن و آتش و توضیحاتی درباره ایران و توران و سوابق آنها ارائه داد.
در حاشیه نشست، نمایشگاه كوچكی از آثار و شرح‌های جدید بر شاهنامه برگزار شد كه مورد استقبال حاضران قرار گرفت.


captcha